Paroles et traduction PIH - Czarny Kruk (Złapany w Zamkniętym Rozdziale Życia)

Czarny Kruk (Złapany w Zamkniętym Rozdziale Życia)

Modlitwa samotnej tułaczki ucieka ustami
Paciorki znikają między sinymi palcami
Ściskasz kurczowo różaniec wyprawy
Procesja nieszczęść ciągnie się za plecami
Podróż po stacjach drogi krzyżowej
Okaż pokorę
Głowę posyp popiołem
Wewnętrzna walka
Monolog nie dyskurs
Życie chce Cię zabić
Zepchnąć do Styksu
Twój telefon w święta
Też tak na to patrzę
Coraz mniej osób do przełamania się opłatkiem
Idąc przez deszcz przyciskasz do ust pięść
Przeszłość
Nie da się na trzeźwo znieść
Chwila wahania
Los bez litości
Światło z zewnątrz nie obejmie
Wewnętrznych ciemności
Zginiesz
Spacer po linie
W mroku
Potrzebny jest most nad rzeką kłopotów

Za oknem na parapecie czarny kruk
Nie może odlecieć, czy tego chce Bóg
Zaglądasz mu w oczy jak w śmierci oblicza
Złapany w zamkniętym rozdziale życia
Za oknem na parapecie czarny kruk
Nie może odlecieć, czy tego chce Bóg
Zaglądasz mu w oczy jak w śmierci oblicza
Złapany w zamkniętym rozdziale życia

Nasze życie wypełnione na przemian grzechami
I wyrzutami sumienia
Widok łez dziś potrafi znieść
Obok głosu bliskich osób przejść
Gdy twarz jej wykrzywia grymas udręki
A łzy torują drogę przez przymknięte powieki
Jesteś obok, ale odchodzisz jutro
Archanioł konający porażkę studzi wódką
Dać czas czasowi
Nic się nie zmienia
Prawdą staje się wykrakana przepowiednia
Powoli się żegnasz, to się nie zdarzy
Za młodo, z trumną Ci nie do twarzy
Widzisz to na jawie
Widzisz to we śnie
Demony, bestie pod stopy patrzysz
Od śmierci do śmierci
Krok od przepaści
Nad Tobą sępy najgorszej maści
Za oknem na parapecie czarny kruk
Nie może odlecieć, czy tego chce Bóg
Zaglądasz mu w oczy jak w śmierci oblicza
Złapany w zamkniętym rozdziale życia
Za oknem na parapecie czarny kruk
Nie może odlecieć, czy tego chce Bóg
Zaglądasz mu w oczy jak w śmierci oblicza
Złapany w zamkniętym rozdziale życia

Życie jest krótkie
A śmierć długa
Błękit nieba tonie
W wypłakanych strugach.
Nieprzespane noce
Noce zerwane
Ja tak jak ty odłożę ten kamień
Stąd pochodzimy
Nie ma ideałów
Tu nawet święci spadają z piedestałów
Świat nas wypaczył
Ciężko być sobą
Jak kropla atramentu w szklance z wodą
Szukamy po omacku definicji męstwa
Klęski uważamy za zwycięstwa
Los nas traktuje jak obcych
Wrogo
A każdy błąd kosztuje orzeźwiająco drogo
I to co widzisz w tych oczach to strach
Bo czas ucieka
Jak w klepsydrze piach
Brat, nie wiem co jutro przyjdzie
Lecz wierzę, że ty się z tego wyrwiesz

Za oknem na parapecie czarny kruk
Nie może odlecieć, czy tego chce Bóg
Zaglądasz mu w oczy jak w śmierci oblicza
Złapany w zamkniętym rozdziale życia
Za oknem na parapecie czarny kruk
Nie może odlecieć, czy tego chce Bóg
Zaglądasz mu w oczy jak w śmierci oblicza
Złapany w zamkniętym rozdziale życia

Złapany w zamkniętym rozdziale życia
Złapany w zamkniętym rozdziale życia (życia, życia, życia)

Черный ворон (Пойманный в замкнутой главе жизни)

Молитва одинокой странницы слетает с губ,
Четки исчезают между синими пальцами.
Ты крепко сжимаешь чётки путешествия,
Процессия несчастий тянется за спиной.
Путешествие по станциям крестного пути,
Прояви смирение,
Голову посыпь пеплом.
Внутренняя борьба,
Монолог, не дискурс.
Жизнь хочет тебя убить,
Столкнуть в Стикс.
Твой телефон в праздники...
Я тоже так на это смотрю.
Все меньше людей, с кем можно разделить облатку,
Идя под дождем, ты прижимаешь к губам кулак.
Прошлое
Невозможно вынести на трезвую голову.
Мгновение колебания,
Судьба без жалости.
Свет извне не охватит
Внутренней тьмы.
Ты погибнешь.
Прогулка по канату
Во мраке.
Нужен мост над рекой проблем.

За окном на подоконнике чёрный ворон,
Не может улететь, хочет ли этого Бог?
Ты смотришь ему в глаза, как в лицо смерти,
Пойманная в замкнутой главе жизни.
За окном на подоконнике чёрный ворон,
Не может улететь, хочет ли этого Бог?
Ты смотришь ему в глаза, как в лицо смерти,
Пойманная в замкнутой главе жизни.

Наша жизнь наполнена попеременно грехами
И угрызениями совести.
Вид слёз сегодня способен вынести
Минуя голоса близких.
Когда её лицо искажает гримаса муки,
А слёзы прокладывают путь сквозь прикрытые веки,
Ты рядом, но уходишь завтра.
Умирающий архангел охлаждает поражение водкой.
Дать время времени,
Ничего не меняется.
Правдой становится выхарканное пророчество.
Ты медленно прощаешься, этого не случится.
Слишком молода, тебе не к лицу гроб.
Ты видишь это наяву,
Ты видишь это во сне.
Демоны, звери, ты смотришь им под ноги.
От смерти к смерти,
Шаг от пропасти.
Над тобой стервятники худшего сорта.
За окном на подоконнике чёрный ворон,
Не может улететь, хочет ли этого Бог?
Ты смотришь ему в глаза, как в лицо смерти,
Пойманная в замкнутой главе жизни.
За окном на подоконнике чёрный ворон,
Не может улететь, хочет ли этого Бог?
Ты смотришь ему в глаза, как в лицо смерти,
Пойманная в замкнутой главе жизни.

Жизнь коротка,
А смерть длинна.
Лазурь неба тонет
В выплаканных ручьях.
Бессонные ночи,
Ночи сорванные.
Я, как и ты, отложу этот камень.
Отсюда мы родом,
Нет идеалов.
Здесь даже святые падают с пьедесталов.
Мир нас исказил,
Тяжело быть собой,
Как капля чернил в стакане с водой.
Мы ищем на ощупь определение мужества,
Поражения считаем победами.
Судьба относится к нам как к чужим,
Враждебно.
А каждая ошибка стоит бодряще дорого.
И то, что ты видишь в этих глазах, это страх,
Потому что время уходит,
Как песок в песочных часах.
Сестра, я не знаю, что будет завтра,
Но верю, что ты из этого вырвешься.

За окном на подоконнике чёрный ворон,
Не может улететь, хочет ли этого Бог?
Ты смотришь ему в глаза, как в лицо смерти,
Пойманная в замкнутой главе жизни.
За окном на подоконнике чёрный ворон,
Не может улететь, хочет ли этого Бог?
Ты смотришь ему в глаза, как в лицо смерти,
Пойманная в замкнутой главе жизни.

Пойманная в замкнутой главе жизни.
Пойманная в замкнутой главе жизни (жизни, жизни, жизни).