Paroles et traduction Patrick the Pan - Toronto

Toronto

Nie winię Cię choć przyznam ciężko mi
Napisać te parę słów
Nie umiem tworzyć kiedy nie jest źle
A źle już nie mieszka tu
Już nie pamiętam jak wygląda świat
Za oknem gdy o czwartej sen
Znowu nie odwiedza mnie
A noc rozcieńcza czas

Dziwnie mi
Choć słyszę, że to żaden wstyd
Tak na głos móc powiedzieć, że
Że mam dobry czas
Dziwnie mi
Choć słyszę, że to żaden wstyd
Powiedzieć, że nie wierzę w nic
Tak jak wierzę w nas

Nie winię Cię choć przyznam ciężko mi
Przeczytać tę parę słów
Kolejną książkę ktoś mi wręczył dziś
Kolejna, którą otuli kurz
Dotąd czytałem tylko w noce gdy
O czwartej sеn znów nie odwiedzał mnie
Dziś sama wiеsz jak dziecko śpię
Ty popychasz moje dni

Dziwnie mi
Choć słyszę, że to żaden wstyd
Tak na głos móc powiedzieć, że
Że mam dobry czas
Dziwnie mi
Choć słyszę, że to żaden wstyd
Powiedzieć, że nie wierzę w nic
Tak jak wierzę w nas

Dziwnie mi
Choć słyszę, że to żaden wstyd
Powiedzieć, że nie wierzę w nic
Tak jak wierzę w nas
I dziwnie mi
Choć słyszę, że to żaden wstyd
Tak na głos móc powiedzieć, że
Że jestem szczęśliwy

Торонто

Не виню тебя, хоть, признаюсь, тяжело мне
Написать эти пару слов.
Не умею творить, когда не плохо,
А плохо уже не живёт здесь.
Уже не помню, как выглядит мир
За окном, когда в четыре утра сон
Снова не приходит ко мне,
А ночь разбавляет время.

Странно мне,
Хоть слышу, что это не стыдно
Так вслух сказать, что
У меня всё хорошо.
Странно мне,
Хоть слышу, что это не стыдно
Сказать, что не верю ни во что,
Так, как верю в нас.

Не виню тебя, хоть, признаюсь, тяжело мне
Прочитать эти пару слов.
Очередную книгу мне кто-то вручил сегодня,
Очередную, которую окутает пыль.
До сих пор читал только ночами, когда
В четыре утра сон снова не посещал меня.
Сегодня, сама знаешь, как дитя сплю,
Ты двигаешь мои дни вперёд.

Странно мне,
Хоть слышу, что это не стыдно
Так вслух сказать, что
У меня всё хорошо.
Странно мне,
Хоть слышу, что это не стыдно
Сказать, что не верю ни во что,
Так, как верю в нас.

Странно мне,
Хоть слышу, что это не стыдно
Сказать, что не верю ни во что,
Так, как верю в нас.
И странно мне,
Хоть слышу, что это не стыдно
Так вслух сказать, что
Я счастлив.