Paroles et traduction Pawbeats feat. TAU - Marana tha

Marana tha

Wsłuchuję się w głos mego serca,
Chcę rozpoznać tak jego tembr.
Niezbadana jest jego głębia,
Nie dociera tam tylko dźwięk.
Kiedy gleba wokół spierzchnięta
W głębi serca błagam o deszcz.
Kiedy spadnie z nieba ulewa
I wypłucze ze mnie tę śmierć?

Ludzka dusza to bezdenna studnia.
Zanurzam się znów w jej czeluściach.
Jak odszukać wejścia do źródła?
Zapuszczam się w głąb, by szukać jej ujścia.
Wsłuchuję się w głos, który szepce.
Chcę zrozumieć go jak najlepiej.
Podpowiada, bym płynął głębiej
I rozpala serce, bym widział gdzie jestem.
Płonę - moje dłonie są złączone
Znoszę pod nieboskłonem prośbę, Wieczny Kreatorze.
Ojcze, ile my wiemy o Tobie, powiedz,
A może nic, oprócz tego, że wszech możesz?
Mam wolną wolę, która pozwala mi odejść
Lub podejść bliżej - co wybiorę?
Świat jest zbyt płytki, Boże brodzę w nim.
Ja utonę w Tobie, aby żyć.

Wsłuchuję się w głos mego serca,
Chcę rozpoznać tak jego tembr.
Niezbadana jest jego głębia,
Nie dociera tam tylko dźwięk.
Kiedy gleba wokół spierzchnięta
W głębi serca błagam o deszcz.
Kiedy spadnie z nieba ulewa
I wypłucze ze mnie tę śmierć?

Zrozumiałem, że nie jestem tylko ciałem,
Ale mieszkam w nim i otrzymałem nad nim władzę.
Kiedy patrzę tak na siebie, Dobry Panie, myślę,
że to zbyt genialne, ten wynalazek.
Poruszam każdym palcem obszytym skórą,
Odczuwam w każdym czasie kontakt z teksturą,
A kiedy patrzę na świat,
Rozumiem że nie robię tego sam - co za dar!
A we mnie milion procesów zachodzi,
Odbywają się bez mojej woli.
Krew krąży, serce pulsuje,
Ciało kontroluje moją każdą komórkę.
Wdech, wydech - tyle tajemnic.
Wiem, żyję - nie jestem ślepy.
Ty jesteś Duchem, ja duchem w ciele,
I funkcjonuję, by poznać Ciebie.

Wsłuchuję się w głos mego serca,
Chcę rozpoznać tak jego tembr.
Niezbadana jest jego głębia,
Nie dociera tam tylko dźwięk.
Kiedy gleba wokół spierzchnięta
W głębi serca błagam o deszcz.
Kiedy spadnie z nieba ulewa
I wypłucze ze mnie tę śmierć?

Dzięki Tobie Ojcze mogę to pojąć,
Ty wyposażyłeś mnie w świadomość,
Ludzki umysł, to niezbadane terytorium.
Zatrzymaliśmy się w przedsionku.
Co jest w środku? Nikt nie wie,
Nawet gdy rozetną mnie skalpelem.
Pozwalasz nam myśleć i myśleć.
Zapytam, czemu tak niewielu się domyśla?
A teraz pozwól mi żyć, pozwól mi iść,
Tam gdzie czeka na mnie krzyż.
Tyle dni rozpalałeś we mnie ten ogień.
Duch, ciało, umysł - człowiek.
Wielbię Cię w tej mojej prostocie
I proszę pokornie, byś wybaczył nam zbrodnie.
Proszę pozwól mi trwać. Cierpi Twój świat,
Na brak Ciebie, Adonai. Marana tha.
Marana tha, Marana tha...

[Ma... Ma... Ma... Marana tha,
Ma... Ma... Marana tha,
Ma... Ma... Marana tha,
Ma... Ma... Marana tha,
Ma... Ma... Marana tha,
Ma... Ma... Marana tha,
Ma... Ma... Marana tha,
Ma... Ma... Marana tha,
Ma... Ma... Marana...
Marana tha, Marana tha,
Marana tha, Marana tha]

Маранафа

Вслушиваюсь в голос моего сердца,
Хочу узнать его тембр.
Неизведанна его глубина,
Туда не доходит только звук.
Когда земля вокруг иссохла,
В глубине сердца молю о дожде.
Когда хлынет с небес ливень
И смоет из меня эту смерть?

Человеческая душа — бездонная пропасть.
Погружаюсь снова в её пучину.
Как отыскать вход к источнику?
Проникаю вглубь, чтобы найти её устье.
Вслушиваюсь в голос, который шепчет.
Хочу понять его как можно лучше.
Он подсказывает мне плыть глубже
И разжигает сердце, чтобы я видел, где я.
Горю — мои ладони сложены,
Возношу под небесами молитву, Вечный Создатель.
Отец, как мало мы знаем о Тебе, скажи,
А может, ничего, кроме того, что Ты всемогущ?
У меня есть свободная воля, которая позволяет мне уйти
Или подойти ближе — что я выберу?
Мир слишком мелок, Боже, я бреду в нём.
Я утону в Тебе, чтобы жить.

Вслушиваюсь в голос моего сердца,
Хочу узнать его тембр.
Неизведанна его глубина,
Туда не доходит только звук.
Когда земля вокруг иссохла,
В глубине сердца молю о дожде.
Когда хлынет с небес ливень
И смоет из меня эту смерть?

Я понял, что я не просто тело,
Но живу в нём и получил над ним власть.
Когда я смотрю на себя, Добрый Господи, думаю,
Что это слишком гениально, это изобретение.
Двигаю каждым пальцем, обтянутым кожей,
Ощущаю в каждый момент контакт с текстурой,
А когда смотрю на мир,
Понимаю, что делаю это не один — какой дар!
А во мне миллион процессов происходит,
Совершаются без моей воли.
Кровь циркулирует, сердце пульсирует,
Тело контролирует каждую мою клетку.
Вдох, выдох — столько тайн.
Знаю, я жив — я не слеп.
Ты — Дух, я — дух в теле,
И существую, чтобы познать Тебя.

Вслушиваюсь в голос моего сердца,
Хочу узнать его тембр.
Неизведанна его глубина,
Туда не доходит только звук.
Когда земля вокруг иссохла,
В глубине сердца молю о дожде.
Когда хлынет с небес ливень
И смоет из меня эту смерть?

Благодаря Тебе, Отец, я могу это постичь,
Ты наделил меня сознанием,
Человеческий разум — неизведанная территория.
Мы остановились в прихожей.
Что внутри? Никто не знает,
Даже если разрежут меня скальпелем.
Ты позволяешь нам думать и думать.
Спрошу, почему так мало кто догадывается?
А теперь позволь мне жить, позволь мне идти,
Туда, где меня ждёт крест.
Столько дней Ты разжигал во мне этот огонь.
Дух, тело, разум — человек.
Славолю Тебя в моей простоте
И прошу смиренно, прости нам прегрешения.
Прошу, позволь мне быть. Страдает Твой мир,
От отсутствия Тебя, Адонай. Маранафа.
Маранафа, Маранафа...

[Ма... Ма... Ма... Маранафа,
Ма... Ма... Маранафа,
Ма... Ма... Маранафа,
Ма... Ма... Маранафа,
Ма... Ма... Маранафа,
Ма... Ма... Маранафа,
Ма... Ма... Маранафа,
Ма... Ма... Маранафа,
Ма... Ма... Марана...
Маранафа, Маранафа,
Маранафа, Маранафа]