Ruda Wstążka - Piotr Rogucki traduction en allemand

Ruda Wstążka

Trzeba było chyłkiem w nocy
Trzeba było nogi wziąć za pas
Mocno się strudzili chłopcy
Uderzając raz po raz, aż
Ze zdumionej głowy uciekała krew
Ruda, ciepła wstążka za horyzont cieknie

Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj poza wiersz

Potem go rzucili w krzaki
Zadziwiony bąbel pośród traw
Tam robale i ślimaki
Na wystygłym brzuchu znaczą ślad
Ruda, mgława wstążka za horyzont mknie
W górze krąży ptak, o którym trochę wiem

Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj poza wiersz
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj poza wiersz
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj poza wiersz

I choć więcej dwie obdarte pięty
Nie będą tłukły się o bruk...
Za życia rudy i przeklęty
Po śmierci wściekły rudy bóg

(I właśnie, patrzy na mnie moja twarz odbita w chmurze mgły)
(W chmurze mgły, przez szpary w powiekach)
(I właśnie, patrzy na mnie moja twarz odbita w chmurze mgły)
(W chmurze mgły, przez szpary w powiekach)

Rotes Band

Man hätte sich nachts davonschleichen sollen
Man hätte die Beine in die Hand nehmen sollen
Die Jungs haben sich mächtig abgemüht
Schlugen immer wieder zu, bis
Aus dem erstaunten Kopf das Blut entwich
Ein rotes, warmes Band zum Horizont hin fließt

Flieh, flieh, flieh, flieh
Flieh, flieh, flieh, flieh
Flieh, flieh, flieh, flieh
Flieh über das Gedicht hinaus

Dann warfen sie ihn ins Gebüsch
Ein verdutzter Klumpen inmitten der Gräser
Dort Würmer und Schnecken
Auf dem erkalteten Bauch eine Spur hinterlassen
Ein rotes, nebliges Band zum Horizont hin eilt
Oben kreist ein Vogel, von dem ich ein wenig weiß

Flieh, flieh, flieh, flieh
Flieh, flieh, flieh, flieh
Flieh, flieh, flieh, flieh
Flieh über das Gedicht hinaus
Flieh, flieh, flieh, flieh
Flieh, flieh, flieh, flieh
Flieh, flieh, flieh, flieh
Flieh über das Gedicht hinaus
Flieh, flieh, flieh, flieh
Flieh, flieh, flieh, flieh
Flieh, flieh, flieh, flieh
Flieh über das Gedicht hinaus

Und obwohl die zwei zerschundenen Fersen nicht mehr
Gegen das Pflaster schlagen werden...
Zu Lebzeiten rot und verflucht
Nach dem Tod ein wütender roter Gott

(Und gerade blickt mich mein Gesicht an, gespiegelt in einer Nebelwolke)
(In einer Nebelwolke, durch die Lidspalten)
(Und gerade blickt mich mein Gesicht an, gespiegelt in einer Nebelwolke)
(In einer Nebelwolke, durch die Lidspalten)