Paroles et traduction Qaraqan - Külək Dəyirmanları

Külək Dəyirmanları

İllər alır əlimizdən ən yaxın dostları
Çevrilib görəndə oların tələlərin torların.
Ən yaxın adamlar sancanda belinə qardaş bıçağı
Onların vicdanı itib altında tozların.
İzləri silir dəniz sahilindən, saatlar,
Zaman acgöz bir məxluq hər kəsi yeyib rahatlar
Mənasız söhbətlər və aşağılayan zarafatlar.
Çevirir içi boş, dayaz şüşəyə onların gözlərin
İllər alır əlimizdən ən təmiz qızları
İllər dəyişir onları dəyişir bizləri
Və uzun vaxtdı Tanrı qarşısında çökmür
Artıq sağalıb yarası dizlərin və artır yarası qəlbin.
Yarasa qəlbli və çaqqal ruhlu insanlar şəhəri
Bakı torpağından yığır bütün ilanlar zəhəri
Və bu qədər ədalətsiz bir dünyada birdən
Görürsən ən yaxınlar səni çirkli pula dəyişir
Mən, qılıncım qələm, qalxanım kağız - küləy dəyirmanına qarşı
Mən bəlkə də dəli, çünki bu döyüş bitməyəcəy nə qədər dünya fırlanır.
Qılıncım qələm, qalxanım kağız,
Və bilirəm xeyri yo-ho-ox
Bu döyüşün əvvəli sonu yo-oh-ox, Ohhoo! Ohhoo!
Mənim etiraf otağım - səsyazma studiyası, mikrafon
Tanrıyla ən səmimi ünsiyyətim bu aqressiv flou
Ay Allah, bəlkə də bu hələ başlanğıcdı? Bilmirəm!
Bəlkə də həppi endlə bitəcəy sonunda kino.
Arlekino, biz marionet oyuncaq, iplər, saplar
Maaş, ailə, kredit, faiz, iş vaxtımız, hesablar
Bizi idarə edir bu kapitalizm
Bəlkə ondan almalıyıq intiqam insanlardan yox günahkar
Yeni maska və üzlər altında da var yüz cür astar
Bu maskaradda taxılır üzlər üzə altı maska
Mən isə bu məclisdə səhnədəyəm bir sifətlə
Elə budur təhlükə! Elə budur ən qanlı üsyan!
Burulğan tək həqiqət xəstəliyi yayılır şəhərə
Belə getsə bir yalançı əclaf qalmaz səhərə
İşıq nə qədər təkdi söndürün, qoymayın yayılsın.
Bir neçə şam belə ölümcül silah və qələbə zülmətə.
Mən, qılıncım qələm, qalxanım kağız - küləy dəyirmanına qarşı
Mən bəlkə də dəli, çünki bu döyüş bitməyəcəy nə qədər dünya fırlanır.
Qılıncım qələm, qalxanım kağız,
Və bilirəm xeyri yo-ho-ox
Bu döyüşün əvvəli sonu yo-oh-ox, Ohhoo! Ohhoo!
Mən bilirdim ki, yolun sonuna qalacam artıq tək,
Və qalxa biləcəy ən hündür dağlara üç-dörd adam
Mən qürur duyuram çiyin-çiyinə ruhu bərk əsgərlər
Hansımız yıxılsaq da olacaq qaldıran, dartan
Bu qarlı və tufanlı sıldırımlar arasında
Biz qalxırıq ən hündür nöqtəyə son damla qanla
Və artıq qalxıb duranda ən hündür zirvədə
Görürük bura yamacdı və yuxarıda yüzlərlə dağlar
Mən, qılıncım qələm, qalxanım kağız - küləy dəyirmanına qarşı
Mən bəlkə də dəli, çünki bu döyüş bitməyəcəy nə qədər dünya fırlanır.
Qılıncım qələm, qalxanım kağız,
Və bilirəm xeyri yo-ho-ox
Bu döyüşün əvvəli sonu yo-oh-ox, Ohhoo! Ohhoo!

Windmills

Years take away our closest friends,
Turning them into trapped prey in snares and nets.
Closest ones stab you in the back, like a brother's betrayal,
Their conscience lost, buried under dust and regrets.
The sea erases footprints from the shore, hours tick by,
Time, a greedy creature, devours everyone and rests.
Meaningless conversations and belittling jokes,
Their eyes turn to hollow, shallow glass, devoid of depth.
Years steal away the purest girls from us,
Years change them, change us, twist our paths,
And for a long time, we haven't knelt before God,
Knee wounds healed, but heart wounds grow, leaving scars.
This city of bat-hearted and jackal-spirited people,
Baku's soil gathers venom from all the snakes that crawl.
And in this world, so devoid of fairness,
You see your closest ones trade you for dirty money's thrall.
Me, with my sword of pen and shield of paper - against the windmills I fight,
I may be crazy, for this battle won't end while the world keeps turning, day and night.
My sword is a pen, my shield is paper,
And I know there's no good in this fight,
This battle has no beginning, no end, oh no! Oh no!
My confession room - the recording studio, the microphone,
My most sincere conversation with God is this aggressive flow.
Oh God, maybe this is just the beginning? I don't know!
Maybe the movie will end with a happy ending, a hopeful glow.
Harlequin, we are marionette toys, strings and threads,
Salary, family, loans, interest, working hours, bills in our heads.
Capitalism controls us, pulls the strings,
Maybe we should seek revenge on it, not on people, for the pain it brings.
Under new masks and faces, there are hundreds of linings and lies,
In this masquerade, six masks are worn, disguising the truth in their eyes.
But I stand on this stage, in this gathering, with one face bare,
That's the danger! That's the bloodiest rebellion, the truth I declare.
The truth, like a whirlwind, spreads through the city, a plague to some,
If it continues like this, by morning, no lying scoundrel will overcome.
No matter how alone the light is, extinguish it, don't let it spread its rays,
A few candles, such deadly weapons, and victory belongs to darkness' ways.
Me, with my sword of pen and shield of paper - against the windmills I fight,
I may be crazy, for this battle won't end while the world keeps turning, day and night.
My sword is a pen, my shield is paper,
And I know there's no good in this fight,
This battle has no beginning, no end, oh no! Oh no!
I knew I would be alone at the end of the road,
And only a few would climb the highest mountains, their spirits bold.
I am proud of these soldiers with strong souls, side by side,
Whoever falls, there will be others to lift them up, with pride.
Among these snowy and stormy cliffs,
We climb to the highest point with the last drop of our blood, with no ifs.
And when we finally stand on the highest peak,
We see that this is just a slope, and above us, countless mountains speak.
Me, with my sword of pen and shield of paper - against the windmills I fight,
I may be crazy, for this battle won't end while the world keeps turning, day and night.
My sword is a pen, my shield is paper,
And I know there's no good in this fight,
This battle has no beginning, no end, oh no! Oh no!