Paroles et traduction Sattar - Shab

Shab

اولین باری که در تو صورت خورشیدو دیدم
اولین باری که از عشق به ترانه می رسیدم
شب حیرت بود و جذبه، شب شعله زدن برق
شب شاعر شدن گل، شب زیبا شدن من

در دل من چه محشری بود، تبله های غزل چکیدن
روی نور و نهر بنفشه چنگ شاد به تو رسیدن
ناگهان برق زد یه ستاره، ناگهان آبی شد تن من
ناگهان بغض کودکانه، ناگهان های های گریستن

توی سنگ سینه ی کوه، اگه اون شب دل من بود
لای بوته بوته خار چشم چشمه نسترن بود
وقتی که عشق با تمام نفسش آمد به فریاد
دیگه فتوای سکوتم میشکنه تو گریه ی ساز
بزن ای عشق ساز بزن باز
بزن ای عشق ساز بزن باز

چه هوای وسوسه ای بود روی باغ تخیل من
از تو حوض بنفشه زنبق ماهی دست تو گرفتم
ناگهان برق زد یه ستاره، ناگهان آبی شد تن من
ناگهان بغض کودکانه، ناگهان های های گریستن

Night

The first time I saw the sunshine in your face
The first time I got to you from the love to a song
It was a night of wonder and passion, a night of sparkling sparks
The night when the flower became a poet, the night when I became beautiful

In my heart there was a turmoil, tambourines of ghazal were dripping
On the light and violet river a merry harp reached you
Suddenly, a star flashed, suddenly my body turned blue
Suddenly, a child's resentment, suddenly a roar of weeping

In the stone breast of the mountain, if my heart was there that night
Among the thorny bushes, the eye of the nastertium spring was
When love with all his breath came to the rescue
Now my vow of silence is broken in the cry of the instrument
Play, O love, play the instrument again
Play, O love, play the instrument again

What a tempting weather it was on the garden of my imagination
From the pond of violets, I took the lily fish in your hand
Suddenly, a star flashed, suddenly my body turned blue
Suddenly, a child's resentment, suddenly a roar of weeping