paroles de chanson Aleh - Shahin Najafi

دنیا به درک رفت و دِه بی سر و سامان شد
سهم من و تو از آن یک سفره ی بی نان شد
دنیا به درک رفت و دِه بی سر و سامان شد
سهم من و تو از آن یک سفره ی بی نان شد
از چشم کبودِ ما هی اشک به راه افتاد
آنقدر که باریدیم تبدیل به باران شد
هر دوست که با ما بود دشمن شد و خنجر زد
با قافله پیمان بست هم کاسه ی دزدان شد
پشتِ همه ی درها دیوار کشیدند و
هی سقف فرو پاشید هی پنجره سیمان شد
هی شهد و شکر دادند!
هی سکه ی زر دادند!
آرام بساطِ شعر تبدیل به دُکان شد
هر کس که دلش میخواست نیزه به زمین کوبید
هی کشت و تجاوز کرد تا قاری قرآن شد
دنیا به درک رفت و دِه بی سر و سامان شد
سهم من و تو از آن یک سفره ی بی نان شد
دنیا به درک رفت و دِه بی سر و سامان شد
سهم من و تو از آن یک سفره ی بی نان شد
جنگل شده بود این شهر با منظره های بکر
یک جنگل خر تو خر علامه و روشنفکر
دنیای بدون در، دنیای پر از بن بست
دنیای فقط در خواب، دنیای سراپا مست
از دهکده ی خونین، از حمله ی آپاچی
یک کوه جسد ماند و یک مشت تماشاچی
که سوخت و ساکت ماند، با فاجعه بارآمد
هی فصل زمستان شد، هی گفت بهار آمد
دندان به جگر داد و آرام لبش را دوخت
با پای خودش پای هر چوبه ی دار آمد
سر خوش شده از تاول معتاد به هر لخته
در خشم نمکدان ها با زخم کنار آمد
دنیا به درک رفت و دِه بی سر و سامان شد
سهم من و تو از آن یک سفره ی بی نان شد
دنیا به درک رفت و دِه بی سر و سامان شد
سهم من و تو از آن یک سفره ی بی نان شد
دنیا به درک رفت و دِه بی سر و سامان شد
سهم من و تو از آن یک سفره ی بی نان شد
دنیا به درک رفت و ...