Paroles et traduction Solmeister - Σκόνη
Добавлять перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Για
τον
χρόνο
που
περνά
О
времени,
что
проходит,
Τον
έρωτα
που
γερνά
О
любви,
что
стареет,
Για
όποιον
με
αναμνήσεις
και
με
τύψεις
ξενυχτά
О
той,
что
вспоминает
меня
и
не
спит
ночами,
терзаясь
угрызениями
совести,
Για
τις
παλιές
φωτογραφίες
που
τις
σκέπασε
σκόνη
О
старых
фотографиях,
покрытых
пылью,
Γράφω
ακόμη
κομμάτια
τέσσερα
χρόνια
μετά
Я
все
еще
пишу
песни,
четыре
года
спустя.
Τι
με
τραβάει
σε
σένα,
σε
σένα
τι
με
γύρνα
Что
тянет
меня
к
тебе,
что
возвращает
меня
к
тебе?
Τι
ήταν
τόσο
διαφορετικό
με
σένα
Что
было
в
тебе
такого
особенного?
Έχω
ένα
ψέμα
που
βολεύει
και
το
λέω
συχνά
У
меня
есть
удобная
ложь,
которую
я
часто
повторяю,
Μα
απόψε
ανοίγω
την
πληγή
ανοίγοντας
αυτό
το
θέμα
Но
сегодня
ночью
я
открываю
рану,
поднимая
эту
тему.
Δεν
είμαι
εντάξει,
μα
δεν
σε
σκέφτομαι
Мне
нехорошо,
но
я
не
думаю
о
тебе.
Το
χέρι
μου
μόνο
του
που
και
που
θα
ψάξει
Только
моя
рука
время
от
времени
будет
искать,
Να
χαϊδέψει
τα
μαλλιά
σου
μες
τον
ύπνο
μου
Чтобы
погладить
твои
волосы
во
сне,
Αλλά
πάνω
στο
δίπλα
μαξιλάρι
θα
αράξει
Но
ляжет
на
соседнюю
подушку.
Το
είδωλο
μου
στον
καθρέφτη
διαφέρει
από
τις
φωτογραφίες
μας
πολύ
Мое
отражение
в
зеркале
сильно
отличается
от
наших
фотографий.
Λες
ναι
μπορεί,
μα
λενε
ο
χρονος
γιατρεύει,
δεν
συγχωρεί
Ты
говоришь:
"Да,
возможно",
но
говорят,
что
время
лечит,
но
не
прощает.
Και
έχει
περάσει
ένα
για
πάντα
από
το
τελευταίο
φιλί
И
прошло
целая
вечность
с
последнего
поцелуя.
Έξω
από
την
πόρτα
σου
και
αυτό
είναι
για
όλες
τις
φορές
Я
стою
за
твоей
дверью,
и
это
за
все
те
разы,
που
πέρασα
από
κάτω
και
είδα
να
χεις
ανοιχτά
τα
φώτα
σου
Когда
я
проходил
мимо
и
видел,
что
у
тебя
горит
свет.
Για
κάθε
νύχτα
За
каждую
ночь,
Που
το
φεγγάρι
παρακάλαγα
να
σου
ψιθυρίσει
μια
καληνύχτα
Когда
я
умолял
луну
прошептать
тебе
спокойной
ночи.
Αν
σε
ρωτήσουν
πες
πως
δεν
με
γνώρισες
ποτέ
Если
тебя
спросят,
скажи,
что
ты
меня
никогда
не
знала.
Θέλω
να
είμαι
μια
ανάμνηση
δική
σου
Я
хочу
быть
твоим
воспоминанием.
Μη
με
μοιράζεσαι,
απλά
θυμήσου
Не
делись
мной
ни
с
кем,
просто
помни
με
τα
βράδια
που
νιώθεις
μόνη
κι
αποκοιμίσου
Обо
мне
в
те
ночи,
когда
ты
чувствуешь
себя
одинокой,
и
засыпай.
Είναι
οι
ματιές
μας,
είναι
το
χθες
μας
Это
наши
взгляды,
это
наше
вчера,
Είναι
οι
στιγμές
μας,
η
στάχτη
κι
η
σκόνη
μας
Это
наши
моменты,
наш
пепел
и
наша
пыль.
Οι
ενοχές
μας
και
οι
πληγές
μας
Наши
вины
и
наши
раны.
Είναι
οι
δρόμοι
που
βαδίσαμε
μόνοι
μας
Это
дороги,
по
которым
мы
шли
в
одиночестве.
Είναι
το
αντίο,
είναι
το
κρύο
Это
прощание,
это
холод,
Είναι
μια
καρδιά
που
έμεινε
μισή
Это
сердце,
которое
осталось
разбитым
пополам,
Να
σφυρίζει
μελωδίες
του
χειμώνα
που
πέρασε
Напевающее
мелодии
прошедшей
зимы,
Μελωδίες
που
πια
έχουν
ξεχαστεί
Мелодии,
которые
теперь
забыты.
Έχω
έναν
φίλο
που
μου
είπε
μεθυσμένος
μια
У
меня
есть
друг,
который
однажды
сказал
мне
пьяным,
φορά,
το
πρωί
πως
τον
ξυπνά
μια
ηλιαχτίδα
Что
утром
его
будит
солнечный
луч.
Την
ηλιαχτίδα
αυτή
την
φώναζε
ελπίδα
Этот
солнечный
луч
он
называл
надеждой.
Μα
τα
παντζούρια
τα
δικά
μου
είναι
κλειστά
Но
мои
ставни
закрыты.
Το
παρελθόν
είναι
μια
νύχτα
που
δεν
Прошлое
— это
ночь,
которая
не
έχει
ξημέρωμα,
είναι
το
καταφύγιο
κάθε
έρωτα
кончается
рассветом,
это
убежище
каждой
любви.
Είναι
ένα
δωμάτιο
σκοτεινό
που
ταξιδεύει
Это
темная
комната,
которая
путешествует,
και
στο
σκοτάδι
του
όλα
μοιάζουν
υπέροχα
И
в
ее
темноте
все
кажется
прекрасным.
Το
παρελθόν
είναι
η
πιο
ωραία
ζάλη
Прошлое
— это
самое
прекрасное
головокружение.
Μέσα
στην
νυχτα
που
ανέμελα
τριγυρνάς,
με
την
ανάμνηση
μεθάς,
παραπατα
В
ночи,
где
ты
беззаботно
бродишь,
пьянеешь
от
воспоминаний,
спотыкаешься,
ς,
χαμογελάς
και
όταν
στο
σήμερα
ξυπνάς,
улыбаешься,
а
когда
просыпаешься
в
настоящем,
να
κοιμηθείς
ζητάς
και
πάλι
снова
хочешь
заснуть.
Μα
πες
μου
εσύ
πως
κοιμάσαι
όταν
χρωστάς
Но
скажи
мне,
как
ты
спишь,
когда
должна
ένα
συγνώμη
και
όταν
τόσα
στο
κεφαλι
κουβαλάς
извиниться
и
когда
столько
всего
носишь
в
голове?
Μετάνιωσες
που
πλήγωσες
αυτόν
που
αγαπάς
ή
Ты
пожалела,
что
ранила
того,
кого
любишь,
или
προτιμάς
να
παριστάνεις
πως
ξεχνάς
όσα
σου
δωσα
предпочитаешь
притворяться,
что
забыла
все,
что
я
тебе
дал?
Λίγα
κράτησα,
λίγα
άφησα
Немногое
я
сохранил,
немногое
оставил.
Λίγο
βούρκωσα,
λίγο
δάκρυσα
Немного
всхлипнул,
немного
прослезился.
Ίσως
να
νιώσω
καλύτερα
που
στα
είπα
Может
быть,
мне
станет
легче,
когда
я
тебе
все
это
рассказал.
Ίσως
τα
λάθη
μου
αύριο
να
ναι
διπλάσια
Может
быть,
завтра
моих
ошибок
будет
вдвое
больше.
Αυτά
από
μένα,
τα
ξέρεις
όλα
πια
Вот
и
все
от
меня,
теперь
ты
все
знаешь.
Είχα
δεν
είχα
την
πληγή
μου
την
ξανάνοιξα
Была
у
меня
рана
или
нет,
я
снова
ее
открыл.
Γιατί
τα
μυστικά
μας
τα
κρύβουμε
στην
καρδιά
μας
Потому
что
мы
храним
свои
секреты
в
своем
сердце,
Και
γω
αν
θυμάσαι
την
δικιά
μου
σου
την
χάρισα
А
я,
если
ты
помнишь,
отдал
тебе
свое.
Είναι
οι
ματιές
μας,
είναι
το
χθες
μας
Это
наши
взгляды,
это
наше
вчера,
Είναι
οι
στιγμές
μας,
η
στάχτη
κι
η
σκόνη
μας
Это
наши
моменты,
наш
пепел
и
наша
пыль.
Οι
ενοχές
μας
και
οι
πληγές
μας
Наши
вины
и
наши
раны.
Είναι
οι
δρόμοι
που
βαδίσαμε
μόνοι
μας
Это
дороги,
по
которым
мы
шли
в
одиночестве.
Είναι
το
αντίο,
είναι
το
κρύο,
είναι
μια
καρδιά
μου
έμεινε
μισή
Это
прощание,
это
холод,
это
сердце,
которое
осталось
разбитым
пополам,
Να
σφυρίζει
μελωδίες
του
χειμώνα
που
Напевающее
мелодии
прошедшей
зимы,
πέρασε,
μελωδίες
που
πια
έχουν
ξεχαστεί
Мелодии,
которые
теперь
забыты.
Évaluez la traduction
Seuls les utilisateurs enregistrés peuvent évaluer les traductions.
Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.