Paroles et traduction Solmeister - Το Soundtrack της Πόλης

Το Soundtrack της Πόλης

Αυτο είναι για οσους πέφτουν για ύπνο τις πλέον ακατάλληλες ωρες,
για όσους περιμένουν το τελευταίο λεωφορείο κάτω απο τα κίτρινα φωτα,
για όσους ειναι εντάξει μονο οταν φοράνε τα ακουστικά.
Αυτο ειναι το soundtrack της πόλης.

Αυτο ειναι για το σινεμά, την πόλη μου, τους ηθοποιούς και τα σκηνικά.
Νύχτες πρεμιέρας αραχτοί στα σκαλιά.
Πόσοι κοιτανε στραβά.
Αυτο που δεν καταλαβαίνουν ειναι πόσα ξημερώματα περιμέναμε τα αστικά
στη σταση με την μπαταρία στα κινητά να ειναι
μηδέν. Τα βλέμματα χαμένα κουρασμένα μάτια μου κ
αι ενα ρεφρέν που μας κόλλησε στα
χείλη σαν ακομα ενα γαμημένο ρεφρέν.
Ειναι τα φωτα της πόλης ρομαντικά, ειδικα οταν τα μάτια ξεχνιο
ύνται και εστιάζουν κοντά, οταν θολώνουν τα πάντα και βλέπεις χρώματα
Μόνο ο χρόνος κόβει ταχύτητα και κυλά πιο αργά.
Τα βράδια μου γίνανε μνήμες που ξεφτυζουνε όπως ξεφτυζει στα κτήρια
στο κέντρο η μπογιά, οπως οι παλιές
οι ταγκιες που καμια φορα μου θυμίζουν πως
κάποτε είχαμε όνειρα κοινά εγω και εσυ μα δεν γαμιεται.
Η προδοσία μένει πανω στο παπούτσι σαν σκατα
και αμα περπατάς την νύχτα πέφτεις πανω της .
Συχνά γραφω στίχους κατω απο το φως των
σπιρτων που ανάβουν των κολλητών μου τα στριφτα.
Ειναι η πολη μας τη νύχτα σινεμα και τελευταίας προβολής θαμώνες οσοι
ξενυχτησανε, οσοι τους
τοίχους μουτζουρώνουνε συχνα, όσοι γυρνάνε τσιγαρα και
όσοι αγαπήσανε.
Ειναι για λίγους νύχτες σαν αυτες, σαν τις ρημες που γραφω να
τις εκφράσω ειναι για λιγους.
Ειναι το soundtrack μιας πόλης με πληγές, ειναι για θαμώνες και γ
ια αιώνιους εφήβους.
Ειναι για πάντα βράδια σαν και αυτά, σαν τα όνειρα που κάναμε παλ
ιά ειναι για πάντα.
Ειναι τα φώτα το ξημέρωμα χλωμά και εμεις
χαζεύουμε τον ήλιο να βγαίνει απο την βεράντα.

Αυτο ειναι για τους σινεφίλ.
Τα αδέρφια μου ευχη και κατάρα, νυχτες πρεμιερας με μπύρ
ες και γαρα. Η ζωη μας μαντάρα
καθε μου μπάρα ειναι ενα όνειρο που
πεθανε, κάθε μου μπάρα ειναι μια νεκρή μας
λαχτάρα.
Οι φιλοι μου αργούν να κοιμηθούν και το
τραβάνε, ο, τι πουλιέται πουλάνε και ο, τι πινεται πιν
ουν, γιατι πονάνε και απλως
ψάχνουν εναν τρόπο να αποφύγουν τη μιζέρια
για αυτο δεν πολυμιλανε και στρίβουν.
Δεν εχω καψει στο κεφαλι μου ακομη.
Εγω δεν εθιστικά στα χάπια ή στην σκόνη.
Εγω ακομη εχω το κεφαλι μου κομμένο σ′ένα
πιάτο και απεγνωσμένα ψαχνω να το δώσω στη Σαλώμη.
Πώς να στο πω πιο πεζά, δεν εχω ρέντα
Εψαχνα την νταμα για να κανω κεντα
Τα τζογαρα ολα για μια γυναίκα και αμα μου έδιναν
μια δεύτερη ευκαιρία θα τα τζογαρα ξανά επι δέκα.
Ειναι η μοίρα μας τέτοια αφου κολλάμε σε οσα μας απαλύνουν τον ίδιο
πόνο που μας προκαλούν και μας αφήνουν στην γλώσσα μια
γλυκόπικρη γεύση που τα χείλη μας δεν ηρεμούν αν δεν ξαναγευτουν.
Και αμα τα μάτια μου σου λένε το ποιος
ειμαι, τότε καθρεφτίζονται οι φιλοι μου μ
έσα στα ματια μου.
Και αν τα κομμάτια μου σου λένε το ποιος
ειμαι, οι φιλοι μου οταν γίνονται κομμάτια
ειναι τα κομμάτια μου.

Ειναι για λίγους νύχτες σαν αυτες, σαν τις ρημες που γραφω να
τις εκφράσω ειναι για λιγους.
Ειναι το soundtrack μιας πόλης με πληγές, ειναι για θαμώνες και γ
ια αιώνιους εφήβους.
Ειναι για πάντα βράδια σαν και αυτά, σαν τα όνειρα που κάναμε παλ
ιά ειναι για πάντα.
Είναι τα φώτα το ξημέρωμα χλωμά και εμεις
χαζεύουμε τον ήλιο να βγαίνει απο την βεράντα.

The Soundtrack of the City

This is for those who fall asleep at the most inappropriate hours,
for those who wait for the last bus under the yellow lights,
for those who are okay only when they wear headphones.
This is the soundtrack of the city.

This is for the cinema, my city, the actors and the scenes.
Premiere nights stretched out on the stairs.
How many are looking sideways.
What they don't understand is how many sunrises we waited for the city buses
at the stop with the battery on the phones at
zero. Looks lost tired eyes and
a chorus that stuck in our
lips like another fucking chorus.
The lights of the city are romantic, especially when the eyes forget
and focus short, when they blur everything and you see colors.
Only time cuts speed and flows more slowly.
My nights became memories that spit out like they spit out in buildings
in the center paint, like the old
tags that sometimes remind me how
we once had common dreams, you and I, but it doesn't fuck.
Betrayal remains on the shoe as shit
and if you walk at night you fall on it.
I often write lyrics under the light of the
matches that light my buddies' cigarettes.
It's our city at night, cinema and last screening patrons, those who
stayed up late, those who
walls often scribble, those who turn cigarettes and
those who loved.
It's for a few nights like these, like the rhymes I write to
express them are for a few.
It's the soundtrack of a city with wounds, it's for patrons and
for eternal teenagers.
It's for every night like these, like the dreams we had
old is forever.
The lights are pale at dawn and we
watch the sun rise from the veranda.

This is for the cinephiles.
My brothers wish and curse, premiere nights with beers
and gara. Our life is a mess
every bar of mine is a dream that
died, every bar of mine is a dead
our torch.
My friends are slow to fall asleep and
pull it, what's sold they sell and what's drunk they drink
because they hurt and just
looking for a way to avoid misery
that's why they don't talk much and they twist.
I haven't burned my head yet.
I'm not addicted to pills or powder.
I still have my head cut off
plate and desperately trying to give it to Salome.
How can I put it more plainly, I have no luck
I was looking for the lady to make kenta
All the gambling for a woman and if they gave me
a second chance, I would gamble again by ten.
Is our destiny such since we stick to what soothes us the same
pain that they cause us and leave on our tongue a
bittersweet taste that our lips do not calm down unless they taste again.
And if my eyes tell you who
I am, then my friends are reflected
inside my eyes.
And if my pieces tell you who
I am, my friends when they become pieces
are my pieces.

It's for a few nights like these, like the rhymes I write to
express them are for a few.
It's the soundtrack of a city with wounds, it's for patrons and
for eternal teenagers.
It's for every night like these, like the dreams we had
old is forever.
The lights are pale at dawn and we
watch the sun rise from the veranda.