Paroles et traduction Solmeister - Το Αγόρι που Αιμορραγούσε Χρώματα

Το Αγόρι που Αιμορραγούσε Χρώματα

Δεν υπάρχει στο διάστημα ήχος
Περίεργο intro
Αλλά στο χρονικό διάστημα της απουσίας σου επικρατούσε σιγή
Και αυτό το διάστημα δεν έχει Γη
Έχει κενό
Δεν έχει εσύ, έχει εγω
Και δεν απορώ αν υπάρχει στους άλλους πλανήτες ζωή
Γιατί το τετράδιο έκανα σύμπαν
Ένα κόμικ με την ιστορία
′Το αγόρι που αιμορραγούσε χρώματα'
Και όταν τα έδειξε στους άλλους κάποιοι
του είπαν πως θα έφερνε το σύμπαν τούτο Τούμπα
Και άλλοι απλά αδιαφόρησαν
Και αυτό το αγόρι έγινε χρονοναυτης και είπε να ψάξει
Που κοιμούνται τα φαντάσματα
Ποιο μίζερο φεγγάρι έχει επάνω του πατημασιές αγάπης
Ένα μικρό βήμα για κάποιους
Ένα τεράστιο άλμα για τους εγωιστές
Και που γεννιούνται ιστορίες φοβερές
Που κάνουν κάποιους να γράψουν τραγουδια
Και άλλους να μην λένε ούτε λέξη για αυτές
Που είναι ο πλανήτης χθές
Ποιος γαλαξίας χορεύει καλύτερα
Ποιο ήταν το τελευταίο αστέρι που έκανα πλιάτσικο πειρατές
Και τι είναι το όραμα που βλέπει κάθε φορά που τα μάτια του κλείνει
Ποια είναι εκείνη και γιατί περιστρέφεται γύρο της το σύμπαν σαν δίνη
Πώς ερωτεύτηκε μια γήινη
Η γη καταστράφηκε χρόνια πρίν
Τώρα εκεί αστεροσκονη μόνο έχει μείνει

Και ταξιδεύει σε φεγγάρια
Τα μάτια της ψάχνει να βρει
Μοιάζει με κάποια που ήξερε όταν ήτανε παιδί
Μα είναι μάταια τα πάντα
Η γη έχει εκραγεί και ίσως να πέθανε και εκείνη εκεί

Μα ισως
Να υπάρχει ένα μέρος
Στο σύμπαν
Που ζει το κορίτσι
Που του είπαν Τα αστέρια
Πώς θα παντρευτεί
Ίσως εκεί
Εκείνη
Να περιμένει
Στο μαύρο
Με όσο έχει
Κουράγιο
Το αγόρι εκείνο
Που χρώματα αιμορραγεί

Ίσως να μην την βρω πότε
Λέει στον εαυτό του σε κάθε ευκαιρία
Μα θα την ψάχνω μέχρι το τέλος
Ακόμα και αν εγώ χαθώ στην πορεία
Και αν θέλει η μοίρα ας με συνθλιψει
Κακία δεν κρατώ καμία
Θα της αφήσω έναν πολύχρωμο καμβά
Και λίγη θλίψη
Η τελευταία σταγόνα απτό αίμα μου θα είναι κόκκινη σαν το δικό της
Και ας μην μου φτάνουν του κόσμου
τα χρώματα να σκιτσάρω το πρόσωπο της
Θέλω να ξέρει πως άλλος κανενας στον γαλαξία της Ανδρομέδας
Δεν την αγάπησε όσο εγώ
Και ας μην γνωριστούμε οι δυο μας πότε μας
Και θα έκλεβα του Κρόνου τα δαχτυλίδια να γίνουν στολίδια
Στα χέρια της πάνω να κάνω ταξίδια
Στα μάτια της μέσα να δει όσα είδα
Είδα να βρω την ελπίδα
Που έχασα τότε
Τα λάθη που έκανα να συγχωρήσω
Να με αποτρέψω από το να πατήσω το κουμπί
Και να μην καταστρέψω πάλι την γη
Γιατί ήμουν χαμένος
Δεν φταίει αυτη
Για όλο το μένος
Που έκρυβα τότε
Και ας είπε πως δεν θα με άφηνε ποτέ
Είχα το χέρι στον διακόπτη
Και δεν με σταματήσε απλά με άφησε να την αφήσω
Και να μετοικησω
Καθώς η γη καιγοτανε

Και ακόμα στο διάστημα ζει το αγόρι
Το απέραντο διάστημα της απουσίας της
Και όταν ξεσπά σε φωνές, δεν βρίσκει ήχο
Θα ναι από τύχη, αν δεν αποτύχει
Τα sos ακούνε λίγοι
Και εκείνος γυρίζει
Από άκρη σε άκρη
Ένα σύμπαν αχανές

Και ταξιδεύει σε φεγγάρια
Τα μάτια της ψάχνει να βρει
Μοιάζει με κάποια που ήξερε όταν ήτανε παιδί
Μα είναι μάταια τα πάντα
Η γη έχει εκραγεί και ίσως να πέθανε και εκείνη εκεί

Μα ισως
Να υπάρχει ένα μέρος
Στο σύμπαν
Που ζει το κορίτσι
Που του είπαν Τα αστέρια
Πώς θα παντρευτεί
Ίσως εκεί
Εκείνη
Να περιμένει
Στο μαύρο
Με όσο έχει
Κουράγιο
Το αγόρι εκείνο
Που χρώματα αιμορραγεί

The Boy Who Bled Colors

There is no sound in space
Strange intro
But in the space of your absence, there was silence
And this space does not have Earth
It has a void
It doesn't have you, it has me
And I don't wonder if there is life on other planets
Because I made the notebook a universe
A comic with the story
'The boy who bled colors'
And when he showed them to others, some
They told him that he would turn this universe upside down
And others were just indifferent
And this boy became a chrononaut and said to search
Where ghosts sleep
Which miserable moon has footprints of love on it
One small step for some
A giant leap for the selfish
And where scary stories are born
That make some people write songs
And others not to say a word about them
Where is the planet yesterday
Which galaxy dances best
What was the last star I looted pirates from
And what is the vision he sees every time his eyes close
Who is she and why does the universe revolve around her like a whirlpool
How did he fall in love with an earthling
Earth was destroyed years ago
Now only stardust is left there

And he travels to moons
Looking for her eyes
She looks like someone he knew when he was a kid
But everything is in vain
The earth has exploded and maybe she died there too

But maybe
There is a place
In the universe
Where the girl lives
Who the stars told
How she will get married
Maybe there
She
Is waiting
In the dark
With what she has
Courage
That boy
Who bleeds colors

I may never find her
He tells himself at every opportunity
But I will search for her till the end
Even if I get lost along the way
And if fate wants to crush me
I hold no malice
I will leave her a colorful canvas
And a little sadness
The last drop of my blood will be red like hers
And even if I don't have enough
Colors in the world to sketch her face
I want her to know that no one else in the Andromeda galaxy
Didn't love her as much as I did
And even if we never meet
And I would steal Saturn's rings to become jewelry
To make journeys on her hands
To see in her eyes what I saw
I saw to find hope
That I lost then
To forgive the mistakes I made
To stop me from pressing the button
And not to destroy the earth again
Because I was lost
It's not her fault
For all the rage
That I was hiding then
And even though she said she would never leave me
I had my hand on the switch
And she didn't stop me, she just let me leave her
And to relocate
As the earth was burning

And still the boy lives in space
The vast space of her absence
And when he bursts into shouts, he finds no sound
It will be luck if he doesn't fail
Few hear the sos
And he's spinning
From edge to edge
A vast universe

And he travels to moons
Looking for her eyes
She looks like someone he knew when he was a kid
But everything is in vain
The earth has exploded and maybe she died there too

But maybe
There is a place
In the universe
Where the girl lives
Who the stars told
How she will get married
Maybe there
She
Is waiting
In the dark
With what she has
Courage
That boy
Who bleeds colors