Paroles et traduction TAU - Ul. Zapomnienia

Ul. Zapomnienia

Oh, śmigam przez osiedle ogarnąć jarunek
Skończyła się baka, a ja muszę śmierdzieć skunem
Przecież świat na trzeźwo jest nie do przyjęcia
Jak się nie najaram, to na bank się dziś nie pouśmiecham
Widzę sklep, kupuję se bletki
Dzwoni ziomek, dopytuje - "Ile wsypać do dilerki?"
Mówię pięć, wystarczy na dobę
Dokupuje wodę, bo mnie wysuszyło ostro w mordzie
Jest słonecznie, kwiecień, kozak wiosna
Można by wychylić jakiś browar, można
Jedna pucha i parkuje na ławeczce
Szybka szluga, odrywam zawleczkę - delektuje się piwerkiem
Wjechało jak złoto - to wstaję
Lekki helikopter, zawsze miewam tak nad ranem
Idę dalej, rap mam w słuchawkach
I już nie chcę mi się myśleć o żadnych poważnych sprawach
I jest faza

Jarać mi się chcę, tak jarać mi się chcę
Muszę mieć, pełne płuca jej
Bez tego nie ma mnie, tracę sens
Nie chcę mi się myśleć o poważnych sprawach
Walić to, walić to, wolę se zajarać
Dobra faza to jest to, to jest to

Mam znowu połączenie, tarabani wściekle
Oklepuje kielnie, nie wiem gdzie skitrałem moją cegłę
Zastrzeżony numer wjeżdża mi na psychę
I mam schizę, jestem na podsłuchu, odbieram przyciskiem
Nie podbijaj mordo, mamy grubą lipę
Pały wjechały na kwadrat, przeszukują mi chawirę już godzinę
Trzymaj się tam ryju, u mnie wsparcie znajdziesz
Czerwoną słuchawkę wciskam i w sekundzie zbladłem
Gruba lipa, łamię swoją kartę i kupuję nowy starter
Z fartem miałem jakieś dziangi
Głucha linia, nikt już nie odbiera
A więc wybieram ostatni numer - słyszę głos sekretarki

Kurde. Odbierz to mordo.
Kuu... Ja nie mogę.

Oh, chyba dzisiaj nie zajaram, cholera
Bez palenia nie mam weny, więc zapomnij też o tekstach
Chwilę zamuliłem i wracam na kwadrat
To przynajmniej się opije, musi wjechać jakaś nowa faza
Kupuje sikacze, zawijam na chatę
Mam już lęki, ale dźwięki nadal lecą przez słuchawkę
Biegnę przez osiedle i wbijam do klatki
A przed drzwiami z bólem orientuje, że zgubiłem klucze
Pięknie...

Nie zajaram se, już nie zajaram se, co za pech
Zatem nachlam się, tak bardzo nachlam się, czuję zew
Nie chcę mi się myśleć o poważnych sprawach
Walić to, walić to
Nikt nie zmusi mnie by wrócić do tych myśli
I zamulić ziom

A miało być tak pięknie
Cały plan szlag trafił, to pokręcę się po mieście
A tam pewnie i coś skręcę
Będę musiał "na Janusza", dobrze, że chociaż mam bletkę
W pierwszym klubie remont i zamknięte
W drugim nie wpuszczają w dresie, w trzecim pusto jak na wersie
Na deptaku nie ma już żywego ducha
To posłucham chociaż rapu, w ręce dzierżę se butelkę
Wtem potykam się o cegłę
Browar płynie już ze ściekiem, no nie zdzierżę - krzyczę wściekle
Dobra nie pękam, wrzucam na odsłuchy Pęka
I zasuwam z buta, w odtwarzaczu pada mi bateria
Dobra, basta, zatrzymuje się pośrodku miasta
I przenoszę wzrok na niebo, przelatuje po nim gwiazda
To mi przypomniało wczorajszą rozkminę
Stoję tam jak wryty i nie mogę przestać o tym myśleć

Żartujesz se ze mnie?
To twoja sprawka?
No powiedz coś!

Ул. Забвения

О, мчусь по району, за травой охочусь,
Закончилась дурь, а мне надо вонять, как скунс,
Ведь мир на трезвую голову невыносим,
Если не накурюсь, сегодня точно не улыбнусь.
Вижу магазин, покупаю себе бумажки,
Звонит кореш, спрашивает: "Сколько сыпать в дилерку?"
Говорю пять, хватит на сутки,
Покупаю воду, потому что во рту пересохло жутко.
Солнечно, апрель, отличная весна,
Можно бы выпить пивка, можно,
Одна банка и паркуюсь на лавочке,
Быстрая сигарета, отрываю колечко - наслаждаюсь пивком.
Зашло, как золото - встаю,
Легкий вертолет, всегда так под утро бывает,
Иду дальше, рэп в наушниках,
И уже не хочется думать ни о каких серьезных вещах.
И вот кайф.

Курнуть мне хочется, так курить мне хочется,
Должны быть полные легкие дыма,
Без этого меня нет, теряю смысл,
Не хочется мне думать о серьезных делах.
Плевать на это, плевать на это, лучше покурю,
Хороший кайф - это то, что надо.

У меня снова звонок, трезвонит как бешеный,
Ощупываю карманы, не знаю, где спрятал свой кирпич,
Скрытый номер действует мне на нервы,
У меня паранойя, я на прослушке, отвечаю кнопкой.
Не подходи, братан, у нас серьезные проблемы,
Мусора нагрянули на хату, уже час обыскивают мою берлогу,
Держись там, дружище, у меня найдешь поддержку,
Нажимаю красную кнопку и в секунду бледнею.
Полный провал, ломаю свою симку и покупаю новую,
К счастью, были какие-то деньги,
Глухая линия, никто уже не отвечает,
Поэтому набираю последний номер - слышу голос секретарши.

Блин. Ответь, братан.
Блииин... Не могу.

Ох, похоже, сегодня не покурю, черт,
Без курева нет вдохновения, так что забудь и о текстах,
Немного потупил и возвращаюсь на хату,
Тогда хотя бы напьюсь, должен наступить какой-то новый кайф.
Покупаю сикачи, заворачиваю домой,
У меня уже паранойя, но звуки все еще доносятся из наушников,
Бегу по району и врываюсь в подъезд,
А перед дверью с болью понимаю, что потерял ключи.
Прекрасно...

Не покурю, уже не покурю, вот невезение,
Тогда напьюсь, так сильно напьюсь, чувствую зов,
Не хочется мне думать о серьезных делах.
Плевать на это, плевать на это,
Никто не заставит меня вернуться к этим мыслям,
И затупить, братан.

А все так хорошо начиналось,
Весь план коту под хвост, тогда покручусь по городу,
А там наверняка что-нибудь и скручу,
Придется "по-нищенски", хорошо, что хоть бумажка есть.
В первом клубе ремонт и закрыто,
Во второй не пускают в спортивках, в третьем пусто, как в стихе,
На пешеходной улице уже ни души,
Тогда хоть рэп послушаю, в руке держу бутылку,
Вдруг спотыкаюсь о кирпич,
Пиво течет по сточной канаве, не выдержу - кричу в ярости.
Ладно, не паникую, включаю Пэку,
И иду пешком, в плеере садится батарея.
Ладно, хватит, останавливаюсь посреди города,
И перевожу взгляд на небо, по нему пролетает звезда.
Это напомнило мне вчерашние размышления,
Стою там как вкопанный и не могу перестать об этом думать.

Издеваешься надо мной?
Это твои проделки?
Ну скажи что-нибудь!