Koło Fortuny - Wiktor Dyduła traduction en allemand

Koło Fortuny

Wiem, że mogłem dużo więcej
Koniec końców dumny jestem
Nie wiedziałem, co to przestrzeń
Chyba było coś nie tak

Salon w kartonie widziałem na stronie
Że lotów balonem nie trzeba się bać
Graty w wazonie, to jeszcze nie koniec
Bo lotów nie muszę się bać

Jak próchno, wystarczył lekki dotyk czy słówko
I poszarpany leciał na bruk już
Na wznak, było lżej, było lżej

No trudno, szkoda tylko że tak trochę późno
Kręcę kołem fortuny, a ty mów stop
Kręcę kołem, a ty mów stop

Trochę poczekam, może przejdzie
Przerażenie w dużym mieście
Przecież dom twój tam, gdzie serce
Dłużej nie mogłem tak stać

Salon w kartonie widziałem na stronie
Że lotów balonem nie trzeba się bać
Graty w wazonie, to jeszcze nie koniec
Bo lotów nie muszę się bać

Jak próchno, wystarczył lekki dotyk czy słówko
I poszarpany leciał na bruk już
Na wznak, było lżej, było lżej

No trudno, szkoda tylko że tak trochę późno
Kręcę kołem fortuny, a ty mów stop
Kręcę kołem, a ty mów stop

Jak próchno, wystarczył lekki dotyk czy słówko
I poszarpany leciał na bruk już
Na wznak, było lżej, było lżej

No trudno, szkoda tylko że tak trochę późno
Kręcę kołem fortuny, a ty mów stop
Kręcę kołem, a ty mów stop

Glücksrad

Ich weiß, ich hätte viel mehr schaffen können
Am Ende bin ich stolz
Ich wusste nicht, was Raum bedeutet
Da war wohl etwas nicht in Ordnung

Salon im Karton sah ich auf der Seite
Dass man Ballonflüge nicht fürchten muss
Krimskrams in der Vase, noch nicht das Ende
Denn Flüge muss ich nicht fürchten

Wie morsches Holz, genügte leichte Berührung oder Wort
Und zerrissen flog er aufs Pflaster schon
Auf den Rücken, war leichter, war leichter

Na ja, schade nur, dass etwas spät es ist
Ich dreh das Glücksrad, und du sagst Stopp
Ich dreh das Rad, und du sagst Stopp

Ich warte etwas, vielleicht vergeht es
Das Entsetzen in der Großstadt
Denn dein Zuhause ist, wo dein Herz ist
Länger konnte ich nicht so stehen

Salon im Karton sah ich auf der Seite
Dass man Ballonflüge nicht fürchten muss
Krimskrams in der Vase, noch nicht das Ende
Denn Flüge muss ich nicht fürchten

Wie morsches Holz, genügte leichte Berührung oder Wort
Und zerrissen flog er aufs Pflaster schon
Auf den Rücken, war leichter, war leichter

Na ja, schade nur, dass etwas spät es ist
Ich dreh das Glücksrad, und du sagst Stopp
Ich dreh das Rad, und du sagst Stopp

Wie morsches Holz, genügte leichte Berührung oder Wort
Und zerrissen flog er aufs Pflaster schon
Auf den Rücken, war leichter, war leichter

Na ja, schade nur, dass etwas spät es ist
Ich dreh das Glücksrad, und du sagst Stopp
Ich dreh das Rad, und du sagst Stopp