paroles de chanson Aşkın Uçurumu - Emar , Zeus Kabadayı

Nasıl yazmışım lan kendi ellerimle sonumu
Bu senin değil inan benim kendimle sorunum
Gün geçtikçe hasar görüyor solunum
Ben senin herşeyinim sağınım solunum Biraz daha sonra elbet yolunu bulup akar suyum
Şimdilik yorul acının beynime yine yolu
Gururum terkedilmiş bir ev gibi
Bilipte söylememek susmakla aynı değil İçimde fırtınalar kopar dışım hiç öyle değil Gelirim hiç düşünmeden bırakıp biriktirdiklerimi
Sirkeleyip zamanın izlerini
Sus diyerek emri verir adını duymadığın biri
Zaten artık beni görsen dahi anlamı yok
Çünkü ben ölüyüm sende daha diri
İçinden nasıl attın söyle bu ömürlük kiri Bırak beni yaşarım yine bana kurduğun bu yalan dünyada
Kimse sormasın beni halimi hatrımı ne değerimi bi kaç satıra sığar tüm hayatım
görmüyorumda bayadır yerine kurup bi hayal daha yıkılsın diye bekledim hayatı Sevgi bisikletse fizana kadar sürerdim Aşkın uçurumundan atlayan bi deliyim Bilincim açık değil tek bildiğim sen
Yere çarptığımda hatırladığım bana gülümsemen
Aynı sesindeki o soğukluk betonla bir olman
Bir şansın varsa eğer tut rüyadan uyandırma
Benim karanlığıma ışık tutup inandırma
Afitap yüzünse senin bana gülüpte geceyi sorma
İlkbahar gibiydin sahi nereye gittin
Sen gidince bende tüm evi toplayıp bir kenara ittim
Oturdum önüme dahi bakmadım
Kokun burnuma hapsolmuş sigara dahi yakmadım
Hatırladım neydi cevabım seviyorum be seni
Yakma mektuplarıma kanla çizilmişti resmin
Bi hayli resmi sustum elimi kestim
Gülüp ruhuma işlediğin nefret ve sevgi