Agnieszka już dawno... - Łzy traduction en allemand

Agnieszka już dawno...

Było ciepłe lato, choć czasem padało
Dużo wina się piło i mało się spało
Tak zaczęła się wakacyjna przygoda
On był jeszcze młody i ona była młoda

Zakochani przy świetle księżyca nocami
Chodzili długimi leśnymi ścieżkami
Tak mijały tygodnie, lecz rozstania nadszedł czas
Zawsze mówił jedno zdanie: "Moje śliczne ty kochanie!"

Ostatniego dnia tych pamiętnych wakacji
Kochali się namiętnie w męskiej ubikacji
I przysięgli przed Bogiem, miłość wzajemną
Że za rok się spotkają i na zawsze ze sobą już będą!

Tęsknił za nią i pisał do niej listy miłosne
W samotności przeżył jesień, zimę, wiosnę
Nie wytrzymał do wakacji, postanowił ją odwiedzić
Bo nie dostał już dawno od niej żadnej odpowiedzi

Gdy przyjechał do jej domu po dość długiej podróży
Cieszył się, że ją zobaczy, w końcu tyle dla niej znaczył
Lecz gdy ona go ujrzała, szybko się schowała
Drzwi mu matka otworzyła i tak mu powiedziała

Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka! O nie, nie, nie!
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka!
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka! O nie, o nie, nie, nie!
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka!

Rozczarował się, bo takie są zawody miłosne
Cierpiał całą jesień, zimę no i wiosnę
A gdy przeszło mu zupełnie, pojechał na wakacje
W tamto miejsce by zobaczyć tę pamiętną ubikację

Tak się stało, że przypadkiem ona też tam była
Ucieszyła się ogromnie, gdy go tylko zobaczyła
Zapytała się czy w sercu jego jest jeszcze Agnieszka
Odpowiedział jednym zdaniem: "Moje śliczne Ty kochanie!"

Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka! O nie, nie, nie!
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka!
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka! O nie, o nie, nie, nie!
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka!

Agnieszka ist schon lange...

Es war ein warmer Sommer, obwohl es manchmal regnete
Viel Wein wurde getrunken und wenig geschlafen
So begann das Urlaubsabenteuer
Er war noch jung und sie war jung

Verliebt im Mondschein, nachts
Gingen sie lange Waldwege entlang
So vergingen die Wochen, doch die Zeit des Abschieds kam
Er sagte immer einen Satz: "Mein hübscher Schatz!"

Am letzten Tag dieses denkwürdigen Urlaubs
Liebten sie sich leidenschaftlich in der Herrentoilette
Und sie schworen vor Gott einander Liebe
Dass sie sich in einem Jahr wiedersehen und für immer zusammen sein würden!

Er vermisste sie und schrieb ihr Liebesbriefe
In Einsamkeit erlebte er Herbst, Winter, Frühling
Er hielt es nicht bis zum Urlaub aus, beschloss, sie zu besuchen
Denn er hatte schon lange keine Antwort mehr von ihr bekommen

Als er nach einer ziemlich langen Reise zu ihrem Haus kam
Freute er sich, sie zu sehen, schließlich bedeutete er ihr so viel
Doch als sie ihn erblickte, versteckte sie sich schnell
Die Mutter öffnete ihm die Tür und sagte ihm Folgendes

Agnieszka wohnt schon lange nicht mehr hier! Oh nein, nein, nein!
Agnieszka wohnt schon lange nicht mehr hier!
Agnieszka wohnt schon lange nicht mehr hier! Oh nein, oh nein, nein, nein!
Agnieszka wohnt schon lange nicht mehr hier!

Er war enttäuscht, denn so sind Liebesenttäuschungen
Er litt den ganzen Herbst, Winter und auch den Frühling
Und als er ganz darüber hinweg war, fuhr er in den Urlaub
An jenen Ort, um die denkwürdige Toilette zu sehen

Es geschah, dass sie zufällig auch dort war
Sie freute sich riesig, als sie ihn nur sah
Sie fragte, ob Agnieszka noch in seinem Herzen sei
Er antwortete mit einem Satz: "Mein hübscher Schatz!"

Agnieszka wohnt schon lange nicht mehr hier! Oh nein, nein, nein!
Agnieszka wohnt schon lange nicht mehr hier!
Agnieszka wohnt schon lange nicht mehr hier! Oh nein, oh nein, nein, nein!
Agnieszka wohnt schon lange nicht mehr hier!