Agnieszka już dawno... - Łzy traduction en russe

Było ciepłe lato, choć czasem padało
Dużo wina się piło i mało się spało
Tak zaczęła się wakacyjna przygoda
On był jeszcze młody i ona była młoda

Zakochani przy świetle księżyca nocami
Chodzili długimi leśnymi ścieżkami
Tak mijały tygodnie, lecz rozstania nadszedł czas
Zawsze mówił jedno zdanie: "Moje śliczne ty kochanie!"

Ostatniego dnia tych pamiętnych wakacji
Kochali się namiętnie w męskiej ubikacji
I przysięgli przed Bogiem, miłość wzajemną
Że za rok się spotkają i na zawsze ze sobą już będą!

Tęsknił za nią i pisał do niej listy miłosne
W samotności przeżył jesień, zimę, wiosnę
Nie wytrzymał do wakacji, postanowił ją odwiedzić
Bo nie dostał już dawno od niej żadnej odpowiedzi

Gdy przyjechał do jej domu po dość długiej podróży
Cieszył się, że ją zobaczy, w końcu tyle dla niej znaczył
Lecz gdy ona go ujrzała, szybko się schowała
Drzwi mu matka otworzyła i tak mu powiedziała

Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka! O nie, nie, nie!
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka!
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka! O nie, o nie, nie, nie!
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka!

Rozczarował się, bo takie są zawody miłosne
Cierpiał całą jesień, zimę no i wiosnę
A gdy przeszło mu zupełnie, pojechał na wakacje
W tamto miejsce by zobaczyć tę pamiętną ubikację

Tak się stało, że przypadkiem ona też tam była
Ucieszyła się ogromnie, gdy go tylko zobaczyła
Zapytała się czy w sercu jego jest jeszcze Agnieszka
Odpowiedział jednym zdaniem: "Moje śliczne Ty kochanie!"

Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka! O nie, nie, nie!
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka!
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka! O nie, o nie, nie, nie!
Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka!

Было тёплое лето, хотя падал дождь
Много пилось вина и мало спалось,
Так началось путешествие отпуск,
Он был ещё молодой и она была молодая,

Влюблённые при лунном свете ночами,
Ходили длинными лесными путями,
Но так прошли недели, и пришло время ростаться,
Всегда говорил одну фразу, "моя любимая, красивая",

В последний день этого незабыааемого отпуска,
Любили себя страстно в мужской уборной,
И поклялись пред Богом что будут друг друга любить,
Что через год встретяца и всегда уже вместе будут,

Тоскавал за ней и писал до неё письма,
В скуке прожил осень, зиму ,весну,
Не выдержал до отпуска ,решил ее посетить,
Потому что не получал уже давно от неё не ответа,

Когда приехал к ее дому после длинной поездки,
Утешился что ее увидет,ведь она столька для нешо значила,
Но когда она его увидела, очень быстро спряталась,
Открыла двери ему мама но и так ему сказала,

Агнешка уже давно тут не живёт! О нет, нет, нет!
Агнешка уже давно здесь не живет!
Агнешка уже давно тут не живёт! О нет, нет, нет, нет, нет!
Агнешка уже давно здесь не живет!

Разчаровался потому что такие саревноаания любви,
Терпел целую осень, зиму, весну
А как всё прошло, поехал в отпуск
В то место, чтобы увидеть ту самую уборную

Случилось так, что она тоже там была
Обрадовалась сильно, как только его увидела
Спросила, осталась ли ещё в его сердце Агнешка
Ответил просто: милая, любовь моя

Агнешка уже давно тут не живёт! О нет, нет, нет!
Агнешка уже давно здесь не живет!
Агнешка уже давно тут не живёт! О нет, нет, нет, нет, нет!
Агнешка уже давно здесь не живет!