Paroles et traduction חוה אלברשטיין - Avreml Marvikher

Avreml Marvikher

אן א היים בין איך יונג געבליבן,
ס'האט די נויט מיך ארויסגעטריבן,
ווען איך האב נאך קיין דרײצן יאר געהאט, אין דער פרעמד,
ווײט פון מאמעס אויגן, האט אין שמוץ מיך די גאס דערצויגן,
און געווארן איז פון מיר א וואוילער יאט.

איך בין אברעהמל, דער פעיהיגסטער מרוויח'ער,
אַ גרויסער קינסטלער,
כ'ארבעט לײכט און זיכער,
דאס ערשטע מאל, כ'וועל עס געדענקען ביזן טויט,
ארײן אין תפיסה פאר לקחנען א ברויט,

כ'פאר נישט אויף מארקן ווי יענע פראסטע יאטן,
כ'צופ נאר בײ קארגע, שמוציקע מאגנאטן, כ'בין זיך מחיה,
ווען כ'טאפ אזא מאגנאט, איך בין אברעהמל גאר א וואוילער יאט.

אין דער פרעמד נישט געהאט צום לעבן,
געבעטן ברויט, אן ארעמער פלעגט נאך געבן,
נאר יענע לײט, וואס זענען תמיד זאט,
פלעגן אפט טרײַבן מיך מיט צארן,
ס'וואקסט א גנב, ס'איז מקויים געווארן.
א גנב בין איך, נאר א וואוילער יאט.

איך בין אברעהמל, דער פעיהיגסטער מרוויח'ער,
א גרויסער קינסטלער,
כ'ארבעט לײכט און זיכער,
א יאט א קליינער ארײן אין קוטשעמענט,
ארויס א מזיק, א זעלטענער טאלענט.

כ'פאר נישט אויף מארקן ווי יענע פראסטע יאטן,
כ'צופ נאר בײ קארגע, שמוציקע מאגנאטן,
כ'האב ליב א מענטשן, א מילדן, א נאשבראט,
איך בין אברעהמל גאר א וואוילער יאט.

שוין נישט לאנג וועט דאס שפיל געדויערן, קראנק פון קלעפ,
גיכט פון תפיסה מויערן, נאר איין בקשה, כ'וואלט אזוי געוואלט
נאך מײן טויט, אין א טאג א טריבן,
זאל אויף מײן מצבה שטיין געשריבן,
מיט אותיות גרויסע און פון גאלד:

"דא ליגט אברעהמל, דער פעיהיגסטער מרוויח'ער,
א מענטש א גרויסער געווען וואלט פון אים זיכער,
א מענטש א פײנער, מיט הארץ, מיט א געפיל,
א מענטש א ריינער, ווי גאט אליין נאר וויל,

ווען איבער אים וואלט געוואכט א מאמע'ס אויגן,
ווען ס'וואלט די פינצטערע גאס אים נישט דערצויגן,
ווען נאך אלס קינד ער א טאטן וואלט געהאט,
דא ליגט אברעהמל, יענער וואוילער יאט."

ווען איבער אים וואלט געוואכט א מאמע'ס אויגן,
ווען ס'וואלט די פינצטערע גאס אים נישט דערצויגן,
ווען נאך אלס קינד ער א טאטן וואלט געהאט,
דא ליגט אברעהמל, יענער וואוילער יאט.

Avreml Marvikher

Oh, how I wish I could have stayed young at home,
But need drove me out into the night,
When I was barely thirteen, in a foreign land,
Far from my mother's eyes, the filthy streets raised me,
And I became a skilled thief.

I am Avreml, the most skilled thief,
A great artist,
I work easily and confidently,
My first time, I'll remember it until I die,
Going to prison for stealing a loaf of bread,

I don't steal at the market like those common thieves,
I only steal from stingy, filthy magnates, I make a good living,
When I catch such a magnate, I, Avreml, am a very good thief.

In that foreign land, I had nothing to live on,
I begged for bread, and a poor man would still give,
But those people, who are always full,
Would often drive me away with anger,
"A thief will grow from this," it came true.
I am a thief, but a very good thief.

I am Avreml, the most skilled thief,
A great artist,
I work easily and confidently,
A small thief enters the kitchen,
And leaves as a musician, a rare talent.

I don't steal at the market like those common thieves,
I only steal from stingy, filthy magnates,
I love a kind, gentle person,
I, Avreml, am a very good thief.

This game will not last much longer, battered from beatings,
Sick from prison walls, just one request, I would so like
After my death, on a gloomy day,
For it to be written on my tombstone,
In large, golden letters:

"Here lies Avreml, the most skilled thief,
A great man he would surely have become,
A fine man, with heart and soul,
A pure man, like God himself, only because,

Had a mother's eyes watched over him,
And the dark streets had not raised him,
Had he had a father when he was a child,
Here lies Avreml, that good thief."

Had a mother's eyes watched over him,
And the dark streets had not raised him,
Had he had a father when he was a child,
Here lies Avreml, that good thief.