Po Drodze - 2sty перевод на немецкий

Po Drodze

Poznałem ją w klubie - takie tańce.
Podbiła, powiedziała "Podobasz się koleżance mej"
Patrzyłem na nią, na jej ramię - przyszła tamta
I rzuciła coś w stylu "Cześć, jestem Marta".
I zaczęliśmy gadać, w sumie średnio się kleiło,
Bo patrzyłem kątem oka na poprzednią i jej piwo.
Jedno sam trzymałem i myślałem "Piję za Twe zdrowie",
Za Nas, a Ty lepiej nie wiem - za moją wątrobę.
W bani miałem, że to LOVE, tak mam gdy się napierdolę...
Polej, polej - straciłem kontrolę.
I zgubiłem ją wśród tłumu, sam zgubiłem fason,
Stałem, oni obijali mnie, jak trędowatą.
Mogłem wziąć numer, cokolwiek, nieważne...
I tłumaczyłem sobie, że żony w klubie nie znajdziesz.
Może tak jest? W sumie wszystko jedno.
Jeśli jesteśmy pisani, to drogi kiedyś się przetną.

Pamiętam to, jak każdy pieprzyk na jej ciele.
Jak mówiła, że się zmieni - mówiłem, że się zmienię - też.
Wiesz, ale to nie jest takie łatwe,
Bo zmienić - znaczy zaakceptować charakter.

Idealne narzędzie, gdy swędzi Cię kutas.
Wchodzisz, wybierasz, oglądasz jak w mięsnym.
Może tamten, a może ten styl? Nieważne!
Bo wpadłem po jedną.
Start był klawy, ale związki na odległość są niczym...
Call center bez kitu. Ciągle na słuchawce i to nie ma prawa bytu.
I to było dziwne, to było toksyczne w pizdę.
Po chuj się czepiasz? Po chuj mi ciśniesz?
Dialog na żywo, dialog warzywo, dialog bez sensu,
Co zbiera to żniwo.
Miej litość, jak grafit - to działa, jak magnes,
Ta cała zazdrość przyciąga naprawdę.
I to było niebo, chyba nie, bo piekło.
Szarpała za ramię - złość leciała z butelką,
Dogadamy się kiedyś - ta, na dystans...
Prędzej Somalia zorganizuje igrzyska.
I brnąłem w to, Ty tam, Ja tu... I chuj...
Nigdy nie zapomnę smaku Twoich ust.

Pamiętam to, jak każdy pieprzyk na jej ciele.
Jak mówiła, że się zmieni - mówiłem, że się zmienię - też.
Wiesz, ale to nie jest takie łatwe,
Bo zmienić - znaczy zaakceptować charakter.

Siedziałem pod ścianą - zsunęła kaptur.
Deszcz jeszcze padał, mówiła mi "dość awantur".
Siedziała pod drzwiami, mówiła że to koniec.
Płakała, płakaliśmy oboje. I chuj!
Po co mam dusić wrażliwość?
Wracałem PKP i widziałem ją za szybą - gdzieś.
Też. Jakieś zdjęcia i kartki, bo każde spotkanie
Mogło być tym ostatnim...
Tu, tam. Jesteś wszędzie.
A nie miałem odwagi, by powiedzieć, że coś więcej jest.
Jadę windą bez sensu,
Bo jestem w stanie zabić za ten sam zapach perfum, bez nerwów.
Nie dogadamy się młoda...
Ale drogi się przecięły, bym o Tobie nie zapomniał. Nigdy.

Unterwegs

Ich habe sie im Club kennengelernt – so ein Tanzen.
Sie kam rüber und sagte: "Meine Freundin findet dich süß."
Ich schaute sie an, dann über ihre Schulter – da kam die andere
Und warf so was wie "Hallo, ich bin Marta" in den Raum.
Und wir fingen an zu reden, es lief irgendwie nicht so richtig,
Weil ich mit einem Auge die erste und ihr Bier ansah.
Ich hatte selbst eins in der Hand und dachte: "Ich trinke auf deine Gesundheit",
Auf uns, und du, ich weiß nicht – vielleicht besser auf meine Leber.
In meinem Kopf war das LIEBE, so bin ich, wenn ich besoffen bin...
Schenk ein, schenk ein – ich habe die Kontrolle verloren.
Und ich habe sie in der Menge verloren, habe selbst die Fassung verloren,
Ich stand da, sie mieden mich wie eine Aussätzige.
Ich hätte ihre Nummer nehmen können, irgendwas, egal...
Und ich redete mir ein, dass man seine Frau nicht im Club findet.
Vielleicht ist das so? Eigentlich egal.
Wenn wir füreinander bestimmt sind, werden sich unsere Wege irgendwann kreuzen.

Ich erinnere mich daran, wie an jedes Muttermal auf ihrem Körper.
Wie sie sagte, sie würde sich ändern – ich sagte, ich würde mich auch ändern.
Weißt du, aber das ist nicht so einfach,
Denn sich ändern – bedeutet, den Charakter zu akzeptieren.

Das perfekte Werkzeug, wenn dein Schwanz juckt.
Du gehst rein, wählst aus, schaust wie beim Metzger.
Vielleicht der, oder vielleicht dieser Stil? Egal!
Denn ich kam nur wegen einer.
Der Start war super, aber Fernbeziehungen sind wie...
Ein Callcenter, kein Witz. Ständig am Hörer und das hat keine Zukunft.
Und das war komisch, das war total toxisch.
Warum hängst du dich auf? Warum stresst du mich?
Dialog live, Dialog Gemüse, Dialog ohne Sinn,
Der seine Ernte einfährt.
Hab Erbarmen, wie Graphit – das wirkt wie ein Magnet,
Diese ganze Eifersucht zieht wirklich an.
Und das war der Himmel, nein, wohl eher die Hölle.
Sie zerrte an meinem Arm – Wut floss aus der Flasche,
Wir werden uns irgendwann verstehen – ja, auf Distanz...
Eher organisiert Somalia die Olympischen Spiele.
Und ich machte weiter, du dort, ich hier... Und scheiße...
Ich werde nie den Geschmack deiner Lippen vergessen.

Ich erinnere mich daran, wie an jedes Muttermal auf ihrem Körper.
Wie sie sagte, sie würde sich ändern – ich sagte, ich würde mich auch ändern.
Weißt du, aber das ist nicht so einfach,
Denn sich ändern – bedeutet, den Charakter zu akzeptieren.

Ich saß an der Wand – sie zog ihre Kapuze runter.
Es regnete noch, sie sagte mir: "Schluss mit den Streitereien".
Sie saß vor der Tür, sagte, es sei vorbei.
Sie weinte, wir weinten beide. Und scheiße!
Warum soll ich meine Sensibilität unterdrücken?
Ich fuhr mit dem Zug zurück und sah sie irgendwo hinter der Scheibe.
Auch. Irgendwelche Fotos und Karten, denn jedes Treffen
Hätte das letzte sein können...
Hier, dort. Du bist überall.
Und ich hatte nicht den Mut zu sagen, dass da mehr ist.
Ich fahre sinnlos mit dem Aufzug,
Weil ich fähig wäre, für denselben Duft von Parfüm zu töten, ohne Nerven.
Wir werden uns nicht verstehen, Kleine...
Aber unsere Wege haben sich gekreuzt, damit ich dich nicht vergesse. Niemals.