Текст и перевод песни 3.33 - Anhasce

Anhasce

Անգիր արա ճակատագիրտ ու անցի առաջ
Անգին են րոպեները, օդում ցրտից սառած
Դու ես որոշում քո ճանապարհը
Ու գծում ուղղին, կամ գնում ես դեպի մահը, կամ էլ տուն ուղիղ
Անգիր արա ճակատագիրտ ու անցի առաջ
Անգին են րոպեները, օդում ցրտից սառած
Դու ես որոշում քո ճանապարհը
Ու գծում ուղղին, կամ գնում ես դեպի մահը, կամ էլ տուն ուղիղ

Եթե ուզում ես տուն գնաս
Պիտի էսօր լուռ մնաս
Ուզում ես վճարես
Բայց փողերտ ուր մնաց
Ուզում ես հասկանաս ովա քեզ քցում
Ջրհորտ քար գցում
Մեջքիցտ թաքուն հարվածում
Լռությունը սառել, ու ձմեռա դառել
Սիրտտ ցուրտնա տարել
Պլաննա իր կատարել
Երկնքում էլ վատ արև
Անդորրնա քո խաթարել
Կարծես լույս կա, բայց մութա
Հանի, վառի բատարե
Իմ պատմության համար
Փնտրում եմ հերոս ազնիվ,
Որ ստից բաների հետևից
Հետո վազի, բայց էտ հերոսն էլ
կարծես խմելա′ քնել
Իսկ դրսում արդեն վաղուց ձմեռա դրել
Դու էլ նամակ ես գրել, անհասցե, անծրար
Կանգնած շենքի տանիքին
Որը շատ բարձրա
Փակի աչքերտ, մտածի
Ինչի մենակ մնացիր
Ինչպես և ուր էկար, ինչ դարձար
Ու ուր գնացիր

Իզուր ես վազում, արդեն անցնում ես
Բնակարանտ
Մտի ներս ու տաքացի ու մնա տանը
Թող անցնի էս ձմեռը
Մինչև մյուսը գա դիմացի
Լուս կտա արևը նորից
Քո պատուհանից, ու կզանգի քո հեռախոսը, որը անսովորա
Ու նորց կհիշեցնի, որ դու ես մեղավորը
Ու թաքցրած քո փակ ծրարը
Հասցրած իմ հասցեին, շատ ցավոտա, որ անցյալտ փորձումա քեզ հարցնի
Ու անծանոթա քեզ համար Աստված
Ու հաստատ կդիմավորի լույսը քեզ առավոտը,
ամաչկոտ են թվում սկզբից, բայց խոտի հոտից
Վերադառնում են տուն
Հանում հոքին խորքից
Ու կողքից նայում ես քեզ
Քո մոլորակից, ու հարևանտ վերևի
Իրան քցեց 4 հարկից
Ու թաքցրած քո փակ ծրարը չհասավ իմ հասցեին,
փոստատարը շփոթել էր հարկը, բա որ ես բացեի

Անգիր արա ճակատագիրտ ու անցի առաջ
Անգին են րոպեները, օդում ցրտից սառած
Դու ես որոշում քո ճանապարհը
Ու գծում ուղղին, կամ գնում ես դեպի մահը, կամ էլ տուն ուղիղ
Անգիր արա ճակատագիրտ ու անցի առաջ
Անգին են րոպեները, օդում ցրտից սառած
Դու ես որոշում քո ճանապարհը
Ու գծում ուղղին, կամ գնում ես դեպի մահը, կամ էլ տուն ուղիղ

Без адреса

Выучи наизусть свою судьбу и иди вперед
Бесценны минуты, воздух скован морозом
Ты сам решаешь свой путь
И чертишь линию, идешь ли к смерти, или прямо домой
Выучи наизусть свою судьбу и иди вперед
Бесценны минуты, воздух скован морозом
Ты сам решаешь свой путь
И чертишь линию, идешь ли к смерти, или прямо домой

Если хочешь домой идти
Должен сегодня молчать
Хочешь заплатить
Но где твои деньги остались?
Хочешь понять, кто тебя бросает
Бросает камень в твой колодец
В спину тайком ударяет
Молчание застыло, и зима настала
Холод в сердце проник
Свой план он осуществляет
На небе плохая погода
Твой покой нарушен
Кажется, свет есть, но темно
Достань, включи фонарик
Для моей истории
Ищу героя благородного
Чтобы за ложными вещами
Потом бежал, но этот герой тоже
Кажется, выпил и спит
А на улице давно уже зима
Ты тоже письмо написала, без адреса, без конверта
Стоя на крыше здания
Которое очень высокое
Закрой глаза, подумай
Почему ты осталась одна
Как и куда пришла, кем стала
И куда ушла

Зря бежишь, уже проходишь мимо
Своей квартиры
Зайди внутрь и согрейся, останься дома
Пусть эта зима пройдет
Пока следующая не придет
Снова солнце осветит
Твое окно, и зазвонит твой телефон, что необычно
И снова напомнит, что виновата ты
И твой спрятанный закрытый конверт
Доставленный на мой адрес, очень больно, что прошлое пытается тебя спросить
И незнаком тебе Бог
И точно встретит тебя свет утром,
Сначала кажутся робкими, но от запаха травы
Возвращаются домой
Вынимают печаль из глубины
И смотришь на себя со стороны
Со своей планеты, а твой сосед сверху
Выбросился с 4 этажа
И твой спрятанный закрытый конверт не дошел до моего адреса,
Почтальон перепутал этаж, а ведь я бы открыл

Выучи наизусть свою судьбу и иди вперед
Бесценны минуты, воздух скован морозом
Ты сам решаешь свой путь
И чертишь линию, идешь ли к смерти, или прямо домой
Выучи наизусть свою судьбу и иди вперед
Бесценны минуты, воздух скован морозом
Ты сам решаешь свой путь
И чертишь линию, идешь ли к смерти, или прямо домой