Apsos - 33.3 перевод на немецкий

Apsos

Ես ափսոսում եմ մարդկանց, որ իրանց բախտը կորցրել են
Ովքեր փորձել ու չեն գտել էս կյանքի նոր ձևը
Ափսոս որ ծաղիկները ասֆալտից դուրս եկած
Քաղեցի, բերեցի, բայց նրանք քեզ դուր չեկան
Ափսոս մարդիկ ուժեղ ու խելացի գնացին
Թույլերն էլ մնացին, հաղթեցին ու նեղացրին
Մնացածին, ովքեր նստել ու ափսոսում են
Որ լավ էր ամեն ինչ հիմա, իսկ հիմա մութ փոսում են
Ես ափսոսում եմ որ ժամանակն ա որոշում
Էսօր քեզ են սիրելու, թե ուրիշին
Ով որ շատ ա երևում տարածքում, դառած տուն ու զառանցում
Ես ձեզ սիրում եմ, բայց վերացնում
Էն ինչ որ մնացել էր, վաղուց հնացել ա
Մոռացվել, չորացել ա կորած սերը
Մնաց ուղիղ իրեք քայլ ու վերջ արդեն հասել եմ
Ափսոս շատ փնտրեցի ու ափսոս ուշացել եմ

Ափսոս ուշացել եմ
Ժամանակը զգուշացրել էր
Որ չպիտի լսեմ հուշարարի հուշածները
Ափսոս տանջվել ու այդքան զգույշ անցել եմ
Էն ճանապարհը, որը արդեն վերացել ա
Քարոզում, լացում, կռվում, հուզվում, երազում
Վազում, չհասնում, ափսոսում, վերացնում
Հետո փոշմանում, կոշտանում
Ափսոս նույնն ենք մնում ու ուրիշը չենք դառնում
Քարոզում, լացում, կռվում, երազում
Վազում, չհասնում, ափսոսում, վերացնում
Հետո փոշմանում, չարանում, կոշտանում
Ափսոս նույնն ենք մնում ու ուրիշը չենք դառնում

Իզուր են մարդիկ փողեր դիզում, որ արեն Փարիզում
Սովորում մի քանի լեզու, արտասանում հանդեսում
Պատմում, որ կարդացել են Փոքրիկ Իշխանը
Իսկ կողքից նայում ու ասում են ինչ լավա
Ինձ բավ ա, չեմ ուզում լսել ուրիշներից ցիտատներ
Որոնց հեղինակները չէին էլ գիտակցել
Թե իրենց ասածը ով ա ցիտելու ու որտեղ
Որ իմացան նրանց կբռնեն ու կմորթեն
Իզուր ա անձրևը անձրևանոցս լիզում
Նա ինձ չի թրջելու ես թրջվել չեմ ուզում
Բայց ափսոս գուցե այդ օրվա անձրևը
Պիտի թրջեր ինձ ու տար իր հարցերը
Հարցեր որ կան, բառեր պոկված
Հարցական նշան′ իզուր դրված
Ու մի սրվակ մեջը թույն
Ես էլ կանգնած հեռվում
Ափսոս Ռոմեոն ու Ջուլիետը տենց շուտ են մեռնում

Ափսոս ուշացել եմ
Ժամանակը զգուշացրել էր
Որ չպիտի լսեմ հուշարարի հուշածները
Ափսոս որ տանջվել ու այդքան զգույշ անցել եմ
Էն ճանապարհը, որը արդեն վերացել ա
Քարոզում, լացում, կռվում, հուզվում, երազում
Վազում, չհասնում, ափսոսում, վերացնում
Հետո փոշմանում, կոշտանում
Նույնն ենք մնում ու ուրիշը չենք դառնում
Քարոզում, լացում, կռվում, երազում
Վազում, չհասնում, ափսոսում, վերացնում
Հետո փոշմանում, չարանում, կոշտանում
Ափսոս նույնն ենք մնում ու ուրիշը չենք դառնում

Bedauern

Ich bedauere die Menschen, die ihr Glück verloren haben
Diejenigen, die versucht und diese neue Art des Lebens nicht gefunden haben
Schade, dass die Blumen, die aus dem Asphalt kamen
Ich pflückte, brachte, aber sie gefielen dir nicht
Schade, dass starke und kluge Menschen gingen
Die Schwachen blieben, siegten und kränkten
Die Übriggebliebenen, die dasitzen und bedauern
Dass alles gut war, aber jetzt sind sie in einem dunklen Loch
Ich bedauere, dass die Zeit entscheidet
Ob sie dich heute lieben werden oder jemand anderen
Wer oft in der Gegend gesehen wird, zum Zuhause geworden und im Delirium
Ich liebe euch, aber ich zerstöre
Was übrig geblieben war, ist längst veraltet
Vergessen, vertrocknet ist die verlorene Liebe
Es blieben genau drei Schritte und endlich bin ich angekommen
Schade, dass ich so viel gesucht habe und schade, dass ich zu spät gekommen bin

Schade, dass ich zu spät gekommen bin
Die Zeit hatte gewarnt
Dass ich nicht auf die Einflüsterungen des Einflüsterers hören sollte
Schade, dass ich mich gequält und so vorsichtig gegangen bin
Jenen Weg, der bereits verschwunden ist
Predigen, weinen, kämpfen, sich aufregen, träumen
Rennen, nicht erreichen, bedauern, zerstören
Dann bereuen, verhärten
Schade, wir bleiben dieselben und werden nicht anders
Predigen, weinen, kämpfen, träumen
Rennen, nicht erreichen, bedauern, zerstören
Dann bereuen, verbittern, verhärten
Schade, wir bleiben dieselben und werden nicht anders

Vergeblich sammeln die Menschen Geld an, um in Paris zu sein
Lernen ein paar Sprachen, rezitieren bei Veranstaltungen
Erzählen, dass sie den Kleinen Prinzen gelesen haben
Und von der Seite schauen sie und sagen, wie gut das ist
Mir reicht es, ich will keine Zitate von anderen hören
Deren Autoren sich nicht einmal bewusst waren
Wer ihre Worte zitieren würde und wo
Dass, wenn sie es wüssten, man sie fangen und schlachten würde
Vergeblich leckt der Regen an meinem Regenschirm
Er wird mich nicht nass machen, ich will nicht nass werden
Aber schade, vielleicht der Regen jenes Tages
Hätte mich nass machen und seine Fragen mitnehmen sollen
Fragen, die es gibt, ausgerissene Worte
Ein Fragezeichen, umsonst gesetzt
Und ein Fläschchen mit Gift darin
Und ich stehe in der Ferne
Schade, dass Romeo und Julia so früh sterben

Schade, dass ich zu spät gekommen bin
Die Zeit hatte gewarnt
Dass ich nicht auf die Einflüsterungen des Einflüsterers hören sollte
Schade, dass ich mich gequält und so vorsichtig gegangen bin
Jenen Weg, der bereits verschwunden ist
Predigen, weinen, kämpfen, sich aufregen, träumen
Rennen, nicht erreichen, bedauern, zerstören
Dann bereuen, verhärten
Wir bleiben dieselben und werden nicht anders
Predigen, weinen, kämpfen, träumen
Rennen, nicht erreichen, bedauern, zerstören
Dann bereuen, verbittern, verhärten
Schade, wir bleiben dieselben und werden nicht anders