Hayeli - 33.3 перевод на немецкий

Hayeli

Դու յուրահատուկ ես ու նման չես ուրիշ ոչ մեկին
Հլը մանուկ էիր, բայց ջոկում էիր արդեն մեծերին
Խոսում ես պարզ, հասկանում են քեզ բոլորը
Բայց քո մոտ են հավաքվել էսօր որովհետև ժողով ա
Մեկը ասումա դու Աստծուց ես, մյուսը սատանուց
Մեկը ասումա դու ստում ես, մյուսը հավատում
Ու էլ քեզ չի հուզում տաքն ու սառը, չարն ու բարին
Ու դու էլ չես ուզում տարբերվես էս սառը քարից
Քո համար մեկ ա եթե դու չես համար մեկը
Եթե դու չես հագնելու ամենաթանկ համազգեստը
Բա էդ ինձ պետք ա
Արդեն թողել եմ հետքս, տողերս հետս
Ես լավ եմ դու քեզ տես
Դե վեր կաց ուզում եմ մի երկու բառ ասես, որ հասկանամ ով ես դու
Հասկանաս ով եմ ես
Տես, ամեն ինչ նույննա
Մեր արյան գույնը, ծխածդ թույնը
Ասեց հայելուն նա

Ու քեզ չար բաներ են ցույց տալիս այս ճամփաները
Ու առանց պատճառ կկարդաս վատ ճառ
Մի փորձիր գտնես այստեղ քեզ
Հեռացիր, գնա շատ մեղկ ես այն վայրն էլի
Առանց հայելի

Ով ա կյանքը վայելում փայլերում
(Ինչ)
Ես հարցրի հայելուն քայլելուց
Իսկ նա ասաց
Քեզ մի պարզ հարց
Ասա ինձ, մանկությունդ ուր գնաց
Ուր գնացին ընկերներդ, որտեղ է սերդ
Որ տեղն է քոնը, գնաց վագոնդ
Ու տոնդ տենց էլ չկայացավ, չկա, անցավ
Ու հասկացար չկա պայծառ ապագան քեզ խոստացված
Ու կործանվումա կյանքդ նոր ստացված
Օրը նոր բացված ուզում ա քեզ տեսնի խորտակված, խոր թաղված ու նոր բացված
Որն այս թարս կկեղտոտի շորդ նոր կարված
Իսկ դու նոր հարված ես ստանում
Նոր տան վարձ ես տանում
Ու որքան բարձր ես գնում այնքան հարց ես գտնում
Ու չկա պատասխան ոչ մի գրքում, ոչ մեկի գրկում
Ու քեզ արդեն երկնքում են կնքում
Հանգիստ գայլերի մեջ կյանքդ վայելի
Ասաց ինձ ու
Հայելին...

Ու քեզ չար բաներ են ցույց տալիս այս ճամփաները
Ու առանց պատճառ կկարդաս վատ ճառ
Մի փորձիր գտնես այստեղ քեզ
Հեռացիր, գնա շատ մեղկ ես այն վայրն էլի
Առանց հայելի

Ու կոտրված հայելու կտորը գետնին ընկած
Նայեց վրես վերջին անգամ բայց չժպտաց
Ու ես տեսա իմ երեսը, որ կորցրել էի
Հայելին ասեց
Կներես ինձ քեզ մոռացել էի
Հիմա հիշում եմ բայց ուշա
Ու չի փրկի քեզ ուժդ
Ու մնացել ես դուրսը ու արդեն զգույշ ես
Փորձում ես քեզ գտնես բայց արդեն հուշ ես
Զգույշ քայլի, որ ոտքդ չմտնի փուշն էս

Ու մենք տեսնում ենք աչքերի մեջ ուրիշների
Զարմանք, թախիծ, սեր մի քիչ էլ վիշտ վերից
Ու միշտ վերից, ուրիշ տեղից, կուլիսներից մի քիչ սև գիծ
Ու էտ գիծը կդառնա ինձ ճանապարհ դեպի աշխարհ առանց խաչքար
Որի մեջ հայելին քեզ կդարձնի հանճար
Ու էլ պատճառ դու չես գտնի, զգույշ քայլի
Մի քիչ մնաց դու էլ ես դառնալու հայելի

Ու քեզ չար բաներ են ցույց տալիս այս ճամփաները
Ու առանց պատճառ կկարդաս վատ ճառ
Մի փորձիր գտնես այստեղ քեզ
Հեռացիր, գնա շատ մեղկ ես այն վայրն էլի
Առանց հայելի

Spiegel

Du bist einzigartig und gleichst keiner anderen.
Du warst noch ein Kind, aber du hast die Erwachsenen schon verstanden.
Du sprichst klar, alle verstehen dich.
Aber heute haben sie sich bei dir versammelt, weil eine Versammlung ist.
Der eine sagt, du bist von Gott, der andere vom Satan.
Der eine sagt, du lügst, der andere glaubt.
Und dich berühren Wärme und Kälte, Böses und Gutes nicht mehr.
Und du willst dich nicht mehr von diesem kalten Stein unterscheiden.
Für dich ist es einerlei, wenn du nicht die Nummer eins bist.
Wenn du nicht die teuerste Uniform tragen wirst.
Aber das brauche ich.
Ich habe meine Spur bereits hinterlassen, meine Zeilen bei mir.
Mir geht es gut, sieh du dich an.
Nun, steh auf, ich möchte, dass du ein paar Worte sagst, damit ich verstehe, wer du bist.
Damit du verstehst, wer ich bin.
Sieh, alles ist gleich.
Die Farbe unseres Blutes, das Gift, das du geraucht hast.
Sagte er zum Spiegel.

Und diese Wege zeigen dir böse Dinge.
Und ohne Grund wirst du eine schlechte Rede halten.
Versuche nicht, dich hier zu finden.
Geh weg, geh, du bist zu sanft für jenen Ort, schon wieder.
Ohne Spiegel.

Wer genießt das Leben im Glanz?
(Was)
Ich fragte den Spiegel beim Gehen.
Und er sagte:
Eine einfache Frage an dich:
Sag mir, wohin ist deine Kindheit gegangen?
Wohin sind deine Freunde gegangen, wo ist deine Liebe?
Welcher Ort ist deiner, dein Waggon ist abgefahren.
Und dein Fest fand so nie statt, es ist nicht da, es ist vorbei.
Und du hast verstanden, dass es keine strahlende Zukunft gibt, die dir versprochen wurde.
Und dein neu erhaltenes Leben wird zerstört.
Der neu angebrochene Tag will dich zerschmettert sehen, tief begraben und frisch klaffend.
Welche diese Verkehrtheit deine neu genähten Kleider beschmutzen wird.
Und du erhältst einen neuen Schlag.
Du zahlst die Miete für ein neues Haus.
Und je höher du gehst, desto mehr Fragen findest du.
Und es gibt keine Antwort in keinem Buch, in niemandes Umarmung.
Und man besiegelt dich bereits im Himmel.
Genieße dein Leben ruhig unter Wölfen.
Sagte er zu mir und
Der Spiegel...

Und diese Wege zeigen dir böse Dinge.
Und ohne Grund wirst du eine schlechte Rede halten.
Versuche nicht, dich hier zu finden.
Geh weg, geh, du bist zu sanft für jenen Ort, schon wieder.
Ohne Spiegel.

Und ein Stück des zerbrochenen Spiegels, auf den Boden gefallen,
Sah mich ein letztes Mal an, aber lächelte nicht.
Und ich sah mein Gesicht, das ich verloren hatte.
Der Spiegel sagte:
Verzeih mir, ich hatte dich vergessen.
Jetzt erinnere ich mich, aber es ist spät.
Und deine Stärke wird dich nicht retten.
Und du bist draußen geblieben und bist schon vorsichtig.
Du versuchst dich zu finden, aber du bist schon eine Erinnerung.
Geh vorsichtig, damit dein Fuß nicht in diesen Dorn tritt.

Und wir sehen in den Augen anderer
Erstaunen, Traurigkeit, Liebe, ein wenig Kummer von oben.
Und immer von oben, von einem anderen Ort, aus den Kulissen eine kleine schwarze Linie.
Und diese Linie wird für mich ein Weg in eine Welt ohne Chatschkars (Kreuzsteine).
In der der Spiegel dich zum Genie machen wird.
Und du wirst keinen Grund mehr finden, geh vorsichtig.
Es ist nur noch wenig übrig, auch du wirst zu einem Spiegel werden.

Und diese Wege zeigen dir böse Dinge.
Und ohne Grund wirst du eine schlechte Rede halten.
Versuche nicht, dich hier zu finden.
Geh weg, geh, du bist zu sanft für jenen Ort, schon wieder.
Ohne Spiegel.