Текст и перевод песни A.R. Rahman & Karthik - Usure Poyene

Usure Poyene

ఈ భూమి లోన ఎప్పుడంట నీ పుటక
నా బుద్ధి లోన నువ్వు చిచ్చుపెట్టాక
ఈ నల్లమల అడవి ఎంత పెద్దదైన
ఈ అగ్గి పుల్ల తానెంత చిన్నదైనా
ఈ నల్లమల అడవి ఎంత పెద్దదైనా
ఈ అగ్గి పుల్ల తానెంత చిన్నదైన
ఈ చిన్న అగ్గి పుల్ల భగ్గు మంటే ఇంకా
ఈ నల్లమల అడవి కాలి బూడిదవ్వదా
ఉసురేపోయెనే ఉసురేపోయెనే కదిలే పెదవులు చూడగనే
ఓ... ప్రేమతో తపించి వెడుతూఉన్న మనసును ఇవ్వవే మదనాల
అందని తీరాన నీవున్న హత్తుకు పోవే దరిచేరి
అగ్గి పండు నువ్వని తెలిసి అడుగుతూఉన్న ఉడుకురుచి
ఒంటికి మనసుకు ఆమడ దూరం, కలిపెదేట్టా తెలియదుగా
మనసేచెప్పే మంచి సలహా మాయశరీరం వినదుకదా
తపనే తొలిచే నా పరువము బరువు కదా
చిలిపి చిలకే మరి నను దరికి ఉబికేకడ
ఈ మన్మధ తాపం తీరున ఈ పూనకాల కోడిపెట్ట తీర్చున
ఈ మాయదారి మచ్చ తీర్చి మన్నిన్చేన
(చందురుడు సూరీడు చుట్టి ఒక చోట చేరిపోయే
సత్యమసత్యము నేడు చికటింటి నీడలాయె)
ఉసురేపోయెనే ఉసురేపోయెనే కదిలే పెదవులు చూడగనే
ఓ... ప్రేమతో తపించి వెడుతూఉన్న మనసును ఇవ్వవే మదనాల
అందని తీరాన నీవున్న హత్తుకు పోవే దరిచేరి
అగ్గి పండు నువ్వని తెలిసి అడుగుతూఉన్న ఉడుకురుచి
ఇది కొత్త కాదు పాతబడ్డ జగతికి
తను కాల్చుకోదు కళ్ళు లేని కట్టడిది
మనం చట్టమంటూ గీసుకున్న గిరి ఇది
దాని బొక్కలెన్నో లెక్క పెట్టి చూడు మరి
మబ్బులు విడిచిన సూర్యుని చూసి మొగ్గలు విచ్చును తామర
దూరం భారం చూడనిదోకటే నీకు పుట్టిన ప్రేమర
పాపం వేరా అన్న తేడా తెలియదులే
పామే ఐన ఇక వెనకడుగుండదులే
చితి మంటలు రేగిన వేళలో నా కన్నుల చల్లని నీ రూపే
నే మట్టి కలిసిన మదిలో నీవే
(చందురుడు సూరీడు చుట్టి ఒక చోట చేరిపోయే
సత్యమసత్యము నేడు చికటింటి నీడలాయె)
ఉసురేపోయెనే ఉసురేపోయెనే కదిలే పెదవులు చూడగనే
ఓ... ప్రేమతో తపించి వెడుతూఉన్న మనసును ఇవ్వవే మదనాల
అందని తీరాన నీవున్న హత్తుకు పోవే దరిచేరి
అగ్గి పండు నువ్వని తెలిసి అడుగుతూఉన్న ఉడుకురుచి
ఉసురేపోయెనే ఉసురేపోయెనే కదిలే పెదవులు చూడగనే
ఓ... ప్రేమతో తపించి వెడుతూఉన్న మనసును ఇవ్వవే మదనాల
అందని తీరాన నీవున్న హత్తుకు పోవే దరిచేరి
అగ్గి పండు నువ్వని తెలిసి అడుగుతూఉన్న ఉడుకురుచి

Усуре Пойене (Сгораю)

Когда ты появилась на этой земле?
Ты зажгла огонь в моем разуме.
Как бы ни был велик лес Налламала,
Как бы мала ни была эта спичка,
Как бы ни был велик лес Налламала,
Как бы мала ни была эта спичка,
Если эта маленькая спичка вспыхнет,
Разве лес Налламала не превратится в пепел?
Усуре пойене, усуре пойене, как только вижу твои движущиеся губы,
О... отдай мне свое сердце, пылающее любовью, о моя возлюбленная.
Ты на недосягаемом берегу, но я обниму тебя, подойдя ближе.
Зная, что ты — огненный плод, я жажду тебя с нетерпением.
Между телом и разумом — расстояние в мили, как их соединить, я не знаю.
Разум дает хороший совет, но обманчивое тело не слушает.
Моя красота, истерзанная страстью, — это бремя.
Озорная птичка, приблизься ко мне, где же облегчение?
Этот пыл любви утихнет, это безумие утихнет.
Я избавлюсь от этого обманчивого пятна и прощу.
(Луна и солнце сошлись в одном месте,
Истина и ложь сегодня — тени одного дерева.)
Усуре пойене, усуре пойене, как только вижу твои движущиеся губы,
О... отдай мне свое сердце, пылающее любовью, о моя возлюбленная.
Ты на недосягаемом берегу, но я обниму тебя, подойдя ближе.
Зная, что ты — огненный плод, я жажду тебя с нетерпением.
Это не ново для старого мира,
Он не сожжет себя, это слепой закон.
Это гора, которую мы называем законом,
Посчитай же, сколько в ней дыр.
Видя солнце, освободившееся от облаков, распускаются лотосы.
Только любовь, рожденная в тебе, не видит расстояния и бремени.
Она не знает разницы между грехом и другим.
Если это змея, то пути назад нет.
Когда пылает погребальный костер, твой прохладный образ в моих глазах.
Ты в моем сердце, смешанном с землей.
(Луна и солнце сошлись в одном месте,
Истина и ложь сегодня — тени одного дерева.)
Усуре пойене, усуре пойене, как только вижу твои движущиеся губы,
О... отдай мне свое сердце, пылающее любовью, о моя возлюбленная.
Ты на недосягаемом берегу, но я обниму тебя, подойдя ближе.
Зная, что ты — огненный плод, я жажду тебя с нетерпением.
Усуре пойене, усуре пойене, как только вижу твои движущиеся губы,
О... отдай мне свое сердце, пылающее любовью, о моя возлюбленная.
Ты на недосягаемом берегу, но я обниму тебя, подойдя ближе.
Зная, что ты — огненный плод, я жажду тебя с нетерпением.