Текст и перевод песни Adam Strug & Stanislaw Soyka - Klęska

Klęska

Dawniej mi się zdawało, że z mroków chaosu
Wbiegłem w świat — niepochwytny i wolny od losu.
Że najtrwalszy ze wszystkich przywidzeń i dziwot —
Sam o sobie śnię powieść — sam klecę mój żywot.
Że powoli, niechętnie i niepostrzeżenie
W złych snach mi się z dnia na dzień — snuje przeznaczenie.
I że musi upłynąć bardzo dużo czasu,
Nim mrok pozna mnie w kwiatach lub stwierdzi wśród lasu...
Dziś wiem, że w zło się trzeba, jak w szelest, zasłuchać —
Że je łatwiej wykrwawić, niźli udobruchać.
Mgła ... mgła mi z ręki wróżyła... Słyszałem szept cienia...
Nim cios we mnie uderzył — wprzód zbrakło zbawienia.
A gdym wołał o pomoc — tak nagle się stało,
Jakbym najpierw miał ranę, a później – później ciało...
Bo między mną a klęską — żaden czas nie płynął —
I nie było tych godzin, gdym jeszcze nie zginął...

The Rout

Once it seemed to me that from the darkness of chaos
I ran into the world — elusive and immune to fate.
That the most durable of all phantom visions and marvels —
I myself dream a novel — weave my own life.
That slowly, reluctantly, and unnoticed
In bad dreams it gradually took shape for me from day to day — destiny.
And that it would require a great deal of time,
Before the darkness recognizes itself in me among the flowers or identifies itself among the forest...
Now I know that it is necessary to listen to evil as if to a rustling sound —
That it’s easier to bleed out than to placate it.
Fog ... fog foretold the future from my hand... I heard the shadow’s whisper...
Before the blow struck me — salvation was lacking in advance.
And when I cried out for help — it happened so suddenly,
As if I had my wound first and only later — my body...
Because between me and the rout — time did not pass —
And there were no hours when I was not yet dead...