Текст и перевод песни Adam Strug & Stanislaw Soyka - Niewiara

Niewiara

Już nic nie widzę — zasypiam już
W ciszy i grozie.
Ginie mi słońce w załomach wzgórz.
Bóg znika — w brzozie...
Ginie mi z oczu umowny kwiat
W chwiejnej dolinie.
Gdzie się podziewa cały ten świat.
Gdy z oczu ginie?
Czy wypoczywa od barw i złud
Popod snu bramą,
Wznosząc boleśnie w wieczności chłód
Twarz nie tę samą?...
Lecz on przy tobie, jak dawniej, trwa.
Śmiertelny, bujny!
Jest tu, gdzie zgroza, niewiara twa
I sen twój czujny!

Disbelief

I see nothing more — I'm already falling asleep
In silence and terror.
The sun is fading in the folds of the hills.
God disappears — in the birch...
The fictitious flower vanishes from my sight
In the unsteady valley.
Where does this whole world go,
When it disappears from sight?
Does it rest from colors and illusions?
Under the gate of sleep,
Painfully raising a face not the same
Towards the chill of eternity?...
But he remains with you, as before.
Mortal, exuberant!
He is here, where your terror and disbelief are,
And your watchful slumber!