Текст и перевод песни Adam Strug & Stanislaw Soyka - Z Dziennika II

Z Dziennika II

Snem mi się stałaś, złotym snem,
I moją już niezłomnie!
Chociaż nie kochasz — wszakże wiem,
Że nocą przyjdziesz do mnie!...
Przyjdziesz, by razem lecieć w dal
I razem konać w dali —
Twe oczy — sen z błękitnych fal,
Twe usta — sen z korali!
Twe usta wciąż całują mnie
I szepczą, zgrzane lotem:
"Wszak ja się tobie tylko śnię —
Nie zapominaj o tem!..."
Nie zapominam... Ciągle wzwyż
Wzbijamy się oboje...
O, jak ty cudnie mi się śnisz!
O ty — kochanie moje!...

Du Journal II

Tu es devenue mon rêve, un rêve d'or,
Et mon rêve immuable !
Bien que tu ne m'aimes pas - je le sais,
Tu viendras me trouver la nuit !...
Tu viendras pour voler loin ensemble
Et mourir ensemble au loin -
Tes yeux - un rêve de vagues bleues,
Tes lèvres - un rêve de perles !
Tes lèvres m'embrassent sans cesse
Et murmurent, brûlantes de vol :
"Je ne suis que ton rêve -
Ne l'oublie pas !..."
Je n'oublie pas... Nous nous élevons constamment
Ensemble...
Oh, comme tu me rêves magnifiquement !
Oh toi - mon amour !...