Текст и перевод песни Ados feat. İlham - Sonbahar (feat. İlham)

Sonbahar (feat. İlham)

Dudaklarım kanar gidersin, iki rüyanın ortasında uykusuzluk hapsi
Kalbi mağlup eden özür cümlelerine tabi kaldım
O yüzden bu tamiri mümkünsüz halim asi
Dilimde nükteler yok artık, elime kalan sahte bir vaha

Ziyan olurken hep mi sonbahar?
Derdi neydi eylülün benimle? onunla gitti hepsi
Sonlar hep sınırsız hüzne mazha, insana bak, insana bak
Bak bu talihim yara

Nerede sebep gülmek için, göster artık onu bana
Hiç halim yok inan solan güllerinden solumaya
Yorgun argınım ve dargınım bütün yalanlara
Bu hiçlik ortasında güvenim kalmadığında

Dünyaları reddedip, sığındım ölüm yalnızlığına
Alıştım şanssızlığıma, şaşırmaktan usandım
Ben gözümü kapatmamıştım, sen yeni uyandın

Ne gözümde korkusu, ne ağzımda tortusu var bu hayatın
Bir elimde geçmişim, dilimde küfür; çok defa yenilmişim
Uçurumun kenarından seyre daldım İstanbul'u bütün gece
Halim yok mecalim yok. söz vermedim ben gülmeye

Gülünecek bir şey yok, içim sızlıyorken siz de gülmeyin
Dünyamı yakıp yıkıp gitmeyin
Fazla bir şey istememiştim, dokunma demiştim
Şu yalnızlığım huzurluydu, gelip bozma demiştim

Yaşanmazmış kimse için, bakışım değişti
Senin suçun yok, bu devrin kalbi delik deşikmiş
Ben böyle umutsuzluk girdabında yetiştim
Ne ben varolayım, ne de sen beni değiştir

Faydasız cümleler, inan vakit çok geç
Bende binlerce var, sen de kendine bir dert seç
Ezber hayatlarınız hayatımdan ayıp
Yalnızlığın kurak çöllerindeyim, uzağımdan geç

Uçurumun kenarından seyre daldım İstanbul'u bütün gece
Halim yok mecalim yok söz vermedim ben gülmeye
Uçurumun kenarından seyre daldım İstanbul'u bütün gece
Halim yok mecalim yok söz vermedim ben gülmeye

Autumn (feat. İlham)

My lips bleed as you go, unslept imprisonment in-between two dreams
I have surrendered to the apologetic phrases vanquishing the heart
That’s why this repair is impossible my defiant self
No more witticisms on my tongue, now I’m left with a false oasis

Is there always autumn as things go to waste?
What was September’s problem with me? he took it all with him
Endings are always susceptible to boundless sorrow, look at the person, look at the person
Behold my wounded fate

Where’s the reason to laugh, show it to me now
I swear there is no state in me to wither away from your wilted roses
I am weary, languid, and resentful towards all the lies
When my trust vanished in the midst of this nothingness

I renounced worlds, and took refuge in the solitude of death
I have become accustomed to my misfortune, I am tired of being surprised
I had not closed my eyes, you had just awoken

There is no fear in my eyes, no residue in my mouth from this life
One hand in my past, curses on my tongue; I have been defeated many times
I ventured to the edge of the precipice to watch over Istanbul all night
I cannot manage, I have no strength, I did not promise to laugh

There’s nothing to laugh about, if I am hurting inside, do not laugh along
Do not go and destroy my world
I had not asked for much, I had said do not touch
This solitude of mine was peaceful, I had said do not come and ruin it

Apparently it’s unlivable for anyone, my perspective has changed
It is not your fault, this era’s heart is riddled with holes
I have grown up in such a vortex of hopelessness
Let neither me exist, nor you change me

Useless phrases, believe me it is too late
I have thousands, you too choose a sorrow for yourself
The rote of your lives is a disgrace in my life
I am in the barren deserts of solitude, pass me by from afar

I ventured to the edge of the precipice to watch over Istanbul all night
I cannot manage, I have no strength, I did not promise to laugh
I ventured to the edge of the precipice to watch over Istanbul all night
I cannot manage, I have no strength, I did not promise to laugh