Текст песни Sonbahar (feat. İlham) - Ados , İlham

Dudaklarım kanar gidersin, iki rüyanın ortasında uykusuzluk hapsi
Kalbi mağlup eden özür cümlelerine tabi kaldım
O yüzden bu tamiri mümkünsüz halim asi
Dilimde nükteler yok artık, elime kalan sahte bir vaha

Ziyan olurken hep mi sonbahar?
Derdi neydi eylülün benimle? onunla gitti hepsi
Sonlar hep sınırsız hüzne mazha, insana bak, insana bak
Bak bu talihim yara

Nerede sebep gülmek için, göster artık onu bana
Hiç halim yok inan solan güllerinden solumaya
Yorgun argınım ve dargınım bütün yalanlara
Bu hiçlik ortasında güvenim kalmadığında

Dünyaları reddedip, sığındım ölüm yalnızlığına
Alıştım şanssızlığıma, şaşırmaktan usandım
Ben gözümü kapatmamıştım, sen yeni uyandın

Ne gözümde korkusu, ne ağzımda tortusu var bu hayatın
Bir elimde geçmişim, dilimde küfür; çok defa yenilmişim
Uçurumun kenarından seyre daldım İstanbul'u bütün gece
Halim yok mecalim yok. söz vermedim ben gülmeye

Gülünecek bir şey yok, içim sızlıyorken siz de gülmeyin
Dünyamı yakıp yıkıp gitmeyin
Fazla bir şey istememiştim, dokunma demiştim
Şu yalnızlığım huzurluydu, gelip bozma demiştim

Yaşanmazmış kimse için, bakışım değişti
Senin suçun yok, bu devrin kalbi delik deşikmiş
Ben böyle umutsuzluk girdabında yetiştim
Ne ben varolayım, ne de sen beni değiştir

Faydasız cümleler, inan vakit çok geç
Bende binlerce var, sen de kendine bir dert seç
Ezber hayatlarınız hayatımdan ayıp
Yalnızlığın kurak çöllerindeyim, uzağımdan geç

Uçurumun kenarından seyre daldım İstanbul'u bütün gece
Halim yok mecalim yok söz vermedim ben gülmeye
Uçurumun kenarından seyre daldım İstanbul'u bütün gece
Halim yok mecalim yok söz vermedim ben gülmeye