Текст песни Nentor, 26 - Alban Skenderaj

Fundin e ngushtë, buzët e kuqe flakë
Flokët e shtrirë dhe sytë e lyer, ku po shkon?
Ku po shkon? Ku po shkon?
E paduruar, sytë në telefon
Dhe në parfum e dehur sonte ku po shkon?
Ku po shkon? Ku po shkon?
Pse në kinema me shoqet zemër e ke lënë kaq vonë?!
Jo nuk thash se po më tradhëton
Por ku po shkon?
Ku po shkon, ku po shkon?
Kë po pret kaq gjatë?
Më thuaj ku po shkon, ku po shkon?
Gati është mesnatë
Gjithë ditën si naiv nga ty unë prita
Mbrëmjen t'a kalonim bashkë
Sot që është nëntor 26, 26
Takat e larta, dhe një medalion
Varur në qafë dhuratë e përvjetorit tonë
Ku po shkon? Ku po shkon?
Sytë e zhgënjyer ti m'i injoron
Kokën e ul dhe orën tënde kontrollon
Ku po shkon? Ku po shkon?