Текст и перевод песни Ali Ashikar - Üzbəüz

Üzbəüz

Ara bir zəng et mənə
Özün də bilirsən ki, heç bir işim düz getmir
Daha taqətim yoxdur o yolu bir də tək getməyə
Çün, bizə xoş gün yaşadanlar gedəndə xoş getmir
Gözündə gözüm qalıb
Mən sənə hələ də vurğunam, ürəkdə sözüm qalıb
Güzgüdə üz cizgilərin, otaqda səsin qalıb
Yadımda son cümlələrin, "əlvida" sözün qalıb
Gedənlər unudulmur
Gedənlər elə gedir ki, dönəcəyinə bir ümid olmur
Ona görə saatlarla gözləməyinə dəyməz onu
Görən hər şeyin bir sonu var deyəmi sevgi sonsuz olur?
Səni mənsiz görəndə niyə görən mən ölməmişdim?
Niyə bizi ayıranlar dar günümüzə gəlməmişdi?
Nə deyər deyə düşünürdüm məni sənsiz görənlər?
Utanıb yerə girmişdim səni mənsiz görəndə
Gündən-günə dəyişir həyat
Birdən-birə yerə düşürəm
Mənsiz gecələri üşüyən
Bəlkə də sənsən yenə məni düşünən
Gündən-günə dəyişir həyat
Birdən-birə yerə düşürəm
Mənsiz gecələri üşüyən
Bəlkə də sənsən yenə məni düşünən
Özümlə barışmıram
O həddə çatmışam ki dözümdən heç danışmıram
Qaldı ki sənlə barışmaq həyata küsmüşəm mən
Bildiyin sular dayaz dərinlikdə üzmüşəm mən
Əlimi əllərindən üzmüşəm mən
Nə sevginin soyadı, nə ayrılığın adı yoxdur
Daha təəccüblü deyil neçə belə üz görmüşəm mən
Nə yağan yağışların, damcıların dadı yoxdur
Son dəfə güldüyüm heç yadıma gəlmir
Nə əllərim qələmə, nə qələm kağıza dəymir
Bəlkə də sona yaxınam, uzaqlarda yol görünür
Ayağım dasa ilişir, di gəl başım daşa dəymir
Hər nə etsəm olmur yəni
Nə qədər yoxlamışam, səndən sonra alınmayıb
Duyğular yığılır içimdə, birləşib gözdən gəlir
İllər sonra tanımayacaqsan bəlkə də görsən məni
Gündən-günə dəyişir həyat
Birdən-birə yerə düşürəm
Mənsiz gecələri üşüyən
Bəlkə də sənsən yenə məni düşünən
Gündən-günə dəyişir həyat
Birdən-birə yerə düşürəm
Mənsiz gecələri üşüyən
Bəlkə də sənsən yenə məni düşünən
Gündən-günə dəyişir həyat
Birdən-birə yerə düşürəm
Mənsiz gecələri üşüyən
Bəlkə də sənsən yenə məni düşünən
Gündən-günə dəyişir həyat
Birdən-birə yerə düşürəm
Mənsiz gecələri üşüyən
Bəlkə də sənsən yenə məni düşünən

Лицом к лицу

Позвони мне хоть иногда,
Ты же знаешь, что без тебя всё идёт наперекосяк.
У меня больше нет сил идти по этому пути одному,
Ведь те, кто дарил нам счастливые дни, ушли, не попрощавшись.
Твой взгляд всё ещё стоит у меня перед глазами,
Я всё ещё влюблён в тебя, слова застыли в моём сердце.
В зеркале отражаются черты твоего лица, в комнате звучит твой голос,
В моей памяти остались последние слова: "Прощай".
Ушедших не забывают,
Они уходят так, словно нет никакой надежды на возвращение.
Поэтому не стоит часами ждать их,
У всего есть конец, разве может быть бесконечной любовь?
Когда я увидел тебя без меня, почему же я не умер в тот же миг?
Почему те, кто разлучил нас, не пришли к нам в трудную минуту?
Интересно, что подумали обо мне те, кто увидел тебя без меня?
Я готов был сквозь землю провалиться, увидев тебя без меня.
День ото дня жизнь меняется,
Я падаю всё ниже и ниже.
Может быть, это ты, кто мёрзнет по ночам без меня,
Может быть, это ты всё ещё думаешь обо мне.
День ото дня жизнь меняется,
Я падаю всё ниже и ниже.
Может быть, это ты, кто мёрзнет по ночам без меня,
Может быть, это ты всё ещё думаешь обо мне.
Я не могу смириться с собой,
Я дошёл до того, что даже не говорю о своём терпении.
Осталось только помириться с тобой, я разочаровался в жизни.
Я плавал на мелководье, зная, что там глубоко,
Я отпустил твои руки.
У любви нет фамилии, у разлуки нет имени.
Я видел уже столько лиц, что меня ничем не удивишь.
У дождя нет вкуса, у капель нет вкуса.
Я даже не помню, когда смеялся в последний раз.
Мои руки не тянутся к ручке, ручка не касается бумаги.
Может быть, я близок к концу, вдали видна дорога.
Моя нога спотыкается о камень, но моя голова не ударяется о него.
Что бы я ни делал, ничего не получается.
Сколько бы я ни пытался, после тебя ничего не получается.
Чувства переполняют меня, смешиваясь, и текут из глаз.
Возможно, ты даже не узнаешь меня, если увидишь меня через много лет.
День ото дня жизнь меняется,
Я падаю всё ниже и ниже.
Может быть, это ты, кто мёрзнет по ночам без меня,
Может быть, это ты всё ещё думаешь обо мне.
День ото дня жизнь меняется,
Я падаю всё ниже и ниже.
Может быть, это ты, кто мёрзнет по ночам без меня,
Может быть, это ты всё ещё думаешь обо мне.
День ото дня жизнь меняется,
Я падаю всё ниже и ниже.
Может быть, это ты, кто мёрзнет по ночам без меня,
Может быть, это ты всё ещё думаешь обо мне.
День ото дня жизнь меняется,
Я падаю всё ниже и ниже.
Может быть, это ты, кто мёрзнет по ночам без меня,
Может быть, это ты всё ещё думаешь обо мне.