Текст и перевод песни Altay Kenger - Anneler Oğullarını Affetmez

Anneler Oğullarını Affetmez

Annemin elini öper gibi öptüm seni dudaklarından
Annemin cenazesinde kılmadığım namaz kadar masum
Annemin mezartaşındaki imla hataları kadar sarhoş
Annemin vasiyetindeki
Oğlumu benim yanıma gömmeyin sakın maddesi kadar sevecendin

Bazı eski romanlar
Yıl bin dokuz yüz bilmem kaç diye başlardı
Ben çocukluğuma, çocukluğumun çocuk romanına
Senin oyuncakların ellerini kırarak başladım
Ben her sonbahara hep yaz'ı kırarak başladım
Yazları kırarak sonbaharlara başlamak
Bunlar benim sevişirken kaybettiğim savaşlardı

Firari bir aşka saklanacak kalp bulmak
Anneme talip olan yalnızlığın sorumluluğundaydı
Belki o kadının ölüm nedeniyle ısınan gözlerinin
Uzak şehirleri hatırlatan soğukluğunda
Bir kalp bulmak
Bir kalbe çevrilemeyecek bir teklif sunmak
Okyanusları birleştiren hayali aradenizlerin sonundaydı

Ah, nasıl unuturum
Ah ben nasıl unuturum ki
Annem loğusayken karnına bir gül koymuştu
Gül bu
Durur mu hiç yerinde
Annemin karnına yepyeni bir rahim oymuştu
Benim çıktığım rahim, cehennem
Gülün oyduğu rahim, cennet
Bütün bu mağaraların demir zemberek kapılarında
Babamın spermlerinin yazdığı metinler
Kutsal ihanet metinleri, kutsal cehalet yeminleri
Ölü kardeşlerim
Doğmamış kardeşlerim
Doğmamış melek kardeşlerim, peygamber kardeşlerim
Cin kardeşlerim
Hepsi
Ama hepsi, karanlığın serseriliğinde pervasızca donmuştu

Annemin öldüğü gece kazıdım kafamı
Kazıdım kafamı kafatasıma kadar
Siyah bir tişört giydim, siyah bir pantolon
Siyah çoraplar ve siyah botlar
Simsiyah bir palto giydim! Simsiyah bir gece giydim yüzüme
Sana geldim yas tutar gibi
Sana geldim yağmur altında, bütün atları yaralı bir posta arabası gibi
Annemin elini öper gibi öptüm seni dudaklarından
Beni annemin yanına gömme sakın dedim sana
Beni hiç gömme, ben hep burada kalayım
Bu evde çürüyeyim senin ıhlamur kokan yatağında
Bu evde dökülsün etlerim
Yaz'ı kırarak sonbahara başlayan bir ağacın döktüğü yapraklar misali
Annemin elini öper gibi öptüm yine seni dudaklarından
Sonra alnıma götürdüm dudaklarını ince ince, kibarca
Affet beni anne dedim
Affet, tüm bunlar bir ölünün hayatta kalma heyecanından

Mothers Don't Forgive Their Sons

I kissed you on your lips, just like I kissed my mother's hand
As innocent as the prayer I didn't offer at my mother's funeral
As drunk as the spelling mistakes on my mother's tombstone
As tender as the clause in my mother's will
Don't bury my son beside me, it said

Some old novels
Would start with the year nineteen hundred and something
I began my childhood, the children's novel of my childhood
By breaking the hands of your toys
I began every autumn by breaking summer
To begin autumns by breaking summers
These were the wars I lost while making love

To find a heart to hide in a fugitive love
Was the responsibility of the loneliness that courted my mother
Perhaps in the coldness of that woman's eyes, warmed by death
Reminiscent of distant cities
To find a heart
To offer a proposal that could not be turned into a heart
Was at the end of imaginary Mediterranean seas that united the oceans

Oh, how can I forget
Oh, how can I forget
My mother placed a rose on her belly when she was in labor
The rose
Will it ever stay in its place?
It carved a brand new womb in my mother's belly
The womb from which I emerged, hell
The womb carved by the rose, heaven
At the iron-wrought gates of all these caves
The texts written by my father's sperm
Texts of holy betrayal, oaths of holy ignorance
My dead brothers
My unborn brothers
My unborn angel brothers, prophet brothers
My demon brothers
All of them
But they were all frozen recklessly in the vagrancy of darkness

The night my mother died, I dug into my head
I dug into my head, all the way to my skull
I wore a black T-shirt, black pants
Black socks and black boots
I wore a pitch-black coat! I wore a pitch-black night on my face
I came to you as if mourning
I came to you in the rain, like a mail wagon with all the horses wounded
I kissed you on your lips, just like I kissed my mother's hand
Don't bury me beside my mother, I said to you
Don't bury me at all, let me stay here forever
Let me rot in this house, on your linden-scented bed
Let my flesh decay in this house
Like the leaves of a tree that sheds its leaves, starting autumn by breaking summer
I kissed you on your lips, just like I kissed my mother's hand
Then I brought your lips to my forehead, gently and softly
Forgive me, mother, I said
Forgive me, all this is from the thrill of a dead man's survival