Текст песни Her Şairin İnfazı Kalem Tutmasıyla Yazılır - Altay Kenger

Asmadan önce beni, bana o bilmediğim kuşları anlatın
Onları anlatın, o kımıltısız, haşarı gözlü kuşları
Tütsülü tüylerini. Yasaklanan alevi kanat çırpışlarını
Ve gerekirse bana uçmayı öğretin
Ya da uçan kuşlar gibi onurlu ölmeyi

Lise defterlerimi dilerim idam etmezsiniz
Üniversite kimlik kartımı. dostlarımı, pasomu
Dilerim erdeme de kıymazsınız, hırpalamazsınız
O. o tatlı, uysal, ukala çocuğu

Bu şehirde doğmuşum, ötesini bilmem
Beşiktaş'ta büyümüşüm iki büklüm vapurlarda sürünmüşüm
Boynuma, civanım, kokusunu sürmüş sirkli kızlar ve bir de
Kız kulesi
Eh işte, gençlik hevesi
Yılları örekelerde örümceklendirmişim

Nerede kalmıştık
Oradan ağlayalım halimize
Burgaz'dan ceset bir rüzgâr geliyor
Çatal bıçak takımı adalar
Her yanımda medyum duyular
Mevleviler gibi özlemle dönenen odalar
Pencereler -ki çocukluğumdan beri açıktır
Mutfak önleri... sofralar... soluk soluğa sofalar
Ekmekler bayattır, tuz ıslak, tencereler ayaz
Hayat bu be
Bembeyaz bir ölünün açık mavi gözleriydi boğaz
Erkete bir boğa dili gibiydi Galata kulesi
Ve dibinde yılan yuvası
'Abi, bir dilim kuru lokmanın davası.'
'İnanma ceketim, inanma.'
Puştlar bu yalanı her bahar söyler

Artık bir telefon
'Alo! Ben iyiyim anne, vallahi iyiyim
Sen nasılsın, dert etme kendine, yine doğurursun
Yine büyütürsün, yine asılır
Her şairin infazı kalem tutmasıyla yazılır
Sen babama selam söyle. De ki: Düşümde gördüm
Romatizma ağrıları bu kışa doğru dinecek
Biliyorum anne, biliyorum, biraz daha böyle konuşursam
Yüreğine inecek, ama ne yazık ki durmuyor dilim
Aslını sorarsan, dün geceden beri iyi değilim.'

Nerede kalmıştık
Oradan ağlayalım halimize
Kafka'dan öğrendim - şekil değiştirebiliyordu yaşamak
Ve Sait'ten öğrendim bu şehrin cenazesi bile büyüktü
Varlığımı her yeni kadının saçlarında taramıştım
Ve oğlak sevgilimi aramıştım asırlarca her tarafta
Her paragrafta
Şiirim, sırtımdan düşmeyen sarışın bir yüktü
Spermlerimi sözlüklere verdim
Ölünce de uyak bulacağım aşka
Ve en başta
Anlamlı olmak var ya anlamlı olmak
Anlamın altında dürülen ilmik
Kırılan hamur gibi çoğalmak
Ve taşmak suya, suça, engine, soya, tanrının dizi dibine
Orada başlıyor sevdalı kavgaların hükmü işte

Bir pazartesiydi - uyanmıştım
Başucumdaydı her türlü sevincim
Ve masmaviydi gökyüzünden sarkan ışıklar
Masmaviydi yeryüzünden yükselen buhar
Ve yine masmaviydi gün
Günün içinde üreyerek koşuşan çocuklar
Bende ise zaman zaman çiy tutan ruhumun
Bataklıklarında sürülerce, senelerce süren yorgunluğum

Okudum okumasına da
Adam olmak varmış ölümün süt gelmez göğüslerinde
Nedir beni insansız bırakacağı söylenen o incecik ip
Yoksa azrailin kirpiği mi bu
Yoksa şeytanın sünnetsiz penisi
Nedir onu bu kadar görkemli gösteren, böyle acayip
Her mevsimde elbette birinin gitmesi gerekiyor birileri için
Kardeşlerim! Sizler de gideceğiniz mevsimi şimdiden seçin

Nerede kalmıştık
Oradan ağlayalım halimize
Daracık bir sokağın darağacı
Sessizliğinin altındadır bizim evimiz
Ahşaptır, ahbaptır gelip geçen yabancı, yalancı bulutlara
Bir ressamın fırçasında: annemin camdan uzanmış kafası
Babamın eşikten girerkenki donuk yaşlılığı
Kızkardeşim ergenliğini verir aynalarda yanaklarına
Abim iştedir, işte, üç beş kuruşun dalaverası

Doğumla ölümün arası
Topu topu bir savaş parçası
Sahi, kaç kilometreydi yaşantım
Kaç litre hava çektim ciğerlerime
Ve kaç litre yaş döktüm
Yüzölçümü neydi yüzümün
Para birimi duygularımın ve bayrağı düşüncelerimin
Yüreğimin dini neydi
Nasıl bir yönetim şekliydi bedenim

Dini telkinin fani bir tilkiyi çağrıştıran ses benzerliği
Sanki tabutumun ardında bin martının o şahane beraberliği
Asmadan önce beni
Bana o bilmediğim kuşları anlatın, kuşları
Onları anlatın
Sonra, dilerseniz asın kırk kere üstüste de
Leşimi bir kuyunun karanlık çıplaklığına atın

Korku da, ölüm de, acı da
İnsanı yeni bir doğuma hazırlayan sancıdır
Ama unutma ki sevgilim sakın
Meyva vermeyen tek ağaç, darağacıdır