Текст песни Pra Habana - Amancio Prada

PRA A HABANA!
Vendéronlle os bois,
Vendéronlle as vacas,
O pote do caldo
I a manta da cama.
Vendéronlle o carro 5
I as leiras que tiña;
Deixárono sÓio
Cou ropa vestida.
"María, eu son mozo,
Pedir no me É dado; 10
Eu voy polo mundo
Pra ver de ganalo.
Galicia está probe,
I a Habana me vou...
Adiós, adiós, prendas 15
Do meu corazón!"
"Ánimo, compañeros!
Toda a terra e dos homes.
Aquel que non veu nunca máis que a propia
A ignorancia o consome. 20
Ánimo! A quen se muda Dios o axuda!
I anque ora vamos de Galicia lonxe,
Verés desque tornemos
Que medrano os robres!
Mañán é o día grande, ao mar, amigos! 25
Mañán, Dios nos acoxe!"
No sembrante a alegrÌa,
No corazón o esforzo,
I a campana armoniosa da esperanza,
Lonxe, tocando a morto! 30
Este vaise i aquel vaise,
E todos, todos se van.
Galicia, sin homes quedas
Que te poidan traballar.
Tés, en cambio, orfos e orfas 35
E campos de soledad,
E nais que non teñen fillos
E fillos que non ten pais.
E tés corazóns que sufren
Longas ausencias mortás, 40
Viudas de vivos e mortos
Que ninguén consolara