Текст и перевод песни Antonis Remos - Entaxi

Entaxi

Στα 17 μου χρόνια μες στους δρόμους
παιδί κοσμιωτάτης διαγωγής
μετρούσα τα σημάδια της φυγής
κι έφτιαχνα τους δικούς μου νόμους
Πέρασε πολύς καιρός θυμάμαι
δεν ξέρω αν ήταν λάθος ή σωστό
στημένο το παιχνίδι και γνωστό
μα εγώ να ξέρεις δε φοβάμαι.
Δε μου άρεσε να λέω εντάξει
έτσι ήμουν κι έτσι είμαι ακόμη
δεν μπορεί κανένας να μ' αλλάξει
μα αν σε πλήγωσα, συγγνώμη.
Τις άδειες νύχτες στην Ομόνοια
κυλάει η ζωή στον ενικό
κι ακόμα ψάχνω μερτικό
απ' τα καλύτερά μου χρόνια
Τα βράδια όταν με θυμάσαι
να ξέρεις πως είμαι καλά
μπορεί να πέρασα πολλά
όμως για 'μένα μη φοβάσαι.
Δε μου άρεσε να λέω εντάξει
έτσι ήμουν κι έτσι είμαι ακόμη
δεν μπορεί κανένας να μ' αλλάξει
μα αν σε πλήγωσα, συγγνώμη.(χ2)

Entaxi

Dans mes 17 ans dans les rues
un enfant de conduite mondaine
Je comptais les signes de la fuite
et je faisais mes propres lois
Beaucoup de temps s'est écoulé, je m'en souviens
Je ne sais pas si c'était une erreur ou si c'était juste
le jeu était truqué et connu
mais moi, sache-le, je n'ai pas peur.
Je n'aimais pas dire d'accord
J'étais comme ça et je le suis encore
personne ne peut me changer
mais si je t'ai blessée, pardonne-moi.
Les nuits vides à Omonia
la vie s'écoule au singulier
et je cherche toujours une part
de mes meilleures années
Les soirs où tu te souviens de moi
sache que je vais bien
j'ai peut-être traversé beaucoup de choses
mais pour moi, n'aie pas peur.
Je n'aimais pas dire d'accord
J'étais comme ça et je le suis encore
personne ne peut me changer
mais si je t'ai blessée, pardonne-moi. (x2)