Текст и перевод песни Asa - Huomenna On Liian Myöhä

Huomenna On Liian Myöhä

Jotain täytyy, jotain täytyy, jotain täytyy tehdä

Meil on aikaa laulaa, antaa, ottaa, puhuu puolest, vastaan, totta.
Kerta kerralta enemmän syvemmältä kertaa kerta kerran läpi elämää.
Oppien menee, jätin kynttilän Naomin eteen. Liian aikasin
Lähtenyt moni meit, muistolle Joni, ei! Jatkuu viel.
Oon ollu hyvää aikaa paremmalla puolella, äläkä huoli jos mä kuolen huomenna.
Musiikille kaikkeni annoin, sydämeni painol tuplii kannoin.
Vastaavasti selkärankaa rappuun asti jatkan
Sitä minkä alotin. Alust loppuun asti teen niinku Davokin.
Mut paremmin omillaan uudestaan ja sama uudestaan, laulakaa lapset.

Oon vihoviimestä päivää elossa. Jotain täytyy tehdä tänään.
Nuoriso täällä elämänsä vedossa. Huomenna on liian myöhä.
Kuin vihoviimestä päivää elossa. Jotain täytyy tehdä tänään
Lapset täällä elämänsä vedossa. Huomenna on liian myöhä.
Ey, aikuinen poika muovisilla pilvillä. Katon kaupunkii lastenlasten silmillä.
Näen teissä, teissä ohikulkevissa. Suunta koulukirja, risteys pulpetissa.
Oon jokaselle korva opettamal toisii. Ilman korvaa ei tää kieleni soisi.
Näin Mc Markon peinttaamas cargoo. Ei työtä isoo, syytöntä risoo.
Pese kädet ennen ku istut pöytään. Äläkä leipäläpäl juustoo höylää.
Hän kiitti kauniisti, lautasen nuoli. Sano ukki isälle: Pidä äidistä huoli.
Tarjoo pinaatti ensin ystäville, vieraille, varattomille, sivusta katsoville.
Kuka tahtoisi muurahaisii kuulla?
Voi mummoo höperöksi kumarassa luulla.
Mun silmät väsyttäis vartissa pienen.
Nosta kolme bissee ylös Herttoniemeen.
Kodin vallast pois Siperian tielle. Vanhemmat poltti mua, ne poltti pieleen
Oon vihoviimestä päivää elossa. Jotain täytyy tehdä tänään.
Nuoriso täällä elämänsä vedossa. Huomenna on liian myöhä.
Kuin vihoviimestä päivää elossa. Jotain täytyy tehdä tänään
Lapset täällä elämänsä vedossa. Huomenna on liian myöhä.

Alusta kasvuu, jalanjälkes vastuu.
Historia käsissämme, anna sen vapautuu.
Se mitä syötetään ja otetaan. Loka irrotetaan, oikastaan se mitä oletetaan.
Sinne asti, sanat suoriksi. Minne asti me mennään luojiksi?
Tapoja särkee, niittää järkee.
Pötsi täynnä, kuka muka täällä meistä tärkee?
Opistossaki voi oppii vinoon. Statusta vaille joskus omat sanat lihoo.
Luovu tuosta, turhuutta suotta.
Tapoi ilman mitään viimest päivää, viimest vuotta.
Jälkeen jättää, jää välttämättä kii. Ärähti ja lähti, käpälämäkeen.
Yli ukko aitojen taittaa himaan.
"Ali Bhuttoni, me mennään." Mennään pian.
Oon vihoviimestä päivää elossa. Jotain täytyy tehdä tänään.
Nuoriso täällä elämänsä vedossa. Huomenna on liian myöhä.
Kuin vihoviimestä päivää elossa. Jotain täytyy tehdä tänään
Lapset täällä elämänsä vedossa. Huomenna on liian myöhä.
Jotain täytyy tehdä tänään. Huomenna on liian myöhä
Jotain täytyy tehdä tänään. Huomenna on liian myöhä

Завтра Слишком Поздно

Что-то нужно, что-то нужно, что-то нужно сделать

У нас есть время петь, отдавать, брать, говорить за, против, правду.
Раз за разом всё глубже, раз за разом сквозь жизнь.
Учась, иду вперёд, оставил свечу перед Наоми. Слишком рано
Ушли многие из нас, в память о Джони, нет! Продолжается ещё.
Я был долгое время на лучшей стороне, и не волнуйся, если я умру завтра.
Музыке всё отдал, сердце моё с двойным весом нёс.
Соответственно, позвоночник до лестницы продолжу
То, что начал. От начала до конца сделаю, как и Давок.
Но лучше сам по себе снова и снова, пойте, дети.

Я живу последний день. Что-то нужно сделать сегодня.
Молодежь здесь в расцвете сил. Завтра слишком поздно.
Как будто последний день живу. Что-то нужно сделать сегодня.
Дети здесь в расцвете сил. Завтра слишком поздно.
Эй, взрослый парень на пластиковых облаках. Смотрю на город глазами внуков.
Вижу в вас, в вас проходящих. Направление - учебник, перекресток - за партой.
Я для каждого ухо, учащее других. Без уха мой язык не звучал бы.
Видел грузовик, раскрашенный MC Марко. Нет работы большой, невинного крестит.
Мой руки, прежде чем сесть за стол. И не кроши хлеб на сыр.
Он вежливо поблагодарил, тарелку облизал. Сказал дедушке отцу: "Заботься о маме".
Предложи шпинат сначала друзьям, гостям, неимущим, наблюдающим со стороны.
Кто хотел бы муравьев слушать?
Могут бабушку сгорбленную за сумасшедшую принять.
Мои глаза устали бы за мгновение.
Поднимите три бокала за Херттониеми.
Из родных мест на сибирскую дорогу. Родители меня сожгли, они промахнулись.
Я живу последний день. Что-то нужно сделать сегодня.
Молодежь здесь в расцвете сил. Завтра слишком поздно.
Как будто последний день живу. Что-то нужно сделать сегодня.
Дети здесь в расцвете сил. Завтра слишком поздно.

От начала роста, ответственность за следы.
История в наших руках, позволь ей освободиться.
То, что мы кормим и берем. Грязь удаляется, исправляется то, что предполагается.
До тех пор, слова прямые. До каких пор мы будем богами?
Ломать привычки, косить разум.
Брюхо полно, кто из нас здесь важен?
В училище тоже можно научиться плохому. Без статуса иногда собственные слова жиреют.
Откажись от этого, тщетность напрасна.
Привычки без какого-либо последнего дня, последнего года.
След оставить, обязательно застрянет. Рявкнул и ушёл, в лапы.
Через заборы дед спешит домой.
"Али Бхуттони, мы идём." Идём скоро.
Я живу последний день. Что-то нужно сделать сегодня.
Молодежь здесь в расцвете сил. Завтра слишком поздно.
Как будто последний день живу. Что-то нужно сделать сегодня.
Дети здесь в расцвете сил. Завтра слишком поздно.
Что-то нужно сделать сегодня. Завтра слишком поздно.
Что-то нужно сделать сегодня. Завтра слишком поздно.