Текст и перевод песни Aygün Kazımova - Menım Deyıl

Menım Deyıl

Nədir hicran bu ürək bilməzdi
Düşünürdüm bu sevgi ölməzdir
Mənə göstərdiyin o hiylə, kələk
Heç mənim ağlımada gəlməzdi
Mənə göstərdiyin o hiylə, kələk
Heç mənim ağlımada gəlməzdi
Könül verib inandığım
Dövrəsində dolandığım
Kölgəsində dayandığım
O budaqlar mənim deyil
Öpə bilmərəm bir daha
O yanaqlar mənim deyil
Bir zaman şirin sandığım
O dodaqlar mənim deyil
Bu sevgidə nə qədər səhv etdim
Sənin hər nöqsanını əfv etdim
Bu sənin xasiyyətindir beləsən
Çox heyf özüm özümü məhv etdim
Bu sənin xasiyyətindir beləsən
Çox heyf özüm özümü məhv etdim
Elə etmişdim etibar
Düşünürdüm dayağım var
Qəflətən yağdı bəyaz qar
Daha dağlar mənim deyil
Öpə bilmərəm bir daha
O yanaqlar mənim deyil
Bir zaman şirin sandığım
O dodaqlar mənim deyil
Mənə bu sevgi daha məhbəsdir
Səsini artıq duyuram yad səsdir
Gedirəm məcbur edirsən gedirəm
Bu qədər səbr elədim mən bəsdir
Gedirəm məcbur edirsən gedirəm
Bu qədər səbr elədim mən bəsdir
Çox demişdim məni dərk et
Sevirəm imdadıma yet
Ürəyim versə qərar get
Bu ayaqlar mənim deyil
Öpə bilmərəm bir daha
O yanaqlar mənim deyil
Bir zaman şirin sandığım
O dodaqlar mənim deyil

Мне не принадлежит

Что такое разлука, это сердце не знало,
Думала, что эта любовь не умрет.
Тот обман, те уловки, что ты мне показал,
Мне и в голову не приходили.
Тот обман, те уловки, что ты мне показал,
Мне и в голову не приходили.
Сердце отдала, поверила,
Вокруг тебя кружилась,
В твоей тени стояла,
Эти ветви – мне не принадлежат.
Не могу целовать больше,
Эти щеки – мне не принадлежат.
Когда-то сладкими казались,
Эти губы – мне не принадлежат.
Сколько ошибок я совершила в этой любви,
Все твои недостатки прощала.
Таков твой характер, вот такой ты,
Как жаль, себя я погубила.
Таков твой характер, вот такой ты,
Как жаль, себя я погубила.
Так доверяла тебе,
Думала, опора у меня есть.
Внезапно выпал белый снег,
И эти горы – мне не принадлежат.
Не могу целовать больше,
Эти щеки – мне не принадлежат.
Когда-то сладкими казались,
Эти губы – мне не принадлежат.
Эта любовь для меня теперь – тюрьма,
Твой голос теперь слышится чужим.
Ухожу, ты заставляешь меня уйти,
Хватит, я достаточно терпела.
Ухожу, ты заставляешь меня уйти,
Хватит, я достаточно терпела.
Много раз просила, пойми меня,
Люблю, приди на помощь мне.
Если сердце решит уйти,
Эти ноги – мне не принадлежат.
Не могу целовать больше,
Эти щеки – мне не принадлежат.
Когда-то сладкими казались,
Эти губы – мне не принадлежат.