Текст и перевод песни Brainpower - De Achtervolging

De Achtervolging

(Brainpower)
Verdomme hoe kwam hij m'n huis in, kwam hij me thuis in
Eerst was m'n leven als geluid digitaal, maar nou zit er volop ruis in
Emoties overhoop zoals de spullen in de kamer
M'n helderheid wordt vager door het continu gehamer, in m'n bovenkamer
Ik moet nu zoeken naar een uitweg
Zie het leven als een raam; straks is m'n ruit weg
Ontsnappen vol gesnapte woorden maar ik snap het niet
Proberen grip te krijgen maar ik vat het niet, en zag het niet
Ook al zie ik het nu voor me staan,
Ongeacht het hoe en waarom: ik heb het niet gedaan
Het is een misverstand, ik kom er vast wel later op
Maar speel nu echt geen spel want m'n leven staat erop

(Chorus)
De achtervolging, er is geen uitweg, waar moet ik heen samen,
Met paranoia, voel ik me hels alleen
Hou altijd voet bij stuk maar nu neem ik echt de benen
Op de vlucht, voor iemand die m'n leven wil ontnemen

(Brainpower)
Daar sta ik dan, daar ga ik dan
Naar buiten door de achterdeur met in m'n achterhoofd een zacht gezeur
M'n woede-meter slaat uit, ik ren de straat uit
M'n aura straalt waarschijnlijk, wanhoop en haat uit: wat maakt het uit?!
Verloor 'm even uit het oog bij de Waag
En spring een gat in de lucht, als de ozonlaag
'K Hoop dat het goed gaat en prent me in: "ik val niet op"
Via de Bloedstraat, gauw de Wallen op
Al die sexshops en snackbars, ik zie ze langsflitsen
En moet m'n enkels dissen door een junk die staat te pissen
Laat de politie gissen, als ze toch eens wisten
En word vertraagd door een groep vragende toeristen
Laat me niet kisten, zig-zaggend langs de rooie lichten
Zie geile wichten en verbitterde gezichten
De Damstraat in, hou er de tred en de maat in
Ren naar het Nest en ga aan het einde rechts

(Chorus)
De achtervolging, er is geen uitweg, waar moet ik heen samen,
Met paranoia, voel ik me hels alleen
Hou altijd voet bij stuk maar nu neem ik echt de benen
Op de vlucht, voor iemand die m'n leven wil ontnemen

Achtervolging, zonder uitweg, waar moet ik heen samen,
Met paranoia, voel ik me hels alleen
Hou altijd voet bij stuk maar nu neem ik echt de benen
Op de vlucht, voor iemand die m'n leven wil ontnemen

(Brainpower)
Na de ontkenning, de woede over moord in koelen bloede
Begint het compromis in m'n achterhoofd te broeden
Op m'n hoede, zet ik de tred voort, maar word gestoord
Door te denken; misschien gaat het nu, zoals het hoort
Zou de taak dan het verlossen uit m'n lijden zijn
Anoniem de straat door naar het Leidseplein
Het zit niet mee en wie niet weg, yo die is gezien
Miste de twee, jah whatever, ik neem de tien
Totdat die bij de allerlaatste halte staat
Het gaat maar al te traag en sprint nu door de, van Hallstraat
Shit daar is ie weer! Nu weet ik dat het menens is
Eén-na-laatste links, naar de eerste, Keuchenius
En zwetend nat als pis, ben ik zoveel maar ik kan niks
Over de brug, langs de nieuwbouw richting Marnix-
Straat, in de Zwagenhave de Staaf vraag ik me af hoe het nu verder gaat

(Chorus)
De achtervolging, er is geen uitweg, waar moet ik heen samen,
Met paranoia, voel ik me hels alleen
Hou altijd voet bij stuk maar nu neem ik echt de benen
Op de vlucht, voor iemand die m'n leven wil ontnemen

Achtervolging, zonder uitweg, waar moet ik heen samen,
Met paranoia, voel ik me hels alleen
Hou altijd voet bij stuk maar nu neem ik echt de benen
Op de vlucht, vlucht, vlucht .

(Brainpower)
In m'n hoofd begint van alles te spelen
Als een rommelige jamsessie
Maar bovenaan professie staat toch echt depressie
M'n doorzetten wordt beproefd maar doorstaat de test niet
Hoe kom ik toch in deze beerput, ik rook de mest niet
Ben doodsbenauwd en leer gelijkertijd een levenslessie
Feiten snijden mij aan alle zijden; maar of ik het mes zie
Dat is de grote vraag, m'n eigen dood is het motief
Dat staat als een statief, de rest is relatief
Maar ik moet door naar de Jordaan, zal wel volstaan
Intuïtie heerst bij mijn gehoororgaan als onderdaan
En ook al is het vast de paranoia, die verder werkt
M'n instinct is net te sterk dus ga linksaf bij de Westerkerk
Er hangt een stank in m'n ziel, daarachter een gesuis
Levensdrang achteruit, en geestelijk languit
Ik zie der vast bang uit, keek even achterom bij 't Anne Frank-huis
En de gestalte zag er rank uit
Ik weet niet eens of het een zij of een hij is
Maar de wens die nu bij mij is, is dat God nu aan mijn zij is
Rechtdoor, rechtsaf, linksaf, over de brug
Gauw twee straten verder, yo daar heeft ie niet van terug
Met flashbacks in m'n hoofd bij het zien van Multatuli op de Singel
Met geliefden in de zomermaand van juli
Maar ben gauw weer wakker, het is m'n droom die uitgaat
En kom d'r achter: ik sta midden in de Spuistraat
Ik moet weg, uit deze volle steeg
Richting de Dam langs de Magna Plaza, eerst door de Molsteeg
En tot mijn grote verbazing en irritatie
Wordt mijn angst en frustatie nu omgezet in acceptatie
De ene stem zegt "Je bent niet wijs!", de andere "Hoezo?"
Achter me het paleis en rechts Madame Tussaud
Alles slomo, m'n ogen open en m'n hoofd omhoog
Ik spreid m'n armen sloom en met een hele grote boog lopen mensen om me heen
Ik voel me opgefokt en goed en met een zotte gloed, kijk ik m'n lot tegemoet
Niet wetend of ik hieraan fout of goed doe, doet het er toe
Is er meer in het spel, is het voodoo? Of zijn het engelen die zingen
Ik val om, en hoor een opera beginnen

The Chase

(Brainpower)
Damn, how did he get into my house, into my home
My life was once a digital sound, but now it's full of noise
Emotions in disarray, like the things in the room
My clarity fades with the continuous hammering in my upper room
I need to find a way out now
See life as a window; soon my pane will be gone
Escaping full of snapped words, but I don't understand
Trying to get a grip, but I don't grasp it, didn't see it
Even though I see it before me now,
Regardless of how and why: I didn't do it
It's a misunderstanding, I'll figure it out later
But I'm not playing a game, because my life is on the line

(Chorus)
The chase, there's no escape, where should I go, together,
With paranoia, I feel like hell alone
I always stand my ground, but now I'm really running
On the run, from someone who wants to take my life

(Brainpower)
There I stand, there I go
Out the back door with a soft nagging in the back of my mind
My anger meter is going off, I run out of the street
My aura probably radiates despair and hatred: what does it matter?!
Lost sight of him for a moment near the Waag
And I jump a hole in the air, like the ozone layer
I hope it goes well and I tell myself: "I don't stand out"
Through the Bloedstraat, quickly onto the Wallen
All those sex shops and snack bars, I see them flashing by
And I have to ditch my ankles because of a junkie who's pissing
Let the police guess, if only they knew
And I'm slowed down by a group of asking tourists
Don't let me get boxed in, zigzagging past the red lights
I see horny chicks and bitter faces
Into the Damstraat, keep up the pace and the beat
Run to the Nest and turn right at the end

(Chorus)
The chase, there's no escape, where should I go, together,
With paranoia, I feel like hell alone
I always stand my ground, but now I'm really running
On the run, from someone who wants to take my life

Chase, without escape, where should I go, together,
With paranoia, I feel like hell alone
I always stand my ground, but now I'm really running
On the run, from someone who wants to take my life

(Brainpower)
After the denial, the anger over cold-blooded murder
The compromise starts brewing in the back of my mind
On my guard, I continue my pace, but I'm disturbed
By thinking; maybe this is the way it's supposed to be
Would the task then be to release me from my suffering
Anonymously through the street to Leidseplein
It's not going well and whoever doesn't leave, yo, they're seen
Missed the two, yeah whatever, I'll take the ten
Until it stops at the very last stop
It's going way too slow and now I'm sprinting through the Van Hallstraat
Shit, there he is again! Now I know it's serious
Second to last left, to the first, Keuchenius
And sweating wet as piss, I'm so much but I can't do anything
Over the bridge, past the new buildings towards Marnix-
Straat, in the Zwagenhave at the Staaf I wonder how it goes on now

(Chorus)
The chase, there's no escape, where should I go, together,
With paranoia, I feel like hell alone
I always stand my ground, but now I'm really running
On the run, from someone who wants to take my life

Chase, without escape, where should I go, together,
With paranoia, I feel like hell alone
I always stand my ground, but now I'm really running
On the run, run, run .

(Brainpower)
All sorts of things start playing in my head
Like a messy jam session
But at the top of the profession is definitely depression
My perseverance is being tested but it doesn't pass the test
How did I get into this cesspool, I didn't smell the manure
I'm scared to death and at the same time learning a life lesson
Facts are cutting me on all sides; but whether I see the knife
That's the big question, my own death is the motive
That stands like a tripod, the rest is relative
But I have to go on to the Jordaan, that will probably suffice
Intuition reigns in my auditory organ as a subject
And even though it's probably the paranoia that's working further
My instinct is just too strong so I turn left at the Westerkerk
There's a stench in my soul, behind it a hiss
Lust for life backwards, and mentally stretched out
I probably look scared, I looked back for a moment at the Anne Frank house
And the figure looked slender
I don't even know if it's a she or a he
But the wish that's with me now is that God is by my side now
Straight ahead, right, left, over the bridge
Quickly two streets further, yo, he didn't get anything from that
With flashbacks in my head when I see Multatuli on the Singel
With loved ones in the summer month of July
But I wake up quickly, it's my dream that's fading
And I realize: I'm standing in the middle of Spuistraat
I have to get out of this crowded alley
Towards the Dam along the Magna Plaza, first through the Molsteeg
And to my great surprise and irritation
My fear and frustration are now turning into acceptance
One voice says "You're not wise!", the other "Why not?"
Behind me the palace and to the right Madame Tussaud
Everything in slow motion, my eyes open and my head up
I spread my arms slowly and with a very large arc people walk around me
I feel excited and good and with a crazy glow, I face my fate
Not knowing if I'm doing right or wrong here, does it matter
Is there more at play, is it voodoo? Or are they angels singing
I fall down, and hear an opera begin