Текст и перевод песни Bubbi Morthens - Aldrei fór ég suður

Aldrei fór ég suður

Ég vakna oftast þreyttur, varla með sjálfum mér.
En ég veit það er til annað líf en það sem ég lifi hér.
Og þrá mín hún vakir, meðan þokan byrgir mér sýn
Mig þyrstir í eitthvað annað en gúanó, tékka og vín.

Á fiskinum lifir þorpið, þorskurinn er fólkinu allt.
Það þrælar alla vikuna, vaðandi slor og salt.
Við færibandið standa menn en þeir finna þar enga ró
Flestir þeir ungu komnir suður þar sem að draumunum er nóg.

Langa dimma vetur vindurinn smaug í gegnum allt.
Kannski var öllum öðrum hlýtt en mér var allaveganna kalt.
Það biðu allir eftir sumrinu en biðin var löng og ströng
Bátarnir lágu tómir við kajann í kinnungunum söng.

Faðir minn átti drauma sem dóu fyrir lítið fé.
Mig dreymdi um að verð'að manni en ég náði honum aðeins í hné.
Ég gleymi seint þeim augum, gínandi botnlaust tóm
Gamall maður fyrir aldur fram með brostinn hrjúfan róm.

Þegar ég var rétt orðinn sautján, um sumarið barst mér frétt
Að sæta dúkkan hans Bensa í Gröf væri orðin kasólétt.
Næturnar urðu langar, nagandi óttinn með
Negldur ég gat ekki tekið til baka það sem hafði skeð.

Aldrei fór ég suður, alltaf skorti mig þor.
Hvert einasta sumar var því frestað, svo kom haust og svo vetur og vor.
Nú er ég kominn á planið og ég pæli ekki neitt
ég pækla mínar tunnur fyrir það ég fæ víst greitt.

Ég hugsa oft um börnin mín, bráðum kemur að því
Að þau bíða ekki lengur, þau fara, hér er ekkert sem heldur í.
Enn koma tómir bátarnir og bræðslan stendur auð.
Baráttan er vonlaus þegar miðin eru dauð.

I've Never Been South

I often wake up tired, barely with myself.
But I know there's a life other than the one I live here.
And my longing wakes me, while the fog obscures my vision
I thirst for something other than guano, tea, and wine.

The village lives on the fish, cod is everything to the people.
It enslaves them all week, wading through slush and salt.
People stand by the ferry, but they find no peace there
Most of the young have come south where dreams are plentiful.

The long, dark winter wind crept through everything.
Perhaps everyone else was warm, but I was always cold.
Everyone waits for summer, but the wait was long and harsh
The boats lay empty at the quay, the song in their keels.

My father had dreams that died for too little money.
I dreamed of becoming a man, but I only reached his knee.
I will not soon forget those eyes, gleaming, bottomless, empty
An old man before his time, with a broken, raspy voice.

When I was just seventeen, in the summer, I heard the news
That Bensa's pretty doll in Gröf had become a casserole.
The nights grew long, gnawing fear with it
Distraught, I could not undo what had been done.

I've never been south, I've always lacked the courage.
Each summer was put off, then came autumn and then winter and spring.
Now I'm on the plan and I don't care about anything
I brush my teeth because I'm sure I'll get paid for it.

I often think about my children, soon it will come to that
That they will wait no longer, they will leave, there is nothing here to hold them.
Still, the empty boats come and the fear remains evident.
The struggle is hopeless when the mussels are dead.