Текст и перевод песни Bubbi Morthens - Sonnetta

Sonnetta

Æ ljúfast var að vaka ástin mín
Vetrarnætur dimmar við brjóstin þín.
Þegar kalt er í veðri og vindurinn hvín
þá vekur fölur máninn börnin sín.

Hversu ljúft var að hlæja og gera grín
Grafa sig undir þitt hvíta lín.
Og opna þitt heita hjartaskrín
Hverfa loks þangað sem ástin skín.

Í húminu svala ég ligg og læt mig dreyma
Leyfi sorginni að vaka í mínu hjarta
Og sakna hlýju þinna handa.

Og fyrri tíðar myndir í myrkrinu svarta
Magnast hverju sinni er ég anda.
Ég er orðinn of gamall til að gleyma

Sonnet

My dearest, I loved to lie and watch you sleep
Our love on winter nights, so dark and deep.
Now when the weather's cold and the wind does sweep,
The pale Moon doth awaken her children from their sleep.

How wonderful to laugh and play in glee
Beneath your white linen, just you and me.
To open your heart's treasure chest, and see
Love's radiant glow, where we both would be free.

In the cold sheets, I lie and close my eyes,
Letting sorrow fill my heart with sighs.
I miss the warmth of your tender hands, so dear.

And memories of bygone times, so clear,
Flash in my mind each time I draw a breath.
I have grown too old to ever forget