Текст песни Emanet - Cem Adrian

Yine bir yol
Yine bir yer
Yine bir son arıyor
Kalbim kendini, ateşlere sarıyor
Yine gece
Yine bir ay batıp, güneş doğuyor
Her doğduğunda, sabah olmuyor

Yine umut
Yine şifa
Yeni bir ses arıyor
Bir teselli, bir yalandan, medet umuyor
Bu can hala nefes alıyor
Her nefes alan hayatta sayılmıyor

Beni böyle bırakıp gidiyorsun bir sözle
Ellerinle söküyor, ruhumu hevesle
Bu sana, kanayan yaralı beste
Kalbimden, kalbine
Dudağımdan, diline

Beni böyle ezip geçiyorsun nafile
İki kalp kilitli, hep aynı kafeste
Yine aynı yalnızlığa bir çare
Aşkından emanet
Bu yara kalbime

Beni böyle bırakıp gidiyorsun bir sözle
Ellerinle söküyor, ruhumu hevesle
Bu sana, kanayan yaralı beste
Kalbimden, kalbine
Dudağımdan, diline

Beni böyle ezip geçiyorsun nafile
İki kalp kilitli, hep aynı kafeste
Yine aynı yalnızlığa bir çare
Aşkından emanet
Bu yara kalbime

Beni böyle bırakıp gidiyorsun bir sözle
Ellerinle söküyor, ruhumu hevesle
Bu sana, kanayan yaralı beste
Kalbimden, kalbine
Dudağımdan, diline

Bizi böyle ezip geçiyorsun nafile
İki kalp kilitli, hep aynı kafeste
Yine aynı yalnızlığa bir çare
Aşkından emanet
Bu yara kalbime

(Beni böyle bırakıp gidiyorsun bir sözle)
(Ellerinle söküyor, ruhumu hevesle)
(Bu sana kanayan, yaralı beste)
(Kalbimden, kalbine)
(Dudağımdan, diline)
(Ahhh, ahhh, ahhh)

(Aşkından emanet)
(Bu yara kalbime)