Текст и перевод песни Czerwone Gitary - Płoną góry, płoną lasy

Płoną góry, płoną lasy

Płoną góry, płoną lasy w przedwieczornej mgle,
Stromym zboczem dnia słońce toczy się.
Płoną góry, płoną lasy, lecz nie dla mnie już,
Brak mi listów Twych, ciepła Twoich słów.
Rzuć między nas najszerszą z rzek,
Najgłębszy nurt, najdalszy brzeg.
Rzuć między nas to, co w nas złe,
A ja i tak odnajdę Cię.
Płoną góry, płoną lasy, nim je zgasi zmierzch,
Znowu minie noc, znowu minie dzień.
Płoną góry, płoną lasy, lecz nie dla mnie już,
Brak mi zwierzeń Twych, ciszy Twego snu.
Rzuć między nas najdłuższy lot,
Najskrytszy żal, najgłupszy błąd.
Rzuć między nas, to co w nas złe,
A ja i tak odnajdę Cię.

Les montagnes brûlent, les forêts brûlent

Les montagnes brûlent, les forêts brûlent dans la brume du crépuscule,
Le soleil roule sur le flanc raide du jour.
Les montagnes brûlent, les forêts brûlent, mais plus pour moi,
Je manque de tes lettres, de la chaleur de tes mots.
Jette entre nous la plus large des rivières,
Le courant le plus profond, le rivage le plus éloigné.
Jette entre nous ce qui est mauvais en nous,
Et je te retrouverai quand même.
Les montagnes brûlent, les forêts brûlent avant que le crépuscule ne les éteigne,
La nuit passera encore, le jour passera encore.
Les montagnes brûlent, les forêts brûlent, mais plus pour moi,
Je manque de tes confidences, du silence de ton sommeil.
Jette entre nous le vol le plus long,
Le chagrin le plus secret, l'erreur la plus stupide.
Jette entre nous ce qui est mauvais en nous,
Et je te retrouverai quand même.