Текст и перевод песни Daab - Ogrodu Serce

Ogrodu Serce

W moim ogrodzie, gdzie czas leniwy
Powolną strugą płynął wytrwale
W moim ogrodzie, gdzie jeszcze nigdy
Tak dawno słów przyjaznych parę

W moim ogrodzie, gdzie smutek gości
Gdzie gorzkie dni i gorzkie noce
W moim ogrodzie, gdzie samotności
Nikt nie rozjaśniał, gdzie nigdy dotyk

W moim ogrodzie, gdzie długa zima
Zmroziła wszystkie ciepłe uczucia
W moim ogrodzie, gdzie strumień źródła
Zastygł w bezruchu, a czas umykał

Aż pewnej nocy puściły lody
Ogrodu serce mocniej zabiło
Przyszłaś, nabrałaś źródlanej wody
I napoiłaś, a wszystko ożyło

Byłaś tak śliczna, niczym poranek
Niczym wiosenny kwiat jabłoni
I nie zapomnę nigdy tej chwili
Gdy dłoń dotknęła twojej dłoni

I nie zapomnę tych chwil radosnych
Kiedy nie mogąc wydobyć słowa
Z zapartym tchem patrzyłem Ci w oczy
Tak trwała nasza bez słów rozmowa

Ja twoje włosy dotykałem ukradkiem
Gdy zamyślona z pochyloną głową
Byłaś mi jak prześliczna nimfa
Co się przegląda nad tafli wodą

I choć tak blisko byłaś przy mnie
Choć twoje oczy śmiały się do mnie
Doprawdy niczego nie jestem pewien
Co czułaś wtedy, czy wart jestem wspomnień
Wspomnień

Сердце сада

В моём саду, где время лениво
Медленной струйкой текло упорно,
В моём саду, где ещё никогда
Так давно слов приветливых пары

В моём саду, где печаль гостит,
Где горькие дни и горькие ночи,
В моём саду, где одиночества
Никто не развеивал, где ни разу прикосновения

В моём саду, где долгая зима
Сковала все тёплые чувства,
В моём саду, где ручей источника
Застыл в безмолвии, а время убегало,

Пока однажды ночью лёд не растаял,
Сердце сада сильнее забилось.
Ты пришла, набрала родниковой воды
И напоила меня, и всё ожило.

Ты была так прекрасна, словно утро,
Словно весенний цветок яблони.
И я не забуду никогда тот миг,
Когда моя рука коснулась твоей руки.

И не забуду тех радостных мгновений,
Когда, не в силах вымолвить слова,
Затаив дыхание, смотрел я в твои глаза,
Так длился наш безмолвный разговор.

Я твои волосы касался украдкой,
Когда ты задумчиво, с покорённой головой,
Была для меня, как прекрасная нимфа,
Что смотрится в гладь воды.

И хоть так близко была ты рядом,
Хоть твои глаза смеялись мне,
По правде, ни в чём я не уверен,
Что чувствовала ты тогда, достоин ли я воспоминаний,
Воспоминаний.