Asire Sarsepordeh - Dariush перевод на английский

Asire Sarsepordeh

برای گفتن من شعر هم به گِل مانده
نمانده عمری و صدها سخن به دل مانده
صدا،که مرهم فریاد بودزخمِ مرا
به پیش درد عظیم دلم خجل مانده
از دست عزیزان چه بگویم گله ای نیست
گر هم گله ای هست،دگر حوصله ای نیست
سرگرم به خود زخم زدن در همه عمرم
هر لحظه جز این دست مرا مشغله ای نیست
دیری ست که از خانه خرابان جهانم
بر سقفِ فروریخته ام چلچله ای نیست
در حسرت دیدار تو آواره ترینم
هرچند که تا منزل تو فاصله ای نیست
رو به روی تو کی ام من؟یه اسیر سرسپرده
چهره ی تکیده ای که تو غبار آینه مرده
من برای تو چی هستم؟کوه تنهای تحمل
بین ما پل عذابه،من خسته،پایه ی پُل
ای که نزدیکی مث من به من،اما خیلی دوری
خوب نگام کن تا ببینی چهره ی درد و صبوری...
کاشکی می شد تو بدونی من برای تو چی هستم
از تو بیش از همه دنیا،از خودم،بیش از تو خستم
ببین که خستم،غرور سنگم،اما شکستم
کاشکی از عصای دستم یا که از پشت شکستم
تو بخونی،تو بدونی از خودم بیش از تو خستم
ببین که خستم تنها غروره عصای دستم
از عذاب با تو بودن در سکوت خود خرابم
نه صبورم و نه عاشق من تجسم عذابم
تو سراپا بی خیالی من همه تحمل درد!!
تو نفهمیدی چه دردی زانوی خستمو تا کرد...
زیر بار با تو بودن یه ستون نیمه جونم
این که اسمش زندگی نیست جون به لبهام می رسونم
هیچی جز شعر شکستن قصه ی فردای من نیست
این ترانه ی زواله این صدا صدای من نیست
ببین که خستم
تنها غروره عصای دستم
کاشکی می شد تو بدونی من برای تو چی هستم
از تو بیش از همه دنیا،از خودم،بیش از تو خستم
ببین که خستم،تنها غروره عصای دستم...
از عذاب با تو بودن در سکوت خود خرابم
نه صبورم و نه عاشق من تجسم عذابم
تو سراپا بی خیالی من همه تحمل درد!!
تو نفهمیدی چه دردی زانوی خستمو تا کرد...

Captive of Your Threshold

My words have been reduced to a stammer for your sake
My life is waning, and a hundred tales remain untold
My voice, once a balm to my wounded soul
Is now shamed before the immense pain in my heart
I have no complaints against my loved ones
Even if I did, I no longer have the patience
Engrossed in self-inflicted wounds throughout my life
I've had no other preoccupation save this
I've long been a wanderer in this ruined world
No swallows nest beneath my collapsed roof
I'm the loneliest in my yearning to see you
Though the distance to your abode is but a whisper
Who am I before you? A captive at your threshold
A haggard face whose reflection in the mirror has grown dim
What am I to you? A solitary mountain of endurance
Between us lies a bridge of torment, I'm weary, the pillar of that bridge
Though you're so close to me, as I am to you, yet so distant
Look at me closely, and you'll see the face of pain and forbearance...
I wish you could know what I am to you
I'm wearier of myself than of the world, wearier of you than of myself
See how weary I am, my pride is a stone, yet I'm broken
If only I'd broken from my crutch, or from my back
Sing to me, and you will know that I'm wearier of myself than of you
See how weary I am, my only pride is my crutch
I'm destroyed by the torment of being with you in silence
I'm neither patient nor a lover, I'm the embodiment of torment
You're all nonchalance, I'm all endurance of pain!
You've never understood the pain that has crippled my weary knees...
Under the burden of being with you, I'm a half-dead pillar
This is not what life is called, it brings my life to my lips
There's nothing but the poetry of heartbreak, the tale of my tomorrow
This is the song of decline, this voice is not mine
See how weary I am
My only pride is my crutch
I wish you could know what I am to you
I'm wearier of myself than of the world, wearier of you than of myself
See how weary I am, my only pride is my crutch...
I'm destroyed by the torment of being with you in silence
I'm neither patient nor a lover, I'm the embodiment of torment
You're all nonchalance, I'm all endurance of pain!
You've never understood the pain that has crippled my weary knees...