Bekhod Residan - Dariush перевод на английский

Bekhod Residan

بی همگان به سر شود ، بی تو به سر نمی شود
داغ تو دارد این دلم ، جای دگر نمی شود
بی تو برای شاعری واژه خبر نمی شود
بغض دوباره دیدن ات هست و بدر نمی شود
فکر رسیدن به تو ، فکر رسیدن به من
از تو به خود رسیده ام اینکه سفر نمی شود
بی همگان به سر شود ، بی تو به سر نمی شود
داغ تو دارد این دلم ، جای دگر نمی شود
دلم اگر به دست تو به نیزه ای نشان شود
برای زخم نیزه ات سینه سپر نمی شود
صبوری و تحمل ات همیشه پشت شیشه ها
پنجره جز به بغض تو ابری و تر نمی شود
بی همگان به سر شود ، بی تو به سر نمی شود
داغ تو دارد این دلم ، جای دگر نمی شود
صبور خوب خانگی ، شریک ضجه های من
خنده خسته بودنم زنگ خطر نمی شود
حادثه یکی شدن حادثه ای ساده نبود
مرد تو جز تو از کسی ، زیر و زبر نمی شود
به فکر سر سپردنم به اعتماد شانه ات
گریه بخشایش من که بی ثمر نمی شود
همیشگی ترین من ، لاله نازنین من
بیا که جز به رنگ تو ، دگر سحر نمی شود
بی همگان به سر شود ، بی تو به سر نمی شود
داغ تو دارد این دلم ، جای دگر نمی شود

Bekhod Residan

It can be done without everyone, but it cannot be done without you
My heart bears your scar, it cannot be placed elsewhere
Without you, there is no new word for a poet
The sorrow of seeing you again is there and it will not go away
The thought of reaching you, the thought of reaching me
I have come to myself from you, this journey cannot be made
It can be done without everyone, but it cannot be done without you
My heart bears your scar, it cannot be placed elsewhere
If my heart is shown on a spear by your hand
My chest will not be a shield for the wound of your spear
Your patience and tolerance are always behind the glass
The window becomes cloudy and wet only with your sorrow
It can be done without everyone, but it cannot be done without you
My heart bears your scar, it cannot be placed elsewhere
Patient and good are you at home, a partner in my groans
The tired smile of my being is not a danger signal
The accident of becoming one was not a simple accident
Your man, besides you, does not get to the bottom of things
Thinking of surrendering my head to the trust of your shoulder
My cry of forgiveness, which is not in vain
My most constant, my dear tulip
Come, because except for your color, the dawn will not come again
It can be done without everyone, but it cannot be done without you
My heart bears your scar, it cannot be placed elsewhere