Booye Gandom - Dariush перевод на русский

Booye Gandom

بوی گندم مال من،هر چی که دارم مال تو
یه وجب خاک مال من، هرچی میکارم مال تو
اهل طاعونی ی این قبیله ی مشرقی ام
تویی این مسافر شیشه اى يه شهر فرنگ
پوستم از جنس شبه، پوست تو از مخمل سرخ
رختم از تاوله؛ تن پوش تو از پوست پلنگ
بوی گندم مال من، هر چی که دارم، مال تو
یه وجب خاک مال من، هرچی میکارم، مال تو
بوی گندم مال من، هر چی که دارم، مال تو
یه وجب خاک مال من، هرچی میکارم، مال تو
تو به فکر جنگل آهن و آسمون خراش
من به فکر یه اتاق اندازه ی تو، واسه خواب
تن من خاک منه، ساقه ی گندم، تن تو
تن ما تشنه ترین، تشنه ی یک قطره ی آب
بوی گندم مال من، هر چی که دارم، مال تو
یه وجب خاک مال من، هرچی میکارم، مال تو
بوی گندم مال من، هر چی که دارم، مال تو
یه وجب خاک مال من، هرچی میکارم، مال تو
شهر تو شهر فرنگ
آدمهاش ترمه قبا
شهر من شهر دعا
همه گنبداش طلا
تن تو مثل تبر
تن من ریشه ی سخت
تپش عکس یه قلب
مونده اما رو درخت
بوی گندم مال من، هر چی که دارم، مال تو
یه وجب خاک مال من، هرچی میکارم، مال تو
بوی گندم مال من، هر چی که دارم، مال تو
یه وجب خاک مال من، هرچی میکارم، مال تو
نباید مرثیه گو باشم، واسه خاک تنم
تو آخه مسافری، خون رگ این جا منم
تن من دوست نداره زخمی ی دست تو بشه
حالا با هر کی که هست، هر کی که نیست، داد میزنم
بوی گندم مال من،هر چی که دارم، مال من
یه وجب خاک مال من، هرچی ميکارم، مال من
بوی گندم مال من، هر چی که دارم، مال من
یه وجب خاک مال من، هرچی میکارم، مال من

Аромат пшеницы

Аромат пшеницы мой, всё, что имею – твоё.
Клочок земли мой, всё, что посею – твоё.
Я из чумного племени востока.
Ты же – путешественница в хрустальном шаре, в заморской стране.
Кожа моя – цвета ночи, твоя – алого бархата.
Одежда моя – из грубой ткани, твоя – из шкуры леопарда.
Аромат пшеницы мой, всё, что имею – твоё.
Клочок земли мой, всё, что посею – твоё.
Аромат пшеницы мой, всё, что имею – твоё.
Клочок земли мой, всё, что посею – твоё.
Ты мечтаешь о железных джунглях и небоскрёбах.
Я мечтаю о комнате размером с тебя, для сна.
Тело моё – это моя земля, стебель пшеницы – твоё тело.
Тела наши – самые жаждущие, жаждущие капли воды.
Аромат пшеницы мой, всё, что имею – твоё.
Клочок земли мой, всё, что посею – твоё.
Аромат пшеницы мой, всё, что имею – твоё.
Клочок земли мой, всё, что посею – твоё.
Твой город – заморская страна.
Люди там в парчовых одеждах.
Мой город – город молитв.
Все его купола – золотые.
Тело твоё как топор.
Моё тело – крепкие корни.
Биение, как эхо сердца,
Осталось на дереве.
Аромат пшеницы мой, всё, что имею – твоё.
Клочок земли мой, всё, что посею – твоё.
Аромат пшеницы мой, всё, что имею – твоё.
Клочок земли мой, всё, что посею – твоё.
Я не должен быть плакальщиком по своей земле.
Ты ведь путешественница, а я – кровь этих мест.
Моё тело не хочет быть раненым твоей рукой.
Теперь, кому бы то ни было, кто есть и кого нет, я кричу:
Аромат пшеницы мой, всё, что имею – моё.
Клочок земли мой, всё, что посею – моё.
Аромат пшеницы мой, всё, что имею – моё.
Клочок земли мой, всё, что посею – моё.