Gelayeh (Long Version) - Dariush перевод на английский

Gelayeh (Long Version)

برای گفتن من . شعر هم به گل مانده
نمانده عمری و صدها سخن به دل مانده
صدا که مرهم فریاد بود زخم را
به پیش زخم عظیم دلم خجل مانده
از دست عزیزان چه بگویم . گله ای نیست
گر هم گله ای هست دگر حوصله ای نیست
سرگرم به خود زخم زدن . در همه عمرم
هر لحظه جز این دسته مرا مشغله ای نیست
از دست عزیزان چه بگویم . گله ای نیست
گر هم گله ای هست دگر حوصله ای نیست
سرگرم به خود زخم زدن . در همه عمرم
هر لحظه جز این دسته مرا مشغله ای نیست
دیری است که از خانه خرابان جهانم
بر سقف فروریخته ام چلچله ای نیست
در حسرت دیدار تو آواره ترینم
هر چند که تا منرل تو فاصله ای نیست
روبروی تو کیم من ؟ یه اسیر سرسپرده
چهره تکیده ای که تو غبار آینه مرده
من برای تو چی هستم ؟ کوه تنهای تحمل
بین ما پل عذابه . من خسته . پایه پل
ای که نزدیکی مثل من به من اما خیلی دوری
خوب نگاه کن تا ببینی چهره درد و صبوری
کاشکی میشد تا بدونی من برای تو چی هستم
از تو بیش از همه دنیا . از خودم بیش از تو خسته ام
ببین که خسته ام . غرور سنگم اما شکستم
کاشکی از عصای دستم یا که از پشت شکسته ام
تو بخونی یا بدونی از خودم بیش از تو خسته ام
ببین که خسته ام . تنها غروره . عصای دستم
از عذاب با تو بودن در سکوت خود خرابم
نه صبورم و نه عاشق . من تجسم عذابم
تو سراپا بی خیالی . من همه تحمل درد
تو نفهمیدی چه دردی زانوی خسته امو تا کرد
زیر بار با تو بودن . یه ستون نیمه جونم
این که اسمش زندگی نیست . جون به لبهام میرسونم
هیچی جز شعر شکستن . قصه فردای من نیست
این ترانه زواله . این صدا . صدای من نیست
ببین که خسته ام . تنها غروره . عصای دستم
کاشکی میشد تا بدونی من برای تو چی هستم
از تو بیش از همه دنیا . از خودم بیش از تو خسته ام
ببین که خسته ام . غرور سنگم اما شکستم
از عذاب با تو بودن در سکوت خود خرابم
نه صبورم و نه عاشق . من تجسم عذابم
تو سراپا بی خیالی . من همه تحمل درد
تو نفهمیدی چه دردی زانوی خسته امو تا کرد
MBE

Gelayeh (Long Version)

To express my feelings, even flowers have failed,
My life is almost over, and hundreds of words remain in my heart,
The voice that was a balm for wounds,
Is ashamed in front of the great wound of my heart,
I have no complaints about my loved ones,
Even if I did, I no longer have the patience,
Engrossed in self-inflicted wounds, throughout my life,
Every moment, I have no other occupation but this,
I have no complaints about my loved ones,
Even if I did, I no longer have the patience,
Engrossed in self-inflicted wounds, throughout my life,
Every moment, I have no other occupation but this,
For a long time, I have been the ruin of the world,
On the collapsed roof, I am a swallow that is no more,
In the longing to see you, I am the most vagrant,
Even though there is no distance between you and your minaret,
In front of you, who am I? A devoted prisoner,
A withered face that you have killed in the dust of the mirror,
What am I to you? A lonely mountain of endurance,
Between us is a bridge of torment. I am tired, the pillar of the bridge,
O you who are as close to me as I am to myself, yet so far away,
Look closely, so that you can see the face of pain and patience,
I wish you could know what I am to you,
I am more tired of you than of the whole world, more tired of myself than of you,
See, I am tired. My pride is strong, but I am broken,
I wish that either with the stick in my hand or with my broken back,
You would sing or know that I am more tired of myself than of you,
See, I am tired. My only pride is the stick in my hand,
I am self-destructive from the torment of being with you in silence,
I am neither patient nor in love. I am the embodiment of torment,
You are all carefree. I am all endurance of pain,
You have not understood what pain has bent my tired knee,
Under the burden of being with you, I am a half-dead pillar,
This is not life. I am bringing life to my lips,
There is nothing but the poetry of breaking. There is no story of my tomorrow,
This song is a ruin. This voice is not mine,
See, I am tired. My only pride is the stick in my hand,
I wish you could know what I am to you,
I am more tired of you than of the whole world, more tired of myself than of you,
See, I am tired. My pride is strong, but I am broken,
I am self-destructive from the torment of being with you in silence,
I am neither patient nor in love. I am the embodiment of torment,
You are all carefree. I am all endurance of pain,
You have not understood what pain has bent my tired knee,
MBE