Текст и перевод песни Dariush - Khooneh

Khooneh

خونه، این خونه ی ویرون واسه من هزار تا خاطره داره
خونه، این خونه ی تاریک چه روزایی رو به یادم میاره
اون روزا یادم نمیره، دیوار خونه پر از پنجره بود
تا افق همسایه ی ما دریا بود، ستاره بود، منظره بود
خونه خونه جای بازی برای آفتاب و آب بود
پر نور واسه بیداری، پر سایه واسه خواب بود

پدرم میگفت قدیما کینه هامونو دور انداخته بودیم
توی برف و باد و بارون خونه رو با قلبامون ساخته بودیم
خونه عشق مادرم بود
که تو باغچه اش گل اطلسی میکاشت
خونه روح پدرم بود
چیزی رو همپای خونه دوست نداشت

خونه خونه جای بازی برای آفتاب و آب بود
پر نور واسه بیداری، پر سایه واسه خواب بود

سیل غارتگر اومد از تو رودخونه گذشت
پلا رو شکست و برد، زد و از خونه گذشت
دست غارتگر سیل خونه رو ویرونه کرد
پدر پیرمو کشت، مادرو دیوونه کرد
حالا من موندم و این ویرونه ها
پر خشم و کینه ی دیوونه ها
منِ زخمی، منِ خسته، منِ پاک
مینویسم آخرین حرفو رو خاک
کی میاد دست توی دستم بذاره
تا بسازیم خونه مونو دوباره؟
کی میاد دست توی دستم بذاره
تا بسازیم خونه مونو دوباره؟
کی میاد دست توی دستم بذاره؟

Maison

Maison, cette maison en ruine évoque mille souvenirs en moi
Maison, cette maison sombre me rappelle tant de jours
Ces jours-là ne s'effaceront pas, les murs de la maison étaient percés de fenêtres
Jusqu'à l'horizon, la mer était notre voisine, il y avait des étoiles, un panorama
La maison était un terrain de jeu pour le soleil et l'eau
Lumineuse pour l'éveil, ombragée pour le sommeil

Mon père disait qu'autrefois, nous avions abandonné nos rancœurs
Dans la neige, le vent et la pluie, nous avions construit la maison avec nos cœurs
La maison était l'amour de ma mère
Qui plantait des myosotis dans son jardin
La maison était l'âme de mon père
Il n'aimait rien autant que la maison

La maison était un terrain de jeu pour le soleil et l'eau
Lumineuse pour l'éveil, ombragée pour le sommeil

Le déluge est venu, a débordé de la rivière
A brisé et emporté des pans de mur, a frappé et traversé la maison
La main rapace du déluge a dévasté la maison
A tué mon vieux père, a rendu ma mère folle
Maintenant, je reste avec ces ruines
Pleines de la colère et de la folie des fous
Moi, blessé, fatigué, pur
J'écris les derniers mots sur la terre
Qui viendra me prendre la main
Pour que nous reconstruisions notre maison ?
Qui viendra me prendre la main
Pour que nous reconstruisions notre maison ?
Qui viendra me prendre la main ?