Текст и перевод песни Dursun Ali Erzincanlı - Üveysin Aşkı

Üveysin Aşkı

Adım Üveys, Yemen'de Karen köyünde doğmuşum
Babamı hatırlamıyorum beni annem büyütmüş
Annemin ayakları cennetin üstündeydi
Elleri sıcak gül kokardı, gözleri geceye açılan pencereydi
Yıldızı yoktu gecesinin
O beni istediği zaman tutup yakalardı
Ama ben onun göz bebeklerini bir türlü yakalayamazdım
Ona baktığımı hissederdi ve bunu nasıl yaptığını hiç bir zaman anlayamadım
Göremeden sevmeyi ondan öğrenmiştim
Gözlerimi yumup konuşmak çocukluğumdan kalma alışkanlıktır
Bazen unutur "Anne şu kuzuya bak!" derdim
Bir sessizlik çökerdi çöle, güneş zamansız batardı
Ağlar, anneme sarılırdım
Annem tebessüm eder, güneş doğardı
Ve bir gün bir isim duydum
Kalbimin yanıp kavrulduğunu hissettim
Bir isim beni kalbimden yakalamıştı

Şahit olsun gözlerin siyahı, şahit olsun aşıkların ahı
Ey sevgili sensin bana gonca gül
Sensizliğe alışmadı bu gönül

Anne! Hani o pamuk ellerinle yüzüme dokunup yüzümü yüzüne benzetirdin
Derdin ki "Kaşların benim kaşlarım gibi"
Hani derdin ya "Keşke gözlerini görebilseydim?"
Ben de "Gözlerim gözlerine benziyor." derdim
Şimdi anlıyorum neler hissettiğini
Duydum ki sevgilinin yüzü aydan parlakmış, hilalmiş kaşları
Onu gören yanından ayrılmak istemezmiş
Gülünce dişleri inci gibi parlarmış
Elinde kına çiçeği olurmuş bazen
Bazen bir yetimin eli olurmuş elinde
Çoğu zaman hüzünlüymüş
Ağlarmış geceler boyu
Sessiz sessiz ağlarmış
Sessiz diyorlar ama anne
Ben her gece çölü kaplayan ağlayışını duyuyordum
Uykudan ağlayarak uyanmamın sebebi buydu
Avuçlarımı yüzüme tutup öyle uyuyordum

Anne! Hani sevgiliyi görmek için köyüne gitmiştim ya?
O gün ellerini nasıl kokladıysam çöl boyu gül kokusu gitmedi burnumdan
Sanki sen de yanımda yürüyordun
Anne, o saadetli evine yaklaşırken kalbim duracak gibiydi
Eşiğini öptüm ellerini öper gibi
Çok az kalmıştı görmeye
Kapı açılacak ve sevgiliyi görecektim
Kapı açıldı... Ama göremedim, yoktu
Bekleyebilirdim dönüşünü ama sen yalnızdın
Sevgilinin çok seveni vardı, ölümü bile göze alarak
Ama senin benden başka kimsen yoktu
Ben de gül için gülü görmemeyi göze aldım
Sana döndüm ama gördüm ki her yol aslında ona çıkıyormuş
Meğer Allah, senin avuçlarında bana sevgilinin kokusunu sunmuş yıllarca

Anne, sana müjdem var!
Sevgili gül kokulu hırkasını göndermiş bana
Şimdi tek dileğim bu hırka hem bana güç versin onunsuzluk sabrında
Hem sana ışık olsun karanlık kabrinde

Şahit olsun gözlerin siyahı, şahit olsun aşıkların ahı
Ey sevgili sensin bana gonca gül
Sensizliğe alışmadı bu gönül

Üveys's Love

My name is Üveys, born in the village of Karen in Yemen
I don't remember my father, my mother raised me
My mother's feet were above heaven
Her hands were warm and smelled of roses, her eyes were a window opening to the night
Her night had no stars
She would catch it whenever she wanted
But I could never catch her pupils
She would sense when I was looking at her, and I never understood how she did it
I learned to love without seeing from her
Speaking with my eyes closed is a habit from my childhood
Sometimes I would forget and say "Mother, look at this lamb!"
A silence would fall over the desert, the sun would set untimely
I would cry and hug my mother
My mother would smile, the sun would rise
And one day I heard a name
I felt my heart burning and scorching
A name had caught me by my heart

Let the black of your eyes be a witness, let the sighs of lovers be a witness
Oh beloved, you are a rosebud to me
This heart has not gotten used to your absence

Mother! Remember how you used to touch my face with your cotton-like hands and make my face resemble yours?
You would say, "Your eyebrows are like my eyebrows"
Remember how you would say, "I wish I could see your eyes?"
I would say, "My eyes are like yours."
Now I understand what you felt
I heard that my beloved's face is brighter than the moon, his eyebrows are like crescents
Those who see him don't want to leave his side
When he smiles, his teeth shine like pearls
Sometimes he has a henna flower in his hand
Sometimes he has the hand of an orphan in his hand
He is often sad
He cries all night long
He cries silently
They say silently, but mother
I used to hear your cries that covered the desert every night
That's why I would wake up crying from my sleep
I used to sleep with my palms on my face

Mother! Remember when I went to his village to see my beloved?
The smell of roses from that day, when I smelled your hands, hasn't left my nose all across the desert
It was as if you were walking beside me
Mother, as I approached his blessed house, my heart felt like it would stop
I kissed his threshold as if I were kissing your hands
I was so close to seeing him
The door would open and I would see my beloved
The door opened... But I couldn't see him, he wasn't there
I could have waited for his return, but you were alone
My beloved had many who loved him, even risking their lives
But you had no one but me
So I chose not to see the rose for the sake of the rose
I returned to you, but I realized that every path actually leads to him
It turns out that Allah, in your palms, had offered me the scent of my beloved for years

Mother, I have good news for you!
My beloved has sent me his rose-scented robe
Now my only wish is that this robe will both give me strength in the patience of his absence
And be a light for you in your dark grave

Let the black of your eyes be a witness, let the sighs of lovers be a witness
Oh beloved, you are a rosebud to me
This heart has not gotten used to your absence