Текст песни Üveysin Aşkı - Dursun Ali Erzincanlı

Adım Üveys, Yemen'de Karen köyünde doğmuşum
Babamı hatırlamıyorum beni annem büyütmüş
Annemin ayakları cennetin üstündeydi
Elleri sıcak gül kokardı, gözleri geceye açılan pencereydi
Yıldızı yoktu gecesinin
O beni istediği zaman tutup yakalardı
Ama ben onun göz bebeklerini bir türlü yakalayamazdım
Ona baktığımı hissederdi ve bunu nasıl yaptığını hiç bir zaman anlayamadım
Göremeden sevmeyi ondan öğrenmiştim
Gözlerimi yumup konuşmak çocukluğumdan kalma alışkanlıktır
Bazen unutur "Anne şu kuzuya bak!" derdim
Bir sessizlik çökerdi çöle, güneş zamansız batardı
Ağlar, anneme sarılırdım
Annem tebessüm eder, güneş doğardı
Ve bir gün bir isim duydum
Kalbimin yanıp kavrulduğunu hissettim
Bir isim beni kalbimden yakalamıştı

Şahit olsun gözlerin siyahı, şahit olsun aşıkların ahı
Ey sevgili sensin bana gonca gül
Sensizliğe alışmadı bu gönül

Anne! Hani o pamuk ellerinle yüzüme dokunup yüzümü yüzüne benzetirdin
Derdin ki "Kaşların benim kaşlarım gibi"
Hani derdin ya "Keşke gözlerini görebilseydim?"
Ben de "Gözlerim gözlerine benziyor." derdim
Şimdi anlıyorum neler hissettiğini
Duydum ki sevgilinin yüzü aydan parlakmış, hilalmiş kaşları
Onu gören yanından ayrılmak istemezmiş
Gülünce dişleri inci gibi parlarmış
Elinde kına çiçeği olurmuş bazen
Bazen bir yetimin eli olurmuş elinde
Çoğu zaman hüzünlüymüş
Ağlarmış geceler boyu
Sessiz sessiz ağlarmış
Sessiz diyorlar ama anne
Ben her gece çölü kaplayan ağlayışını duyuyordum
Uykudan ağlayarak uyanmamın sebebi buydu
Avuçlarımı yüzüme tutup öyle uyuyordum

Anne! Hani sevgiliyi görmek için köyüne gitmiştim ya?
O gün ellerini nasıl kokladıysam çöl boyu gül kokusu gitmedi burnumdan
Sanki sen de yanımda yürüyordun
Anne, o saadetli evine yaklaşırken kalbim duracak gibiydi
Eşiğini öptüm ellerini öper gibi
Çok az kalmıştı görmeye
Kapı açılacak ve sevgiliyi görecektim
Kapı açıldı... Ama göremedim, yoktu
Bekleyebilirdim dönüşünü ama sen yalnızdın
Sevgilinin çok seveni vardı, ölümü bile göze alarak
Ama senin benden başka kimsen yoktu
Ben de gül için gülü görmemeyi göze aldım
Sana döndüm ama gördüm ki her yol aslında ona çıkıyormuş
Meğer Allah, senin avuçlarında bana sevgilinin kokusunu sunmuş yıllarca

Anne, sana müjdem var!
Sevgili gül kokulu hırkasını göndermiş bana
Şimdi tek dileğim bu hırka hem bana güç versin onunsuzluk sabrında
Hem sana ışık olsun karanlık kabrinde

Şahit olsun gözlerin siyahı, şahit olsun aşıkların ahı
Ey sevgili sensin bana gonca gül
Sensizliğe alışmadı bu gönül