Текст и перевод песни Dżem - Mała aleja róż (Live)

Mała aleja róż (Live)

Mam, mam już tego dość!
Po co? Po co mi to wszystko?
Hotele, szpan, rywale, a potem strach,
Że runie, no runie to wszystko
I znowu zostanę sam
Nie wiem kogo słuchać mam,
Tylu doradców wokół siebie mam.
Niektórzy mówią, że mnie kochają,
Lecz tak naprawdę kochają szmal.

Któregoś dnia rzucę to wszystko
I wyjdę rano, niby po chleb.
Wtedy na pewno poczuję lepiej się,
Zostawię za sobą ten zafajdany świat.

Napełnię olejem pustą głowę
I wrócę tam na Małą Aleję Róż.
Napełnię olejem pustą głowę
I wrócę tam na Małą Aleję Róż.

Czasem płaczę, bo chce mi się płakać
Wtedy czuję, że uchodzi ze mnie złość
Czasem płaczę, bo chce mi się płakać
Wtedy czuję, że uchodzi ze mnie złość
Uchodzi ze mnie złość uchodzi ze mnie złość

Mam już tego dość, muszę w końcu wrócić tam,
Gdzie wszyscy byli, zawsze kochali czasem grzeszyli
Po prostu żyli tak z dnia na dzień
Tylko czy oni tam jeszcze są,
Czy jeszcze jest aleja pełna róż?

La petite allée des roses (Live)

J'en ai assez!
Pourquoi? Pourquoi tout ça?
Les hôtels, le faste, les rivaux, et puis la peur,
Que ça s'effondre, que tout ça s'effondre
Et que je me retrouve à nouveau seul
Je ne sais pas qui écouter,
J'ai tellement de conseillers autour de moi.
Certains disent qu'ils m'aiment,
Mais en réalité, ils aiment l'argent.

Un jour, je vais tout laisser tomber
Et sortir le matin, comme pour aller acheter du pain.
Alors je me sentirai certainement mieux,
Je laisserai derrière moi ce monde dégoûtant.

Je remplirai ma tête vide d'huile
Et je retournerai dans la petite allée des roses.
Je remplirai ma tête vide d'huile
Et je retournerai dans la petite allée des roses.

Parfois je pleure, parce que j'ai envie de pleurer
Alors je sens que la colère sort de moi
Parfois je pleure, parce que j'ai envie de pleurer
Alors je sens que la colère sort de moi
La colère sort de moi, la colère sort de moi

J'en ai assez, je dois finalement y retourner,
Où tout le monde était, où tout le monde aimait, parfois ils péchaient
Ils vivaient simplement comme ça, jour après jour
Mais sont-ils encore là,
Y a-t-il encore une allée pleine de roses?