Jolka, jolka pamiętasz - Felicjan Andrzejczak перевод на немецкий

Jolka, jolka pamiętasz

Jolka, Jolka, pamiętasz lato ze snu
Gdy pisałaś: "Tak mi źle
Urwij się choćby zaraz
Coś ze mną zrób
Nie zostawiaj tu samej, o nie"

Żebrząc wciąż o benzynę
Gnałem przez noc
Silnik rzęził ostatkiem sił
Aby być znowu w Tobie
Śmiać się i kląć
Wszystko było tak proste w te dni

Dziecko spało za ścianą
Czujne jak ptak
Niechaj Bóg wyprostuje mu sny!
Powiedziałaś, że nigdy, że nigdy aż tak
Słodkie były, jak krew Twoje łzy

Emigrowałem z objęć Twych nad ranem
Dzień mnie wyganiał, nocą znów wracałem
Dane nam było, słońca zaćmienie
Następne będzie, może za sto lat

Plażą szły zakonnice, a słońce w dół
Wciąż spadało nie mogąc spaść
Mąż tam w świecie za funtem, odkładał funt
Na Toyotę przepiękną, aż strach

Mąż Twój wielbił porządek i pełne szkło
Narzeczoną miał kiedyś, jak sen
Z autobusem Arabów zdradziła go
Nigdy nie był już sobą, o nie

Emigrowałem z ramion Twych nad ranem
Dzień mnie wyganiał, nocą znów wracałem
Dane nam było, słońca zaćmienie
Następne będzie, może za sto lat

W wielkiej żyliśmy wannie i rzadko tak
Wypełzaliśmy na suchy ląd
Czarodziejka gorzałka tańczyła w nas
Meta była o dwa kroki stąd

Nie wiem ciągle dlaczego zaczęło się tak
Czemu zgasło też nie wie nikt
Są wciąż różne koło mnie, nie budzę się sam
Ale nic nie jest proste w te dni

Jolka, Jolka erinnerst du dich

Jolka, Jolka, erinnerst du dich an den Traumsommer
Als du schriebst: "Mir geht es so schlecht
Reiß dich los, wenn auch sofort
Tu etwas mit mir
Lass mich hier nicht allein, oh nein"

Immer um Benzin bettelnd
Raste ich durch die Nacht
Der Motor keuchte mit letzter Kraft
Um wieder in dir zu sein
Zu lachen und zu fluchen
Alles war so einfach in jenen Tagen

Das Kind schlief hinter der Wand
Wachsam wie ein Vogel
Möge Gott ihm die Träume richten
Du sagtest, dass niemals, niemals so
Süß wie dein Blut waren deine Tränen

Ich wanderte aus deinen Armen am Morgen
Der Tag vertrieb mich, nachts kehrte ich zurück
Uns wurde gegeben eine Sonnenfinsternis
Die nächste wird in hundert Jahren sein

Nonnen gingen am Strand entlang, die Sonne sank
Fiel immerzu, konnte nicht fallen
Dein Mann, draußen in der Welt, spart Pfund um Pfund
Für einen Toyota, so schön, dass es Angst macht

Dein Mann verehrte Ordnung und volle Gläser
Hatte einst eine Braut wie im Traum
Mit einem Bus Araber betrog sie ihn
Niemals war er mehr er selbst, nein

Ich wanderte aus deinen Armen am Morgen
Der Tag vertrieb mich, nachts kehrte ich zurück
Uns wurde gegeben eine Sonnenfinsternis
Die nächste wird in hundert Jahren sein

In einer riesigen Wanne lebten wir, so selten
Krochen wir aufs trockene Land
Der Zauber Wodka tanzte in uns
Das Ziel war zwei Schritte entfernt

Weiß immer noch nicht warum alles so begann
Warum es endete, weiß auch keiner
Es sind immer andere neben mir, ich wache nicht allein auf
Aber nichts ist einfach in diesen Tagen