Текст и перевод песни Fisz - Bla bla bla

Bla bla bla

Amy, nie rozmawiamy ze sobą wcale,
Każdy z nas kryje gdzieś w głębi smutki, smutki i żale... yhm
Nie rozmawiamy ze sobą, nie rozmawiamy wcale,
Każdy z nas kryje gdzieś w głębi smutki i żale.
Tak właśnie jest. Tylko dzień dobry, jak leci, w porządku, do jutra.
Takie bla bla bla, ukrywamy prawdę nie gadamy o niej wcale.
Łapię się na tym, że gdy rozmawiam z przyjaciółmi
To tak naprawdę nie mówimy o sobie,
Przelatujemy przez różne tematy,
Lecz nigdy o tym, co boli, każdy skrywać to w sobie woli.
Czasami nie mamy czasu by wysłuchać kogoś od początku do końca.
Jedno słowo może tak wiele pomóc, może działać cuda,
Przywrócić sens, wprowadzić na słuszną drogę, to się może udać.
Mam dwadzieścia dwa lata i ciągle nie mam prawa jazdy,
Lecz dzięki temu jeżdżę autobusami, tramwajami,
Ukochanym metrem, bo nie stać mnie na taxi,
Lecz są to dla mnie podróże ekscytujące,
Bo mogę podsłuchiwać rozmowy ludzi,
Które mogą być pouczające.
Wchodzą do metra, a raczej się pchają,
A ja nasłuchuję, o czym Ci ludzie ze sobą rozmawiają.
Jakieś młode panienki stoją naprzeciw mnie,
Myślę, że z lat szesnaście najwyżej mają.
Mówi jedna do drugiej "Tak się najebałam,
Że gdy wróciłam do domu nad kiblem godzinę sterczałam."
Obracam głowę.
Po drugiej stronie dwóch kolesi rozmawia ze sobą.
Jeden do drugiego mówi "Wczoraj tak się najebałem,
Że całą noc drogi do domu szukałem."
I takie prowadzi się rozmowy,
To standard, chleb powszedni,
Nie ważne czy rozmawiają
Kobiety, mężczyźni, bogaci czy biedni.
Starsi narzekają, powiadają jak ciężko na każdym kroku.
Zamykam oczy i słyszę te same schematy:
"Cześć, jak się czujesz, papa, trzymaj się."
Wszystko zmienia się w jedną wielką paplaninę
Dosłownie o niczym takie bla bla bla.
I tak sobie o tym rozmyślałem
I więc, gdy zacząłem z kimś rozmawiać
Pytam się czy coś go boli, czy chce o czymś pogadać,
A wtedy z ciężaru się wyzwoli,
A on na mnie wybałusza gały, pobladł cały,
Popukał się w głowę, więc ja pytam
Czy tak dobrze jest nic nie mówić wcale
I gromadzić w sobie wszystkie smutki i żale oijoj

A nie rozmawiamy, nie rozmawiamy ze sobą wcale oijoj
Kryjemy w sobie smutki, smutki i żale oijoj
A nie rozmawiamy, nie rozmawiamy ze sobą wcale oijoj
Kryjemy w sobie smutki, smutki i żale.

A słucham często, co do powiedzenia mają nowi mikrofonowi wyjadacze.
Rozczarowuję się bardzo szybko nad tym, więc ubolewam,
Że tak wielu do gadania za mikrofonem, że słowa rzucone na wiatr
Gdzieś ulatują, ulatują gdzieś ponad dach, unoszone lekko, bo są teki puste,
Zaśmiecają dobre bity, które mogą być naprawdę tłuste.
Włączam kasetę i słyszę mniej więcej coś takiego:
"Najebałem się" później jeszcze kilka razy rzucił kurwa,
A dalej było coś o blantach i znowu kilka razy kurwa,
Ja z tego nic nie rozumiem, w tym nie ma nic tak
Naprawdę, co w Tobie się kryje.
Wszyscy zgrywają twardzieli, ja w to nie wierzę,
Bo wiem, że w każdym znajdzie się lęk i przerażenie.
Oni nawijają swoje, ja słyszę tylko bla bla bla
Naciskam moim długim krzywym palcem stop w magnetofonie
Niczego nowego raczej nie usłyszę,
Więc kasetę do śmietnika transportują moje dłonie oijoj

A nie rozmawiamy, nie rozmawiamy ze sobą wcale oijoj
Kryjemy w sobie smutki, smutki i żale oijoj
A nie rozmawiamy, nie rozmawiamy ze sobą wcale oijoj
Kryjemy w sobie smutki, smutki i żale.

Jeszcze inna sytuacja. Często piątki czy soboty
Spędzam w jakiś małych pubach czy klubach.
Idę Nowym Światem czy Stare Miasto
Wieczorem w tych dniach wszędzie tutaj ciasno.
Siedząc przy stolikach, paląc tytoń, popijając alkoholem
Jedni spędzają wieczór nad, a inni pod stołem.
Hałas od rozmów, każdy przekrzykuje muzykę.
I zgadnijcie, co tak naprawdę ja słyszę,
To, o czym w tej chwili piszę zwykłe bla bla bla,
Bo rozmowa jest o niczym, o niczym rozmowa,
Mówimy tym samym językiem, choć coraz bardziej zdeformowanym.
Mamy swoje ambicje, żale, ideały się sprzedały,
Lecz nie ubolewam nad tym, tylko nad tym,
Że naprawdę się słabo siebie znamy,
Bo ze sobą coraz mniej rozmawiamy,
Lecz za maska twardziela wszystko chowamy
Choć tak blisko siebie mieszkamy.
Mówimy tylko: "Cześć, jak tam?"
Czy tylko tle do powiedzenia mamy, nie sądzę.
Język do kolan, jeśli chodzi o pieniądze,
A jeśli porozmawiać to tylko bla bla bla
Oby jak szybko zleciał czas.
A jeśli rozmawiać to tylko bla bla bla
Oby jakoś szybko zleciał czas.

Nasłuchuję, posłuchuję coś wlatuje mi do ucha,
Ja znowu słyszę bla bla bla. x3

Blah Blah Blah

Amy, we don't talk to each other at all,
Each of us hides sorrows, sorrows, and regrets deep inside... yhm
We don't talk to each other, we don't talk at all,
Each of us hides sorrows and regrets deep inside.
That's just how it is. Just good morning, how are you, alright, see you tomorrow.
Such blah blah blah, we hide the truth, we don't talk about it at all.
I catch myself that when I talk with friends
We don't really talk about ourselves,
We fly through different topics,
But never about what hurts, everyone prefers to keep it to themselves.
Sometimes we don't have time to listen to someone from beginning to end.
One word can help so much, it can work wonders,
Restore meaning, put you on the right path, it can succeed.
I'm twenty-two years old and still don't have a driver's license,
But thanks to that, I ride buses, trams,
My beloved metro, because I can't afford a taxi,
But these are exciting journeys for me,
Because I can eavesdrop on people's conversations,
Which can be instructive.
They enter the metro, or rather they push their way in,
And I listen to what these people are talking about with each other.
Some young girls are standing opposite me,
I think they're sixteen at most.
One says to the other, "I got so drunk,
That when I got home, I stood over the toilet bowl for an hour."
I turn my head.
On the other side, two guys are talking to each other.
One says to the other, "Yesterday I got so drunk,
That I spent the whole night looking for my way home."
And that's the kind of conversations we have,
It's standard, daily bread,
It doesn't matter if they're talking
Women, men, rich or poor.
The elderly complain, they say how hard it is at every step.
I close my eyes and hear the same patterns:
"Hi, how are you, bye, take care."
Everything turns into one big chatter
Literally about nothing, such blah blah blah.
And I was thinking about it
And so, when I started talking to someone
I ask if something hurts them, if they want to talk about something,
And then they'll free themselves from the burden,
And he stares at me with wide eyes, all pale,
He tapped his head, so I ask
Is it so good to say nothing at all
And accumulate all the sorrows and regrets inside oijoj

And we don't talk, we don't talk to each other at all oijoj
We hide sorrows, sorrows, and regrets inside oijoj
And we don't talk, we don't talk to each other at all oijoj
We hide sorrows, sorrows, and regrets inside.

And I often listen to what new microphone eaters have to say.
I get disappointed very quickly about it, so I regret it,
That so many talk behind the microphone, that words thrown into the wind
Fly away somewhere, fly away somewhere over the roof, carried lightly, because they're so empty,
They pollute good beats that could be really fat.
I turn on the cassette and hear something like this:
"I got drunk" then he said fuck a few more times,
And then there was something about blunts and again fuck a few times,
I don't understand any of this, there's nothing like that in it
Really, what's inside you.
Everyone plays tough guys, I don't believe it,
Because I know that in everyone there is fear and terror.
They rap their stuff, I only hear blah blah blah
I press stop on the tape recorder with my long crooked finger
I probably won't hear anything new,
So my hands transport the cassette to the trash oijoj

And we don't talk, we don't talk to each other at all oijoj
We hide sorrows, sorrows, and regrets inside oijoj
And we don't talk, we don't talk to each other at all oijoj
We hide sorrows, sorrows, and regrets inside.

Another situation. Often Fridays or Saturdays
I spend in some small pubs or clubs.
I walk down Nowy Świat or Old Town
In the evenings on these days, it's crowded everywhere here.
Sitting at tables, smoking tobacco, drinking alcohol
Some spend the evening over, and others under the table.
Noise from conversations, everyone shouts over the music.
And guess what I really hear,
What I'm writing about right now, just blah blah blah,
Because the conversation is about nothing, the conversation is about nothing,
We speak the same language, although it's becoming more and more deformed.
We have our ambitions, regrets, ideals have sold out,
But I don't regret that, only that,
That we really don't know each other well,
Because we talk to each other less and less,
But we hide everything behind the mask of a tough guy
Even though we live so close to each other.
We only say: "Hi, how are you?"
Is that all we have to say, I don't think so.
Our tongues hang to our knees when it comes to money,
And if we talk, it's just blah blah blah
Just to pass the time.
And if we talk, it's just blah blah blah
Just to pass the time.

I listen, I listen, something flies into my ear,
I hear blah blah blah again. x3